Θέλουν να ξέρουν πού ακριβώς βρίσκεται ο «πήχυς» που πρέπει να υπερβεί η Ελλάδα για να παραμείνει στο ευρώ.
Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν «αλλού για αλλού» κατά την προεκλογική περίοδο και παρέμειναν «αλλού για αλλού» μετά τις εκλογές, με εκείνη την εντελώς αχρείαστη και μη εφαρμόσιμη προγραμματική συμφωνία.
Ολος ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται εδώ και μήνες «εν κενώ», χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αντιδράσεις και κινήσεις της τρόικας που καταφθάνει στα τέλη της εβδομάδας. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν μεγάλες προσδοκίες από την κοινή γνώμη, οι οποίες καθημερινά κατεδαφίζονται από τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Τώρα, όμως, φτάνει η στιγμή της αλήθειας. Νομίζω ότι οι πολίτες που ψήφισαν ρεαλιστικά περιμένουν καθαρές κουβέντες. Είναι αυτός ο τελευταίος γύρος περικοπών μισθών και συντάξεων; Θα υπάρξουν νέες, θεμελιώδεις αλλαγές στα εργασιακά, και αν ναι γιατί;
Το πολιτικό σύστημα υποφέρει από αναξιοπιστία. Ο κ. Παπανδρέου την πλήρωσε ακριβά, γιατί κανείς δεν ξέχασε ποτέ το «λεφτά υπάρχουν». Η αναξιοπιστία πολεμιέται μόνο με καθαρό πολιτικό λόγο.
Ούτως ή άλλως, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης είναι χαμένο από χέρι για την κυβέρνηση. Η «τσέπη» του το ωθεί στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Είναι, όμως, κρίσιμο να μην αυξηθεί περαιτέρω το ποσοστό των Ελλήνων που πιστεύει ότι «και όλη η χώρα να γκρεμισθεί, και στην δραχμή να πάμε, εγώ προσωπικά δεν θα χάσω τίποτα περισσότερο απ’ όσα έχω ήδη χάσει».
Για να αποφύγουμε την ανεξέλεγκτη και βίαιη απελπισία, δύο πράγματα πρέπει να συμβούν: η τρόικα να «βάλει νερό στο κρασί της» και να ορίσει μια και έξω πού βάζει τον «πήχυ» και οι κυβερνώντες, από τον πρωθυπουργό και κάτω, να μιλήσουν καθαρά στον λαό.
Του Αλεξη Παπαχελα Από την Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου