Oι Μαγδαληνές της Αριστεράς ...

Το φαινόμενο βαίνει αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς. Επώνυμοι πολίτες, χωρίς ουδείς να τους το ζητήσει, εξομολογούνται αυθόρμητα το αμάρτημα τους. Ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η κρίση ειλικρίνειας είναι ουσιαστικά μια δημόσια δήλωση μετάνοιας. Μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα της επιλογής τους, αισθάνονται την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη.

Αναμφίβολα αυτό το γεγονός είναι θετικό. Σε πολιτική βάση σημαίνει την θορυβώδη διαρροή ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί είναι αυτονόητο πως η συμπεριφορά ενός δημοσίου προσώπου που έχει το κοινό του, τους θαυμαστές του, έχει μιαν ιδιαίτερη βαρύτητα. Αποτελεί, πολλές φορές, ένα πρότυπο. Επηρεάζει.

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πώς αυτοί οι καλλιεργημένοι άνθρωποι, πίστεψαν έναν ημιμαθή νεανία, με όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού απατεώνα; Πώς άνθρωποι με μια παιδεία πίστεψαν πως αυτός ο πολιτικός απατεών μπορεί να σκίσει τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο;

Ο μεγάλος κόκκινος αδελφός μας βλέπει όλους!

Δεν ξέρω πως η ελληνική αστυνομία κατάφερε να βρει τους 16 των Γιαννιτσών μέσα από τα social media, αλλά εγώ χάθηκα προχτές ψάχνοντας μια ανάρτηση του Κώστα του Χαροκόπου. Σκεφτείτε τώρα ότι σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας υπάρχουν αλλού 16 και αλλού 46 αρνητές της συμφωνίας της Λίμνης. Και τους ξέρουν όλους με τα μικρά τους ονόματα!

Το ερώτημα, πάντως, παραμένει: Πως; Όλο το προσωπικό της ΕΛΑΣ να είχαν βάλει να ψάχνει τις αναρτήσεις, θα είχαν χαθεί στην μετάφραση και στην αναζήτηση. Αφήστε δε που θα το είχαμε μάθει! Όλο και κάποιον εργαζόμενο στην ΕΛΑΣ γνωρίζουμε όλοι. Ούτε και μπορώ να δεχτώ ότι έχουν στρατολογήσει χιλιάδες ρουφιάνους σε όλη την χώρα. Θα το είχαμε μάθει κι αυτό! Είπαμε, σε δύο χώρες οι μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν ελπίδα: Στην Ιαπωνία που δεν υπάρχει πιθανότητα να διαρρεύσει ένα μυστικό και στην Ελλάδα που δεν μπορεί κάτι να μείνει μυστικό…

Η πολιτικοποίηση ενός γεύματος ...

Στην Βενεζουέλα η εθνοσωτήριος του συντρόφου Μαδούρο έχει κλείσει τα σύνορα στη διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν είναι κανένα μυστικό ότι οι πολίτες στη Βενεζουέλα λιμοκτονούν. Αλλά, όπως συμβαίνει σε όλα τα σοσιαλιστικά καθεστώτα, τα βασικά είδη της καθημερινότητας γίνονται εργαλεία επιβολής της πολιτικής εξουσίας. Στις γειτονιές των πόλεων της Βενεζουέλας τα μέλη των τοπικών οργανώσεων του κόμματος ελέγχουν ποιος συμμετέχει στις διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος, ποιος κριτικάρει την κυβέρνηση, ποιος ακόμα τολμά να πει ανέκδοτα για τη σοσιαλιστική δικτατορία.

Αν οι καθεστωτικοί σε καταγράψουν ως αντιφρονούντα, τότε στην καλύτερη περίπτωση χάνεις το προνόμιο να μπορείς να στηθείς σε μια ουρά για κάνα οκτάωρο για 250 γραμμάρια κρέας.

H κυρία της Καραμανλικής σκέψης και οι γκαουλάιτερ του σταλινισμού…

Ο αυστηρός γέροντας του κατηχητικού μου άφησε κι αυτός ένα βαθύ τραύμα. Ξύπναγα κάθιδρος, πανικόβλητος στην υποψία κάποιας αμαρτίας. Δεν είχε εμφανιστεί ακόμη η αυθεντική εκφραστής της Καραμανλικής σκέψης, η Κατερίνα η Παπακώστα, να με βγάλει από την Κόλαση των ενοχών. Προληπτικές συλλήψεις! Αν το κάνεις το έγκλημα είναι αργά. Το θέμα είναι να σε προλάβουν…

Η οικογένεια Καραμανλή θα πρέπει κανονικά να προσφύγει στην Δικαιοσύνη και να ζητήσει την προστασία της από την Κατερίνα την Παπακώστα και άλλους κατά δήλωση τους «καραμανλικούς». Για να προστατεύσει την οικογενειακή της παράδοση από το κάθε έναν τυχαίο που αναζητά μια σημαία ευκαιρίας για να καλύψει τον πολιτικό του τυχοδιωκτισμό. Είναι κρίμα να αφήνουν να διασύρεται έτσι το όνομα του Κωνσταντίνου του Καραμανλή.

Έτσι θα βγούμε από το μνημόνιο!

Θεμέλια, τοίχοι, στέγη. Έτσι χτίζεται ένα σπίτι, από καταβολής κόσμου. Ποτέ ανάποδα. Έτσι αναπτύσσεται και μια οικονομία. Με συγκεκριμένα βήματα. Ποτέ ανάποδα.

Οι κυβερνήσεις της κρίσης προσπαθούν να τα κάνουν ανάποδα. Θα μειώσουμε, λένε, τους φόρους, αφού έρθει η ανάπτυξη. Όχι, αγόρι μου. Πρώτα μειώνεις τους φόρους και μετά έρχεται η ανάπτυξη. Αλλά δεν αρκεί. Χρειάζονται ένα σωρό άλλα. Διότι ο επενδυτής έχει εκατοντάδες επιλογές σε όλον τον κόσμο. Δεν είναι υποχρεωμένος να έρθει σε σένα. Στη γειτονιά μας ΟΛΟΙ, ακόμα και τα Σκόπια, μας περνούν στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Είμαστε 86οι! Και στους επί μέρους δείκτες, κλάφ’ τα, Χαράλαμπε. 131οι στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 136οι στον δείκτη ανάπτυξης χρηματοπιστωτικής αγοράς! Επί 138 χωρών! 2 θέσεις πριν από τον απόλυτο πάτο!

Τι θέλουν, λοιπόν, όσοι ψάχνουν πού στον κόσμο θα επενδύσουν; Τα ίδια που θέλει κι ένας Έλληνας για να ανοίξει ένα μαγαζάκι. Κατ’ αρχάς, προοπτική κέρδους! Φυσικά, δημιουργεί θέσεις εργασίας, πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, δίνει δουλειά σε προμηθευτές, οι εργαζόμενοι πληρώνουν φόρους, αυτός πληρώνει φόρους, ξοδεύει τα χρήματα που κέρδισε. Για να γίνουν όλα αυτά, όμως, πρέπει να έχει κέρδος. Κανένας δεν επενδύει για να χάσει. Κι όμως, αυτό το αυτονόητο θεωρείται σχεδόν αιρετικό στην τελευταία σοβιετική χώρα της Ευρώπης, όπου κάθε επιχειρηματίας θεωρείται εκ προοιμίου λαμόγιο και κλέφτης της «υπεραξίας» των εργατών.

Επομένως η σωστή σειρά είναι:

Συνθήκες που ευνοούν το επιχειρείν - επενδύσεις - παραγωγή - ανάπτυξη. Ποτέ ανάποδα.

Ποιες είναι, όμως, αυτές οι συνθήκες; Τι έχουν τα κράτη για τα οποία κάνουν «ουρά» οι επενδυτές και έχουν κάνει τους πολίτες τους πλούσιους;

Προληπτικές συλλήψεις έκανε μόνον η χούντα ή ήρθαν οι χαφιέδες της Αριστεράς ...

Ως γνωστόν συνελήφθησαν προληπτικά προχθές 16 πολίτες των Γιαννιτσών γιατί επροτίθεντο να αποδοκιμάσουν τον Φ.Κουβέλη και την κυρία Louboutin. Την κυρία που έχει ρεκόρ ψήφισης μνημονίων. Ο,τι μνημόνιο κυκλοφορεί στην «πιάτσα» το έχει ψηφίσει η κυρία Τζάκρη. Για τον μοιραίο άνδρα της Μεταπολίτευσης, ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Φωτάρας και πάσης Ελλάδος.

Δηλαδή, για να μην ενοχληθούν οι δύο αυτές σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες συνελήφθησαν προληπτικά 16 Έλληνες πολίτες. Δεν γνωρίζω αν αυτοί που θα παρακολουθούσαν την ομιλία των δύο Συριζαίων θα ήταν περισσότεροι, αλλά αυτό ενδιαφέρει μόνον την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ανησυχητικό δεν είναι μόνον οι προληπτικές συλλήψεις. Το ανησυχητικότερο είναι πως σε δημοκρατικό πολίτευμα γίνονται παρακολουθήσεις. Γιατί πώς αλλιώς θα γνώριζε η Κρατική Ασφάλεια τι σκόπευαν να πράξουν οι συλληφθέντες; Μόνον μέσα από ένα δίκτυο παρακολουθήσεων θα μπορούσαν να γίνουν γνωστές οι προθέσεις τους.

Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν…

Τώρα πια πρέπει να το έχει καταλάβει και ο Τσίπρας. Το μαρτυρούσε το επιθετικά ενοχλημένο ύφος του κατά την συνάντησή του με τον Μοσκοβισί. Και το απολογητικό ύφος του τελευταίου: Έκαναν τη συναλλαγή, εξασφάλισαν την ησυχία τους για έναν χρόνο και τώρα που παραδόθηκε η Μακεδονία τους ρίχνουν την καμπάνα με την έκθεση της Κομισιόν και τους πετάνε σαν στημένες λεμονόκουπες.

Διότι, ως γνωστόν, την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς!

Η συνομιλία Τσίπρα – Μοσκοβισί (ο οποίος άλλαζε ύφος και περιεχόμενο δηλώσεων ανάλογα με το πού και με ποιον συνομιλούσε), αποδεικνύει πως και οι δυο γνώριζαν για τι πράγμα ακριβώς διαφωνούσαν.

Γιατί τι άλλο εκτός από (άλλη μία) περίτρανη απόδειξη της συναλλαγής με τους δανειστές προκειμένου να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, αποτελεί η Έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας που δημοσιοποίησε η Επιτροπή στις 27 Φεβρουαρίου;

Περιουσιολόγιο: ο εχθρός του πολίτη και της ελεύθερης οικονομίας ...

Ο σοσιαλισμός μπορεί να κατέρρευσε μαζί με το τείχος του Βερολίνου το 1989, αλλά δυστυχώς εξακολουθεί και επιβιώνει ακόμα, με την μια ή την άλλη μορφή.

Γιατί σοσιαλισμός σε τελική ανάλυση τι είναι; Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας και ο ολοκληρωτικός έλεγχος της οικονομικής δραστηριόρητας των πολιτών. Το Κράτος γνωρίζει τα πάντα και ουσιαστικά αποφασίζει για όλα. Ακόμα και για την ευτυχία μας.

Και για ποιο λόγο το Κράτος να γνωρίζει τα πάντα σε μια χώρα με ελεύθερη οικονομία και με δημοκρατικό πολίτευμα; Γιατί να ελέγχει εξονυχιστικά τις δραστηριότητες των πολιτών; Δεν του αρκεί η φορολογία των φυσικών και των νομικών προσώπων; Προφανώς δεν αρκεί.

Τα γλωσσικά ολισθήματα της κυβέρνησης Τσίπρα ...

Είναι ευρέως γνωστό ότι γλώσσα και σκέψη είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους: η σωστά δομημένη, πλούσια και ευέλικτη γλώσσα στηρίζει την υψηλού επιπέδου σκέψη, ενώ το υψηλό νοητικό επίπεδο αποτελεί το κατάλληλο έδαφος για την καλλιέργεια σωστής γλώσσας.

Είναι επίσης γνωστό ότι τα μέλη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με τον ίδιον τον πρωθυπουργό σε πρωταγωνιστικό ρόλο, υποπίπτουν συχνά-πυκνά σε γλωσσικά ολισθήματα.

Δεδομένου ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί κανείς είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο σκέφτεται, η κακοποίηση αυτή της ελληνικής γλώσσας, σε συνδυασμό με ένα λαϊκότροπο ενίοτε επίπεδο λόγου, υποδηλώνει το γενικότερο έλλειμμα παιδείας και εσωτερικής καλλιέργειας που χαρακτηρίζει δυστυχώς τους κυβερνώντες.

Ποια είναι η πολιτική κανονικότητα;

Η λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μας έκανε να ξαναορίσουμε έννοιες και να επανεκτιμήσουμε καταστάσεις. Τώρα, που αυτός ο τετραετής εφιάλτης τελειώνει, ας προσπαθήσουμε να δούμε ποια θα είναι η νέα πολιτική κανονικότητα. Τι ζητάμε από τους πολιτικούς μας.

1.Στην νέα πολιτική κανονικότητα θα πρέπει να μονομαχούν για την εξουσία τα δύο κόμματα που εγκαθίδρυσαν την πιο σύγχρονη και μακροχρόνια Δημοκρατία της Νεώτερης Ιστορίας της πατρίδος μας. Ηρθε η ώρα, τώρα που αλλάζει σελίδα η Ελλάδα να αποκαταστήσουμε την χαμένη τιμή της Μεταπολιτευτικής μας Δημοκρατίας που μαγάρισαν τα αντιμνημονιακά άκρα.

Πράγματι, όλη αυτήν την υπερσαραντάχρονη περίοδο, με όλες τις δυσκολίες της, τα λάθη της, τις αντιφάσεις της, η Ελλάδα πήγε μπροστά. Πολύ μπροστά. Και αυτό οφείλεται στα δύο κόμματα που την κυβέρνησαν.

Η οικονομική κρίση που ξέσπασε ουσιαστικά από το 2009, απόρροια και της διεθνούς κρίσης, ήταν ένα φαινόμενο που διέκοψε μιαν αδιάλειπτη πορεία ανάπτυξης. Και το πολιτικό σύστημα, παρά τις κραυγές των δύο άκρων, μέσα σε τρία χρόνια, οδήγησε την πατρίδα μας στην αρχή της εξόδου από την κρίση.

Όταν παραιτείται υπουργός στην Αίγυπτο ...

Διάβασα πως ο υπουργός Συγκοινωνιών της Αιγύπτου παραιτήθηκε μετά την πολύνεκρη πυρκαγιά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Καΐρου. Είκοσι οι νεκροί μέχρι στιγμής, άνω των πενήντα οι τραυματίες.

Αμέσως ήρθε στο μυαλό μου η δικιά μας υπερνομάρχις που κουβαλά την πολιτική ευθύνη για 124 νεκρούς και η οποία όχι μόνον δεν παραιτήθηκε, αλλά ξεδιάντροπα διεκδικεί την επανεκλογή της. Προσπάθησα δε, να δω πόσοι υπουργοί που έχουν κληρονομήσει από την Ιστορία το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» έχουν παραιτηθεί αυτά τα χρόνια και δεν βρήκα ούτε έναν.

Είτε είναι «άσφαλτοι», όπως έλεγε η μεγάλη Άντζελα είτε είναι αμοραλιστές. Και επειδή η χώρα «πάει κατά διαόλου», συμβαίνει το δεύτερο.

Θέλουν- δεν θέλουν στις ευρωεκλογές θα πιούν το πικρό ποτήρι ...

Είναι ολοφάνερο πως η Νέα Δημοκρατία θα δώσει στις ευρωεκλογές χαρακτήρα εθνικών εκλογών. Αυτό, εξάλλου δήλωσε ο Κ. Μητσοτάκης. Και σήμερα η Νέα Δημοκρατία, επειδή βρίσκεται σε θέση ισχύος, μπορεί να επιβάλλει τους όρους της. Αυτή κάνει παιχνίδι.

Αλλά και να μην έκανε η Νέα Δημοκρατία τέτοια επιλογή, οι ευρωεκλογές, λόγω του χρόνου διεξαγωγής τους, εξ αντικειμένου θα λειτουργούσαν ως εθνικές εκλογές. Να γίνω σαφέστερος.

Ποτέ ο χρόνος διεξαγωγής των ευρωεκλογών δεν ήταν τόσο κοντά με το ακρότατο όριο διενέργειας εθνικών εκλογών. Αν θεωρήσουμε τον Οκτώβριο του 2019 τον μήνα που υποχρεωτικά θα διεξαχθούν εκλογές, παρατηρούμε πως μεσολαβεί μόλις ένα πεντάμηνο μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων. Χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο είναι αδύνατον να σημειωθούν δραματικές ανατροπές.

7 ερωτήματα στους υπεύθυνους του #BBC ...

Με μία βλακώδη επιστολή, η οποία δεν έχει πάρει χαμπάρι για το τι πραγματικά έχει κάνει το BBC, η ελληνική κυβέρνηση δια του πρέσβη στο Λονδίνο απαντά στο στημένο αντιδημοσιογραφικά δημοσίευμα του βρετανικού καναλιού, που δεν καταγράφει, αλλά προωθεί την ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα! Και εδώ είναι όλη η ουσία. Για την οποία η Αθήνα είναι βαθειά νυχτωμένη ή αδιάφορη.

Κατ' αρχάς, για να ξέρουν οι Έλληνες πολίτες τι συμβαίνει, το BBC είναι ένα αντικειμενικό μέσο σε ο,τιδήποτε δεν αφορά στην εξωτερική πολιτική της Βρετανίας. Προωθεί πάντοτε με ιερή ευλάβεια την εξωτερική πολιτική της χώρας, χωρίς ίχνος κριτικής, ιδίως σε στρατιωτικά θέματα.

Ακολουθεί, ενταγμένο στις ένοπλες δυνάμεις και καλυπτόμενο από τις διπλωματικές υπηρεσίες, όλες τις δραστηριότητες των διπλωματών και στρατευμάτων, από ιδρύσεώς του. Πριν από τον πόλεμο, αλλά και από την ατυχή εισβολή στο Σουέζ τη δεκαετία του ’50 και τις αγγλικές φρικαλεότητες στην Κύπρο μέχρι τις εισβολές στο Ιράκ και την επέμβαση στη Συρία σήμερα, συμμετέχοντας χωρίς διαφοροποίηση στον πόλεμο και στον πόλεμο προπαγάνδας της εκάστοτε βρετανικής κυβέρνησης.

Εμείς σας τα λέγαμε και μας λέγατε φασίστες ...

Για όλους όσοι γνωρίζουμε και παρακολουθούμε το διεθνές περιβάλλον ήταν αναμενόμενη η, έστω και με πλάγιο τρόπο μέσω του ρεπορτάζ του BBC, εκκίνηση των διεκδικήσεων από την πλευρά της αυτοαποκαλούμενης «μακεδονικής μειονότητας. H, άνευ ουδεμίας ουσιαστικής συζητήσεως στο εσωτερικό πολιτικό και κοινωνικό πεδίο, παραδοχή της μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας είχε επισημανθεί από την πλειοψηφία των μη «προθύμων» για μία πολιτική θέση αλλά και των μη φοβικών, έναντι της ευκολίας κάποιων να τους χαρακτηρίσουν ως συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς, διπλωματών, διεθνολόγων, πανεπιστημιακών, γλωσσολόγων, ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος, επέκεινα. Ακριβώς επειδή θα έδινε διέξοδο σε πάσης φύσεως προσπάθειες, αλυτρωτικού χαρακτήρα.

Η Δράση ανέστειλε την κομματική της δραστηριότητα, για να στηρίξουν τα στελέχη της τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ...

Η Κεντρική Επιτροπή της Δράσης αποφάσισε ομόφωνα την αναστολή της δραστηριότητας του κόμματος για να μπορέσουν τα στελέχη της να συνδράμουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό στην εκλογική προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη στις επερχόμενες εκλογές. Η σχετική απόφαση θα γνωστοποιηθεί αμέσως στον Άρειο Πάγο με έγγραφη δήλωση του Προέδρου της. Η απόφαση αυτή λήφθηκε σε εκτέλεση της απόφασης του πρόσφατου Συνεδρίου της Δράσης. Στο σκεπτικό της απόφασής της η Κεντρική Επιτροπή της Δράσης αναφέρει:

Το σύνδρομο Παπακώστα στην ΝΔ ...

Από τη μια μεριά, έχεις μια αδίστακτη συμμορία που κυβερνά την Ελλάδα την τελευταία τετραετία. Από την άλλη, έχεις μια Νέα Δημοκρατία φοβική, απολογούμενη και διαρκώς αναζητούσα την επιδοκιμασία της Αριστεράς. Και όλα αυτά συμβαίνουν καθώς η Νέα Δημοκρατία είναι ακόμα στην αντιπολίτευση.

Φαντασθείτε τι έχει να γίνει όταν η Νέα Δημοκρατία θα είναι στην κυβέρνηση και θα αρχίσει να δέχεται επιθέσεις από τα αριστερά. Το γνωστό ενοχικό σύνδρομο φτάνει στο αποκορύφωμά του όταν οι νεοδημοκράτες βρίσκονται στην εξουσία. Εκεί, αισθανόμενοι ότι θα πρέπει να διαχειριστούν κάτι που δικαιωματικά ανήκει στην Αριστερά, βγαίνουν τα ενοχικά σύνδρομά τους σε όλες τις εκφάνσεις τους. Μιλούν αριστερά, σκέφτονται αριστερά και, ακόμη χειρότερα, κυβερνούν αριστερά.

Όταν θα νικούσαν τους τραπεζίτες ...

Δεδομένης της τραγικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι τράπεζες επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – και ενώ αυτοί εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια διακηρύσσουν ότι μας σώζουν – δεδομένου ότι επί της καταστροφικής βασιλείας τους οι τράπεζες έχουν χάσει το 90% της χρηματιστηριακής τους αξίας, δεδομένου ότι ξαφνικά θυμήθηκαν ότι στις 28 Φεβρουαρίου λήγει η προστασία της πρώτης κατοικίας και δεδομένου ότι τώρα μας λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει, αντί άρθρου δημοσιεύω τη δήλωση του σημερινού υπουργού Ευκλείδη Τσακαλώτου, υπεύθυνου τότε ΕΕΚΕ Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ.

Η δήλωση έγινε στις 6 Μαρτίου 2014 και έχει ως εξής:

«Τις τελευταίες μέρες φάνηκε ότι το επίδικο της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα δεν ήταν τόσο οι «διαρθρωτικές αλλαγές» , όσο οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών. Οι διαφωνίες μπορεί να εντοπίζονται στο ύψος του ποσού που θα απαιτηθεί, η ουσία όμως είναι άλλη. Απ’ ό,τι φαίνεται ένα τμήμα των πιστωτών μας δεν θα ήθελε να δει ούτε την Ελλάδα να ξαναβγαίνει στις αγορές ούτε να έχει «καβάτζα» κάποια ποσά από τα χρήματα που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση, έτσι ώστε να μπορούν να ασκούν τη μέγιστη δυνατή πίεση για την εφαρμογή του υφιστάμενου Μνημονίου και όσων θα ακολουθήσουν.

Οι γκρινιάρηδες της Νέας Δημοκρατίας ...

Δεν αναφέρομαι στους υπονομευτές της παράταξης, που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Για τους δικούς τους λόγους δεν επιθυμούν η Νέα Δημοκρατία του Κ.Μητσοτάκη να κερδίσει τις εκλογές. Βέβαια, υποκριτικά, οι αντιρρήσεις τους και η μόνιμη πολεμική τους γίνεται για το «καλό» του κόμματος. Είναι γνωστοί και αυτοί και ο ρόλος των εντύπων στα οποία αρθρογραφούν. Τους προσπερνώ.

Αναφέρομαι σε μια γκρίνια που υπάρχει μέσα στην Νέα Δημοκρατία εδώ και σαράντα χρόνια. Ο, τι και να γίνει πάντα, θα υπάρχουν εστίες διαφωνιών, κριτικής και μουρμούρας. Τα παλιά είναι γνωστά.

Σήμερα όμως γιατί μουρμουρίζουν και μεμψιμοιρούν κάποιοι; Από την ώρα που εκλέχτηκε ο Κ.Μητσοτάκης, η Νέα Δημοκρατία αργά, αλλά σταθερά, άρχισε να ανατρέπει την κατάσταση και σήμερα φαίνεται πως προηγείται του αντιπάλου της με τουλάχιστον 10 ποσοστιαίες μονάδες.

Ο πρωτάνθρωπος ...

Μπορεί ο Πολάκης (το κύριος δεν του αντιστοιχεί) να θέλει να αυτοπροβάλλεται σαν ατρόμητος, γενναίος, ευθύς και λαϊκός, αλλά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα δεν έχει επίγνωση ούτε των λόγων του, ούτε των πράξεών του, περιφρονεί τον δοκιμαζόμενο λαό και τελικά δεν είναι παρά ένας θρασύδειλος. Γεννημένος από την ίδια μήτρα που γεννάει τους χρυσαυγίτες.

Γιατί οι φασίστες είναι εκείνοι που θεωρούν δικαίωμά τους να τραμπουκίζουν, προκειμένου να επιβάλουν αυτά που εκείνοι πιστεύουν ότι είναι δίκαια. Οι φασίστες πιστεύουν ότι υπέρτατος νόμος είναι ο φυσικός νόμος. Το φυσικό δίκαιο. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να θεωρεί ότι δίκαιο είναι ό,τι θεωρεί ο ίδιος δίκαιο και να θέλει να το επιβάλει με τη βία. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σ έναν που νόμισε ότι είναι θιγμένος να απειλήσει, να δείρει ή να σκοτώσει. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε μια οικογένεια να ξεκληρίσει μια άλλη για δέκα μέτρα γης. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν αδερφό να σκοτώσει τον αγαπητικό της αδερφής. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν φανατικό να τραμπουκίσει, να δείρει, να σκοτώσει όποιον νομίζει για αντίπαλο. Όλα αυτά είναι φασισμός. Και αρκετά απ αυτά είναι χαρακτηριστικά του Πολάκη.

Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα του συνταγματικού τόξου ...

Τα όσα διαδραματίσθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα με τις αποστασίες βουλευτών και τα όσα διαδραματίζονται αυτές τις ώρες σχετικά με την αναθεώρηση του άρθρου 32 που αναφέρεται στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, αποδεικνύουν για μιαν ακόμα φορά πως ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται απροσχημάτιστα έξω από τα ακρότατα όρια του Συντάγματος μας.

Ως γνωστόν οι θεσμοί είναι αυτοί που διασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος. Ο σεβασμός τους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να χαρακτηρισθεί ένα κόμμα πως είναι θεσμικό ή αντιθεσμικό.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια κατ΄εξοχήν συναινετική διαδικασία. Για να τελεσφορήσει, το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει αυξημένες πλειοψηφίες και ενδιαμέσως εκλογές. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα της εθνικής συνεννόησης, του εθνικού διαλόγου. Είναι κόμμα της πόλωσης και του διχασμού. Έτσι ανήλθε στην εξουσία κι έτσι προσπαθεί να επιβιώσει.