Το πρώτο σοκ το υφίσταται ο αναγνώστης από την κραυγαλέα αλαζονεία του τίτλου: «Το δημιούργημα εναντίον της Δημιουργού»! «Δημιουργός» είναι φυσικά η Γερμανίδα καγκελάριος, «δημιούργημα» ο Πορτογάλος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ο υπότιτλος εξηγεί ότι «η ομοσπονδιακή καγκελάριος εξοργίζεται με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο οποίος θέλει να αναλάβει την ηγεσία στην πολιτική αντιμετώπιση της κρίσης και να υποστηρίξει το ευρώ με μια διευρυμένη ασπίδα προστασίας».
Μέχρι εδώ θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουμε να κάνουμε με έναν, έστω υπερβολικό, δημοσιογραφικό χειρισμό μιας πολιτικής διαφωνίας ανάμεσα στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Το δεύτερο σοκ, όμως, περιμένει τον αναγνώστη από τη χλευαστική αρχή της ανάλυσης του γερμανικού περιοδικού:
«Επιτέλους, τα κατάφερε, αυτήν τη στιγμή είναι ''ένας από τους πιο ισχυρούς πολιτικούς του κόσμου'' και έτσι του συμπεριφέρονται εδώ. Το σημαντικότερο πανεπιστήμιο της χώρας τού απονέμει τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα. Ο πρόεδρος της χώρας κάθεται ο ίδιος στο τιμόνι για να τον οδηγήσει με τη Μερσεντές 600 του σε ένα εστιατόριο τρέχοντας με 140. Του απευθύνονται αποκαλώντας τον ''κύριε πρόεδρε''. Με λίγα λόγια, ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απολαμβάνει ενός σεβασμού σαν να ήταν η ηγετική πολιτική προσωπικότητα της Ευρώπης», γράφει παγιδευτικά το «Σπίγκελ» και συνεχίζει δηλητηριωδώς:
«Για να πετύχει αυτά, όμως, έπρεπε να πετάξει μακριά, σε μια μικρή χώρα του Καυκάσου. Ο άνθρωπος ο οποίος τον αποκάλεσε έναν από τους ισχυρότερους πολιτικούς του κόσμου είναι ο πρύτανης του πανεπιστημίου του Μπακού, ο πρόεδρος που του έκανε τον σοφέρ είναι ο Ιλχάμ Αλίεφ. Ο Μπαρόζο είναι μέγας άνδρας στο Αζερμπαϊτζάν»!
Δεν αρκεί αυτός ο σαρκασμός. Το γερμανικό περιοδικό συνεχίζει: «Αυτά (τα μεγαλεία) τα έζησε ο Μπαρόζο την Πέμπτη και την Παρασκευή της περασμένης εβδομάδας.
Την Τετάρτη τα πράγματα φαίνονταν αλλιώς. Τότε ο Μπαρόζο βρισκόταν στην έδρα του, στις Βρυξέλλες. Εδωσε μια συνέντευξη Τύπου και κατόπιν η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ τον επέπληξε σαν να ήταν σχολιαρόπαιδο. Ο Μπαρόζο είχε προτείνει να μεγαλώσουν την ασπίδα σωτηρίας του ευρώ. Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα επί του παρόντος, γρύλισε η Μέρκελ».
Το «Σπίγκελ» προχωράει στην έσχατη απαξίωση: «Τώρα θέλει ο Μπαρόζο να αναλάβει την ηγεσία. Ο άνθρωπος που έχει τη φήμη ότι είναι μάλλον γατάκι παρά λιοντάρι! Αυτός ο άνθρωπος θέλει τώρα να σώσει το ευρώ!», γράφει το γερμανικό περιοδικό με απίστευτη περιφρόνηση.
Οχι ότι ο Μπαρόζο είναι κάποια σοβαρή πολιτική προσωπικότητα που χαίρει εκτίμησης και σεβασμού στην Ευρώπη. «Καφετζής των Αζορών (!)» είχε αποκληθεί χαρακτηριστικά το 2003, επειδή είχε φιλοξενήσει, ως πρωθυπουργός της Πορτογαλίας που ήταν ακόμη, την τριμερή συνάντηση στις Αζόρες του προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ και του Ισπανού πρωθυπουργού Χοσέ Μαρία Αθνάρ, για να ρυθμίσουν τις τελευταίες πολιτικές λεπτομέρειες της εισβολής για την κατάκτηση του Ιράκ.
Η παροχή υπηρεσιών τέτοιου τύπου προς τις ΗΠΑ και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες ήταν άλλωστε ο λόγος για τον οποίο η Ευρωδεξιά τον προώθησε και τον επέβαλε ως πρόεδρο της Κομισιόν το 2004, την επόμενη χρονιά, επανεκλέγοντάς τον το 2009.
Το ζήτημα όμως δεν είναι το επιλήψιμο πολιτικό παρελθόν του Μπαρόζο, αλλά το ό,τι οι Γερμανοί δεν διστάζουν να «κατασπαράξουν» πολιτικά και να εξευτελίσουν τον πρόεδρο της Κομισιόν και, φυσικά, τον θεσμό που εκπροσωπεί, μόνο και μόνο επειδή τόλμησε να διατυπώσει μια πρόταση την οποία δεν είχε προεγκρίνει το Βερολίνο!
Στην ΕΕ
Σε φάση έκρηξης οι αντιθέσεις
Η ΒΙΑΙΟΤΗΤΑ της γερμανικής επίθεσης εναντίον του Μπαρόζο θα συνιστούσε ήσσονος σημασίας πολιτικό γεγονός, αν δεν ήταν ενδεικτικό του άκρως τεταμένου κλίματος που επικρατεί αυτή την εποχή στους κόλπους των κρατών και των θεσμών της ΕΕ. Οι πάντες έχουν στραφεί εναντίον των πάντων και οι περισσότεροι εναντίον των Γερμανών, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν τη διάθεση να: «στραγγαλίσουν» οποιονδήποτε διαφωνεί μαζί τους! Δεν έχει απομείνει πραγματικά τίποτα από τις παλαιότερες διακηρύξεις περί «ευρωπαϊκού πνεύματος», περί «ευρωπαϊκού ιδεώδους» κ.λπ. - πόσω μάλλον από την κάποτε αφθονούσα φιλολογία περί «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης»...
Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου