Ο Μπαίνει - Βγαίνει το ίδιο.
Ο Κουβέλης όχι;
Γιατί κύριε; Δεν είναι και αυτός συμπρωθυπουργός;
Δεν πασχίζει για το καλό αυτού του τόπου;
Μόνο για τον αποκλεισμό της Βούλας του έπεφτε λόγος;
Και οι τρεις σας δεν επαναδιαπραγματεύεσθε μεταξύ σας για το πώς θα μας σερβίρετε όσα απεργάζεσθε στα παρασκήνια μαζί με τους διεθνείς τοκογλύφους σε αρμονική συνεργασία με το εγχώριο εργολαβοπολιτικό σύμπλεγμα;
Γιατί τώρα φάνηκε σαν να τον έχετε στην απ έξω;
Και πάνω στη σύγχυση αρμοδιοτήτων, όπου κάθε υπουργός, υφυπουργός, γενικός
γραμματέας, διοικητής οργανισμού κάνει ό,τι του κατεβάσει η γκλάβα του,
μόνον για το καλό μας, νάτος πετιέται από τη σπηλιά του ο κ. Παναγόπουλος,
Πρόεδρος λέει της ΓΣΕΕ.
Με πρωτοφανώς αιχμηρό λεξιλόγιο ξεσκίζει την τρόικα, επειδή, λέει, αντί για φάρμακο μας έδωσε μαντζούνια, με αποτέλεσμα να πνέουμε τα λοίσθια και η εργατική τάξη να πηγαίνει μετά βεβαιότητος στην κόλαση, αν δεν βρίσκεται ήδη εκεί.
Είναι γνωστόν ότι όλοι οι πολιτικοί, οι πολιτικάντηδες, οι celebrities των ΜΜΕ, όλοι τέλος πάντων οι «αναγνωρίσιμοι» των ΜΜΕ, αιρετοί ή δοτοί ή τυχάρπαστοι, όταν αποφασίσουν να μιλήσουν, γνωρίζουν το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας τους: η ασθενής μνήμη του 20% που ενημερώνεται επί καθημερινής βάσεως επί των τεκταινομένων και η ελλιπής ή ανύπαρκτη ενημέρωση του 80% του λαού.
Εγώ θυμάμαι πολύ καλά τον ντε λα Σαμαρούα να λέει ήδη από το 2010 ότι «το
πρόγραμμα δεν βγαίνει».
Το βροντοφώναζε σε κάθε ευκαιρία, αλλά το πράσινο καραβάνι με τις πράσινες παρωπίδες και τις λαχανί ωτοασπίδες προχωρούσε αδιαφορώντας για τα αλυχτίσματα της ΝΔ. Τόσο βέβαιοι ήταν ότι στο τέλος θα προσχωρήσει και η ΝΔ στις καταστροφικές επιλογές τους!
Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, όμως; ΄Αφαντος.
Όσο γιγαντωνόταν η ανεργία, τόσο χωνόταν στα βάθη
των σπηλαίων.
Απών και από τον αγώνα των χαλυβουργών. Βλέπετε, την απεργία στη Χαλυβουργία δεν την κήρυξε η πράσινη συνδικαλιστική οργάνωση, της οποίας ηγείται ο αρχισυνδικάλας των 100.000 ετησίως. Μίλησαν οι συνδικαλιστές της ΝΔ για τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ κ.λπ. αντιπαρατασσόμενοι με το κόμμα τους, αλλά ο κ. Παναγόπουλος τσιμουδιά. Ως φαίνεται η εργατική τάξη έχει τις δικές της έντονες έγχρωμες διαχωριστικές γραμμές, αλλά στερείται
κόκκινων γραμμών.
Η ΓΣΕΕ διαθέτει, εξ όσων γνωρίζω, πλήρως στελεχωμένο Τμήμα Μελετών.
Επίσης, έχει ως σύμβουλο τον καλλίτερο γνώστη των κοινωνικοασφαλιστικών θεμάτων, τον κ. Ρωμανιά, ο οποίος είχε από πολύ νωρίς πάρει σβάρνα τα κανάλια και ξελαρυγγιαζόταν να λέει ότι το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης οδεύει προς την καταστροφή, ότι έρχεται εργασιακός μεσαίωνας, ότι το κοινωνικό κράτος αποδομείται, ότι η χώρα καταστρέφεται. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω κυριολεκτικώς. Ο κ. Παναγόπουλος δεν τον άκουγε καθώς ήταν χωμένος και χαμένος στα βάθη της σπηλιάς του.
Το καταστατικό της ΓΣΕΕ δεν προβλέπει διαδικασίες καθαίρεσης του Προέδρου,
όταν αυτός παρακολουθεί άπραγος τη σφαγή των εργαζομένων; Ισχύει και εκεί το υπό του Παγκάλου ρηθέν «Εκλογές έγιναν, τώρα σκάστε και τα ξαναλέμε σε 4 χρόνια»; Και μία ακόμη απορία: με 1.500.000 ανέργους τί ακριβώς εκπροσωπεί ο κ. Παναγόπουλος; Ποιούς εργαζόμενους;
Τελικά δεν έχει μείνει ούτε μια στάλα τσίπα.
Και του έφταιξε του Μιχελάκη ο Ιφικράτης, τον οποίον έσπευσαν όλοι ανεξαιρέτως να αποκηρύξουν δίνοντας δείγματα καλής συμπεριφοράς, μήπως και κακοχαρακτηριστούν από το ανοήμον κοινό.
Απομένει να μάθουμε ποια ουσία έπαψε να παίρνει ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ μέχρι προχθές που εμφανίσθηκε στο στόμιο της σπηλιάς του.
SK | TaXalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου