Ιστορίες γραφειοκρατικής παραφροσύνης ...

Μαζί με τις ευχές μου, θα ήθελα χρονιάρες μέρες να ξεφύγω από την αμείλικτη και δυσοίωνη επικαιρότητα και να αναφερθώ σε ένα απίθανο περιστατικό που συνέβη την εποχή της χούντας, το οποίο θα μπορούσε ίσως να συμβεί και σήμερα χάρη κυρίως στην ακατανίκητη δημοσιοϋπαλληλική μονιμότητα.

Περνώντας με ΙΧ από την Ιταλία (1970) μου έκλεψαν από το αυτοκίνητο μια τσάντα, κάτι διόλου ασυνήθιστο στη χώρα αυτή. Δυστυχώς είχα μέσα και την ταυτότητά μου. Ετσι ξεκίνησα να βγάλω άλλη. Πρώτο απαραίτητο χαρτί το πιστοποιητικό γεννήσεως. Υποβάλλω στο υπουργείο Εσωτερικών αίτηση και ο υπάλληλος κοιτώντας με βλοσυρά μού ζητεί: «Την ταυτότητά σας». Δυσκολεύθηκα να βρω λόγια από την κατάπληξη για να παρατηρήσω ευσεβάστως ότι το πιστοποιητικό το ζητούσα για να βγάλω νέα ταυτότητα, επειδή μου έκλεψαν την παλαιά. Εκείνος όμως ήταν κατηγορηματικός: «Χωρίς να μου δείξετε ταυτότητα εγώ δεν μπορώ να σας δώσω το πιστοποιητικό. Ετσι λέει ο νόμος!».

Είναι συνυπεύθυνοι για ό,τι γίνεται ...

Αναφέρομαι στα ελάχιστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που, κάποιοι αριστερούληδες προξενητάδες, προσπαθούν να τα εμφανίσουν πως κινούνται προς την σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση.

Αρχικά, είναι γνωστό πως αυτοί αποτελούν αμελητέο μέγεθος στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά εκπροσωπούν τους εαυτούς τους και τίποτα περισσότερο.

Ομως αυτός ο διαχωρισμός τους από τον σωρό των Συριζαίων εξυπηρετεί αυτούς που υποστηρίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ μετακινείται, σταδιακά, προς πιο μετριοπαθείς θέσεις. Ως εκ τούτου, η συνεργασία μαζί του βρίσκεται μέσα στην λογική των εξελίξεων.

Συγχρόνως, οι φερόμενοι ως κεντροαριστεροί Συριζαίοι, με αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν να αποκτήσουν κάποιον ρόλο στο μετεκλογικό σκηνικό. Τότε, που –μετά την εκλογική ήττα—θα τεθούν επί τάπητος όλα τα ζητήματα που αφορούν την ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία του κόμματος τους.

Χρόνια Πολλά !

Θερμές Ευχές...

Το κόστος του τέλους ...

Το κόστος της αρχής, δηλαδή το κόστος εκείνου του πρώτου εξαμήνου με τον Βαρουφάκη, το γνωρίζουμε, έστω και κατά προσέγγιση: από τα 100 δισ., σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς, έως ακόμη και τα 200, όπως το υπολογίζει ο Τόμας Βίζερ. Το κόστος του τέλους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν το γνωρίζουμε ακόμη. Ελπίζω μόνο να μην έχει τη μορφή μιας «εθνικής τραγωδίας», κατά το στερεότυπο. Να μην είναι, δηλαδή, μια ανεπανόρθωτη ζημία την οποία θα υποστεί η εθνική κυριαρχία. Ειλικρινά, το ελπίζω· διότι, ουαί και αλίμονο αν συμβεί το απευκταίο με την Τουρκία: η χώρα για μακρό διάστημα θα εγκλωβιστεί στη νοσηρή εσωστρέφεια του πληγωμένου εγωισμού και της έξαρσης του εθνικισμού, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ανάπτυξή της. Ο φόβος του τελικού κόστους είναι εύλογος, διότι αυτό που ζούμε εδώ και περίπου δύο μήνες μοιάζει να είναι το τέλος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μπορεί να διαρκέσει, μπορεί να είναι μακρόσυρτο και οδυνηρό· αυτό είναι όμως.

Τουρκία: Έλλειψη κράτους δικαίου και πολιτική αστάθεια καταστρέφουν τις ξένες εταιρείες ...

Οι γερμανικές εταιρείες ήταν για πάνω από εκατό χρόνια ευπρόσδεκτες στην Τουρκία. Για παράδειγμα, η Siemens βρίσκεται εδώ και 161 χρόνια στη χώρα, όταν η τότε Οθωμανική αυτοκρατορία στα μέσα του 19ου αιώνα, αποφάσισε να δημιουργήσει την τηλεγραφική της υπηρεσία.

Σήμερα στην Τουρκία δραστηριοποιούνται περισσότερες από 7.000 γερμανικές εταιρείες, επενδύοντας σχεδόν 13 δισ. ευρώ σε εργοστάσια, καταστήματα και γραφεία. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, το κλίμα έχει αλλάξει, αναφέρουν εκπρόσωποι των επιχειρήσεων.

Αυτό οφείλεται κυρίως στην πολιτική αστάθεια στη χώρα γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξακολουθεί να ισχύει μετά την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι φυλακίστηκαν, περιορίστηκαν οι εξουσίες του κοινοβουλίου, ακόμα και ιδιωτικές εταιρείες δέχτηκαν πιέσεις.

Ο νεόπλουτος θείος ΣΥΡΙΖΑ...

Οι σπαρταριστές ιστορίες για διορισμούς ημετέρων δεν έχουν τέλος στον «υπαρκτό σουρεαλισμό» της ελληνικής πανδαισίας. Από καταβολής κράτους, υπάρχουν απίθανες καταγραφές για τις πιο τρελές περιπτώσεις.

Επομένως, η περίοδος ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα. Η μόνη διαφορά βρίσκεται στην διαχείριση του «ηθικού πλεονεκτήματος» και στην παντελή έλλειψη αιδούς που τους διακρίνει. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί δεν ντρέπονται. Ούτε για την εμπλοκή τους σε διάφορες ραδιουργίες ούτε και για τις εντυπώσεις που δημιουργούνται όταν έρχονται οι αποκαλύψεις.

Μακεδονικός Αγώνας και σύγχρονη ψοφιοσύνη ...

«Εντυπωσιακό!» «Απίστευτο!» «Ποιος το περίμενε;» «Μετά από τόσα μνημόνια και τόση ταλαιπωρία!» «Να μην ξεσηκωθούν για τις περικοπές και να ξεσηκωθούν για τη Μακεδονία!»

Τέτοια κατάπληκτα σχόλια ακούγονται τους τελευταίους μήνες…

Δεν ξέρω πόσοι ήταν αυτοί που ξαφνιάστηκαν μπροστά στην παλλαϊκή αντίδραση, όταν η κυβέρνηση αποφάσισε - ξαφνικά και με μεγάλη πρεμούρα – να επιταχύνει τις συνομιλίες με το γειτονικό κρατίδιο και μάλιστα με σαφή πρόθεση να δοθεί το όνομα.

Αυτό που με βεβαιότητα μπορώ να πως είναι πως κυρίως ξαφνιάστηκαν αυτοί που δεν γνωρίζουν Ιστορία και επομένως δεν διαθέτουν ιστορική συνείδηση.

Διότι μόνο άνθρωποι που δεν διαθέτουν ιστορική συνείδηση μπορούσαν να διανοηθούν σύγκριση… μνημονίων και Μακεδονίας και να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως… οι αντιδράσεις θα ήταν πανομοιότυπες!

Το «ναι» του ΚΑΣ είναι ένα ακόμα ρεζίλεμα ...

Τελικά, το ρεζίλι δεν το γλιτώσαμε. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο πήρε πίσω το «όχι» που είπε στο BBC για να γυρίσει σκηνές από τη Μικρή Τυμπανίστρια στο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, οι «επαναστάτες» αρχαιολόγοι κατάπιαν αμάσητες τις κορώνες για το σενάριο που «δεν ταίριαζε με τα ιερά μνημεία» και η παραγωγή είπε για μια ακόμα φορά: Μη δίνεις σημασία. Δεν έχουμε να κάνουμε με σοβαρή χώρα.

Τι κατάφερε το ΚΑΣ με τη στάση του απέναντι στην παραγωγή του BBC; Να γελοιοποιηθεί και να γελοιοποιήσει και τη χώρα. Για πολλοστή φορά και από άλλη μια νεοελληνική σκοπιά. Η χτεσινή του συνεδρίαση κατόρθωσε να περικόψει τις ώρες γυρίσματος από 7πρωι-7απόγευμα σε 7 με 1 το μεσημέρι! Τρομερό επίτευγμα! Με τεράστια οφέλη στον ελληνικό τουρισμό, τον πολιτισμό και την επισκεψιμότητα του ναού του Σουνίου!

Σκίζει στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ ... :-)

Με ποσοστό 4,4% προηγείται η Νέα Δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Καπα Research για την εφημερίδα Εθνος. Συγκεκριμένα η Ν.Δ. συγκεντρώνει ποσοστό 21,6% στην πρόθεση ψήφου έναντι 17,2% του κυβερνώντος κόμματος.

Ακολουθούν στην τρίτη θέση Κίνημα Αλλαγής και Χρυσή Αυγή με 7,8%, ενώ ποσοστό 6,3% συγκεντρώνει το ΚΚΕ.

Κάτω από το όριο του 3% συγκεντρώνουν, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, οι ΑΝΕΛ 2,5%, η Ενωση Κεντρώων 2,3%, 1,5% η Λαϊκή Ενότητα, 1,7% η Ελληνική Λύση, 1,4% Πλεύση Ελευθερίας και ΛΑΟΣ, 1,2% ΜεΡΑ25 και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Υπάρχουν λύσεις για το Συμβούλιο της Επικρατείας…

Στις Δημοκρατίες, τα Συμβούλια της Επικρατείας υπερασπίζονται το Σύνταγμα, δια του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων και των αυθαιρεσιών της διοίκησης.

Στα καθεστώτα, χρειάζεται να υπερασπιστούν το Σύνταγμα και έναντι γενικότερων απόψεων, νοοτροπιών, αντιλήψεων τις οποίες τα καθεστώτα επιβάλλουν αδιαφορώντας για αρχές που διαπερνούν το σύνολο του Θεμελιώδους Νόμου.

Εκεί βρισκόμαστε σήμερα.

Σε σημείο που θυμίζει τις πιο σκοτεινές περιόδους της Ιστορίας μας. Τότε που κάποιοι επιχείρησαν να επιβάλουν τις απόψεις τους στο ΣτΕ, υποστηρίζοντας ότι το καθεστώς το οποίο εκπροσωπούν είναι «Επανάστασις», στηρίζεται εις τας λόγχας και «κόβει κεφάλια»! Είναι γνωστή η ιστορία του Παττακού και του αείμνηστου προέδρου τότε του ΣτΕ και μετέπειτα Προέδρου της Δημοκρατίας Στασινόπουλου.

Νίκο, αυτήν την στιγμή το μοναδικό ζήτημα είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ ...

Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι αγαθοεργά σωματεία ούτε χώροι ανάγνωσης λογοτεχνικών έργων.

Όλα τα κόμματα αποβλέπουν στην διακυβέρνηση της χώρας τους. Όλα τα κόμματα επιδιώκουν, με την ψήφο των πολιτών, να ανέλθουν στην εξουσία. Όλα τα κόμματα, όταν αισθανθούν ισχυρά, ζητούν εκλογές.

Διαφορετικά αυτοακυρώνονται.

Κόμμα που ασχολείται μόνον με θεωρητικές αναζητήσεις, μετατρέπεται πολύ γρήγορα σε έναν όμιλο λίγων, αλλά «εκλεκτών».

Τα κόμματα, στις Δημοκρατίες, κερδίζουν τις εκλογές με τις πολιτικές τους θέσεις και την προσωπικότητα του αρχηγού τους. Συνεπώς, το ποιος κυβερνά δεν είναι ξεκομμένο από το πώς κυβερνά.

Έτσι αναδεικνύεται σε σταυρικό πρόβλημα το ποιος κυβερνά την χώρα, καθώς αυτό συναρτάται με πολιτικές θέσεις, ύφος, πρόσωπα.

Ούτε κουβέντα για το τέταρτο τρίμηνο ...

Το δ΄ τρίμηνο του 2017 υπήρξε χωρίς αμφιβολία από τα χειρότερα των τελευταίων χρόνων (εξαιρώ πάντα την περίφημη πρώτη φορά αριστερά του 2015 που, ωστόσο, είχε σοβαρές επιπτώσεις στο 2016).

Δεν βλέπω, όμως, να λέει κανείς κουβέντα.

Διότι εκτός από την ισχνότατη ανάπτυξη της τάξης του μόλις 0,1% που παρουσιάστηκε στο τέταρτο τρίμηνο (σε σχέση με το τρίτο τρίμηνο) σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, είχαμε και τα άλλα.

Ποιοι αποτελούν στη Bουλή την «προοδευτική» πλειοψηφία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει την θέση πως στην σημερινή βουλή είναι διαμορφωμένη μια «προοδευτική» πλειοψηφία. Και έχει κάθε λόγο να το υποστηρίζει, καθώς έτσι βγαίνει από την πολιτική απομόνωση. Όμως κάποια στελέχη της Κεντροαριστεράς γιατί «τσίμπησαν»; Γιατί την λέξη «προοδευτικός» την έχουν ξεχειλώσει τόσο πολύ ώστε να χωρά και τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα; (Για να μην πω, πως την ξεχείλωσαν γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο.)

Είναι γνωστό πως στήνεται από τα γνωστά εκδοτικά παράκεντρα, από ολιγάρχες και από κάποιους επιτηδευμένα «αφελείς» το νέο πολιτικό σκηνικό, όπου το κομβικό δίλημμα θα είναι «πρόοδος ή συντήρηση».  Και βέβαια στον πόλο των «προοδευτικών»δυνάμεων θα είναι το ΚΙΝ.ΑΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ας προσέξουμε όλοι οι Ελληνες προτού είναι αργά ...

Λίγοι αξιόλογοι δημοσιογράφοι - και ας προσβληθούν κάποιοι - θα μπορούσαν να πάρουν αυτή την εμπεριστατωμένη, σοβαρή και μαζί εκλαϊκευτική συνέντευξη που εκμαίευσε από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα ο σπουδαίος λογοτέχνης Χρήστος Χωμενίδης και δημοσιεύθηκε στα «Νέα» του Σαββατοκύριακου 17-18 Μαρτίου.

Εγκυρη, αλλά και πολύ ανθρώπινη συζήτηση, την οποία θα άξιζε να διαβάσει κάθε Ελληνας που ενδιαφέρεται για ουσιαστικά θέματα, για το προβληματικό παρόν και το αβέβαιο μέλλον, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την ελληνική οικονομία. Και όχι μόνο ποδόσφαιρο, ανταλλαγή κατηγοριών και ύβρεων και εμφυλιοπολεμικές αντεγκλήσεις, ενώ καραδοκεί ο αδίστακτος Ερντογάν.

Περιορίζομαι να συστήσω να προσεχθούν ιδιαίτερα τα όσα υπογράμμισε ψύχραιμα ο κ. Στουρνάρας (συμπυκνώνω ερωτήσεις και απαντήσεις μαζί):
˜
Τα μνημόνια, με όλα τα στραβά τους, όχι μόνο βοήθησαν αλλά και έσωσαν την ελληνική οικονομία (με διακομματική ευτυχώς συνεννόηση, προσθέτω).
˜
Ξεκινήσαμε από γιγαντιαία δίδυμα ελλείμματα και σήμερα έχουμε ισορροπία και στον προϋπολογισμό και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
˜

Τι σημαίνει στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνέπειες της ...

Στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει πως μετά τις εκλογές δεν θα μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις.

Και δεν αναφέρομαι τόσο στην θεσμική του αδυναμία να συνδιαμορφώσει το πολιτικό τοπίο - κάτι που είναι δεδομένο με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο - όσο στην διάρρηξη των σχέσεων του με την κοινωνική βάση του.

Έτσι, σημαντικό δεν είναι ποια θα είναι η ποσοστιαία διαφορά του από το πρώτο κόμμα, την Νέα Δημοκρατία, όσο το ποσοστό που αυτός θα λάβει.

Δηλαδή, αν η Νέα Δημοκρατία λάβει π.χ. 37% και ο ΣΥΡΙΖΑ 25% η ήττα του δεν είναι στρατηγική. Εχει συμπαγείς δυνάμεις, που θα του επιτρέψουν να καλλιεργήσει την προοπτική της επανόδου του στην εξουσία.

Συγχρόνως, με ένα παραπλήσιο ποσοστό οι εσωκομματικές τριβές θα περιοριστούν στο ελάχιστο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά θα παραμείνει κόμμα εξουσίας.

Αν όμως η Νέα Δημοκρατία λάβει π.χ.29% και ο ΣΥΡΙΖΑ 17% τότε η ήττα του προσλαμβάνει στρατηγική μορφή. Για έναν απλούστατο λόγο.

Κάνουν Προπαγάνδα Ακόμα και με τις Δηλώσεις της ΕΕ !

Μια βδομάδα τώρα οι κυβερνητικοί – και όχι μόνο – μας έχουν ζαλίσει το κεφάλι για τη Δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Τουρκία. Ιστορική την ανεβάζουν σημαντική την κατεβάζουν, ενώ τα «για πρώτη φορά» παίρνουν και δίνουν. Το ίδιο και τα περί του «πιο ισχυρού μηνύματος στην Ιστορία της ΕΕ». Για να μην πούμε για τους διθυράμβους περί πρωτοφανούς συνεργασίας Αθήνας – Κύπρου. Προφανώς η Ιστορία αρχίζει με την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου.

Γιατί αν πανηγυρίζουμε με την τελευταία δήλωση, τότε τι έπρεπε να γίνει όταν επί Καραμανλή τέθηκε θέμα για την ίδια την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

Και τι έπρεπε να γίνει όταν επί Σαμαρά όταν επαναλήφθηκαν τα ίδια, συν οι προειδοποιήσεις προς την Τουρκία για τις ενέργειές της στην κυπριακή ΑΟΖ; Και τι έπρεπε να λέμε για την συνεργασία Αθήνας – Κύπρου, όταν τότε ο Αναστασιάδης είχε αναθέσει στον Σαμαρά να τον εκπροσωπήσει, λόγω ασθενείας του Κύπριου Προέδρου;

Φυσικά, κάνουν και πάλι προπαγάνδα. Και κρύβουν ακόμη και το περιεχόμενο της ίδιας της δήλωσης της 22ας Μαρτίου. Η οποία παραπέμπει στα Κείμενα Συμπερασμάτων του Οκτωβρίου 2014 και του Σεπτεμβρίου 2005.

Ιδού τι λέει η δήλωση του 2018:

Ο δρόμος προς τις εκλογές θα είναι όλο αγκάθια...

Προχθές, ο Π.Καμμένος, σε πρωινή εκπομπή, δήλωσε πως «δεν είμαστε αφελείς να πάμε σε εκλογές με μειωμένες τις συντάξεις».

Κάποιοι τον αποκάλεσαν αφελή, κάποιοι άλλοι προκλητικό. Ο Π.Καμμένος δεν ήταν ούτε αφελής, ούτε προκλητικός.

Ήταν ειλικρινής.

Αφελείς είναι όλοι αυτοί που πιστεύουν πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα διενεργήσει εκλογές μέσα στο εφιαλτικό, γι΄αυτήν, τοπίο της περικοπής των συντάξεων, της μείωσης του αφορολογήτου και όλων των λοιπών, πολιτικά, κοστοβόρων μέτρων που η ίδια έχει ψηφίσει.

Αφελείς είναι όσοι πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α.Τσίπρας θα οδηγηθούν σαν πρόβατα σε εκλογική σφαγή.

Υπόθεση Σαρκοζί: Δίκη χωρίς κουκούλες ...

Μετά τη σύλληψη του Γάλλου πρώην Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, πολλοί εδώ στην Ελλάδα άρχισαν δήθεν αθώα να διερωτώνται αν και εδώ στην Ελλάδα θα έλθει ποτέ η ώρα που θα συλληφθεί ένας πρώην πρόεδρος ή πρώην πρωθυπουργός.

Ως γνωστόν. Ο Σαρκοζί συνελήφθη στις 20 Μαρτίου και στις 21 Μαρτίου του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για «παθητική δωροληψία», «παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής του εκστρατείας» και «αποδοχή λιβυκών κρατικών πόρων». Μετά την απαγγελία των κατηγοριών, αφέθηκε ελεύθερος.

Παρά το γεγονός ότι οι περί χρηματισμού από τον Καντάφι κατηγορίες ανάγονται στην προεκλογική του εκστρατεία του 2007 που τον οδήγησε στην προεδρία και οι πρώτες αναφορές έγιναν το 2011 από τον ιστότοπο Mediapart, επισήμως, η δικαστική έρευνα ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2013.

Με αυτοδύναμο Κυριάκο τελειώνουν τα σενάρια!

Τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει ο Κυριάκος. Τα θέματα από εκεί και πέρα είναι αν θα είναι αυτοδύναμος ή όχι, αν θα έχει εμφανιστεί άλλος σοβαρός παίκτης στα δεξιά του κι αν το ποσοστό που θα συγκεντρώσει ο Αλέξης Τσίπρας θα επιτρέψει στην Ρένα Δούρου να τον αμφισβητήσει. Το Κίνημα Αλλαγής δεν δείχνει σήμερα να απειλεί την δεύτερη θέση.

Ο στρατηγικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ κινείται με δεδομένο ότι η χώρα θα οδηγηθεί σε νέες εκλογές, αυτή την φορά με απλή αναλογική και με αφορμή τις προεδρικές εκλογές. Άρα, με την Νέα Δημοκρατία να βρίσκεται σε δεύτερο ρόλο. Εφόσον, φυσικά, επιτευχθεί η σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ. Στην Νέα Δημοκρατία είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν με αυτό το σενάριο, αλλά την ίδια ώρα προσδοκούν σε μία ισχυρή εκλογική νίκη στις προσεχείς εκλογές που θα ανατρέψει εκ των πραγμάτων τα σενάρια μιας νέας κυριαρχίας της Αριστεράς στην χώρα για τις προσεχείς δεκαετίες και στα πρότυπα της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.