Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ο πρωθυπουργός μοιάζει να έχει παγιδευτεί σε ένα αμυντικό παιχνίδι. Ένα κατενάτσιο, χωρίς φαντασία και κυρίως, χωρίς καμιά επιθετική απόπειρα. Τόσους μήνες, στριφογυρίζει η κυβέρνηση σ’ ένα διαχειριστικό passing game, που ζαλίζει την κοινωνία και αποκοιμίζει τους φιλάθλους. Το κακό είναι πως έτσι, χάνεται ο ρυθμός και η ορμή της καινούριας ομάδας, η οποία θα έπρεπε να έχει μπει στο γήπεδο και να αλλάξει άρδην..τους κανόνες του παιχνιδιού. Υπάρχει όμως αλήθεια αυτή η καινούρια ομάδα;
Σε επίπεδο κυβέρνησης, φυσικά έχουμε καινούρια πρόσωπα, σε συνδυασμό με αρκετούς παλιούς και δοκιμασμένους «παίχτες». Το συν-κυβερνών ΠΑΣΟΚ αρχικά αποφάσισε να κατεβάσει τα «τσικό», όμως αργά και σταθερά ο «πάγκος» του αδειάζει και σε μερικούς μήνες τον μόνο «παίχτη» που θα μπορεί να προσφέρει στην ομάδα θα είναι ο βαρύς και πτοημένος αρχηγός του. Όμως, τι να σου κάνει το «παλτό» στην κόλαση του Ευρωπαϊκού «Μπερναμπέου»;
Η ΔΗΜΑΡ κατέβασε κάτι κουρασμένα παλικάρια, που έχουν αράξει στην μεσαία γραμμή και δένουν μονίμως τα κορδόνια τους στην σέντρα.
Από τους υπόλοιπους «παίχτες» της ΝΔ, βλέπουμε ένα «φλύαρο» και ασύνδετο παιχνίδι αναμονής και μάταια ο αρχηγός προσπαθεί να τους οργανώσει για μια αντεπίθεση διαρκείας. Εκτός από εξαιρέσεις, μοιάζουν ασυντόνιστοι, αγύμναστοι και ανέτοιμοι για την μεγάλη ανατροπή. Μάλιστα, υπάρχει τέτοια έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των γραμμών, που πολλές φορές, το αυτογκόλ μοιάζει αναπότρεπτο και τώρα τελευταία η άμυνα δίνει την εντύπωση πως είναι θέμα χρόνου να «σπρώξει» κάποιος το τόπι στα δίχτυα της ίδιας του της ομάδας. Τα κρούσματα είναι πολλά, με τελευταίο και πιο κραυγαλέο την υπόθεση των μικρών νησιών του Αιγαίου που «ζήτησε» (όπως κι αν το ζήτησε) η τρόικα να εκκενωθούν από τον πληθυσμό τους!
Σε επίπεδο κρατικής μηχανής, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» συνεχίζει απτόητο να κρατά στα χέρια του μεγάλα κομμάτια του κρατικού μηχανισμού. Οι αλλαγές, είναι ελάχιστες, δύστοκες και βασανιστικά αργές. Οι επιλογές των προσώπων είναι αμφιλεγόμενες, ενδεικτικές τήρησης εσωκομματικών και διακομματικών ισορροπιών, χωρίς έμπνευση, χωρίς πνοή, χωρίς αξιοκρατικά και αντικειμενικά κριτήρια. Η στελέχωση των κρίσιμων θέσεων, μοιάζει να γίνεται δύσκολα, με αδιαφανείς και διαβλητές διαδικασίες και κυρίως τόσο αργά, που δίνουν την αίσθηση μιας συνολικής αδιαφορίας.
Η χώρα έχει ανάγκη καινούρια πρόσωπα, άξια και ικανά, με παρουσία στους χώρους εργασίας και ειδικό βάρος στην κοινωνία, με θέληση και γνώσεις, με ήθος και παράδειγμα, επιτυχημένα και δοκιμασμένα. Αντί αυτών, επιτρέπουμε στις παλιές, γνωστές τερατογενέσεις του κομματικού σωλήνα του θνήσκοντος ΠΑΣΟΚ να διαιωνίζουν την παρουσία τους σε όλα σχεδόν τα κρατικά πόστα και να φρενάρουν εκόντες – άκοντες κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης, ρήξης και αλλαγής.
Δεν είναι ότι δεν θέλουν όλοι αυτοί. Είναι απλά ότι δεν μπορούν! Τόσα χρόνια «κουκιά έτρωγαν, κουκιά μολογάνε». Η χώρα δεν έχει να περιμένει τίποτε από όλους αυτούς. Δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς. Πρέπει να αλλάξουν. Και προς Θεού, να μην αντικατασταθούν με άλλους τερατογεννημένους στους «μπλε» δοκιμαστικούς σωλήνες. Να μην αλλάξει ο Μανωλιός για να βάλει τη σκούφια του αλλιώς! Τα προεκλογικά – διακομματικά – εσωκομματικά γραμμάτια δεν πρέπει κι αυτή την φορά να τα πληρώσει η κοινωνία και ο Ελληνικός Λαός!
Νομίζω συμπερασματικά, πως σε αυτούς τους δύο τομείς είναι που πρέπει τάχιστα να βάλει την σφραγίδα του ο Πρωθυπουργός και αρχηγός της ομάδας. Άμεσα και χωρίς χρονοτριβές. Η επικοινωνία τόσο μεταξύ των μελών της κυβέρνησης όσο και μεταξύ κυβέρνησης – πολιτών θα πρέπει να βελτιωθεί και τα επαπειλούμενα αυτογκόλ θα πρέπει να σταματήσουν να μας βασανίζουν. Το σύστημα της ομάδας θα πρέπει από κλειστό και άγονο «κατενάτσιο» να αλλάξει σε φουλ επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Όσοι «παίχτες» δεν μπορούν να ακολουθήσουν, να αντικατασταθούν πάραυτα και να εκδιωχθούν στα αποδυτήρια μετά πολλών επαίνων.
Η κρατική μηχανή θα πρέπει επίσης να απαλλαγεί αμέσως από τον γκρίζο ιστό της πασοκικής αράχνης που την περιβάλλει. Το στελεχιακό δυναμικό θα πρέπει να αντικατασταθεί χωρίς καθυστέρηση με κριτήρια αξιοκρατικά, διαφανή και μετρήσιμα. Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως δεν μπαίνουμε στο γήπεδο για να κάνουμε καθυστέρηση και να «κρατήσουμε» το αποτέλεσμα. Κι αυτό επειδή πολύ απλά, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά δυσμενές για μας. Μπαίνουμε στο τερέν για να το ανατρέψουμε. Είμαστε δυστυχώς πίσω στο σκορ! Πρέπει συνεπώς να βάλουμε πολλά γκολάκια. Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα «παλτά» που μας κληροδότησε το σύστημα ΠΑΣΟΚ, πρέπει τάχιστα να τα κρεμάσουμε στο χρονοντούλαπο της πολιτικής μας ιστορίας.
Akenaton
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου