Νομίζω ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλα παιδιά, γνωρίζουν πολύ καλά τι συνέβη στη χώρα τα τελευταία σχεδόν τρία χρόνια, γνωρίζουν τα αίτια της ήττας του κόμματός τους (πλήρης αναντιστοιχία προεκλογικών υποσχέσεων και μετεκλογικών αποφάσεων), γνωρίζουν και τους υπευθύνους.
Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι ο πρόεδρός τους κ. Βενιζέλος χρειάζεται να θέτει σε κίνδυνο τα πρώτα δύσκολα βήματα αυτού του «παιδιού της ανάγκης» που είναι η τρικομματική κυβέρνηση, προκειμένου να τους παρηγορήσει.
Και επιτέλους, το μασάζ προς ανθρώπους που έλαβαν μέρος στην ήττα, δεν μπορεί να προκαλεί ενδοκυβερνητικά προβλήματα – αρκετά έχει ήδη λόγω ιδιαιτεροτήτων και άλλων αντιξοοτήτων η κυβέρνηση.
Επομένως, δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο, κατά την συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, παρουσία του Γ. Παπανδρέου, έπρεπε ο κ. Βενιζέλος οπωσδήποτε να επιτεθεί στη Νέα Δημοκρατία με την οποία συγκυβερνά.
Και, επιτέλους, τι σημαίνει η επισήμανσή του πως με τη Ν.Δ. δεν ταυτίζεται ούτε αξιακά, ούτε πολιτικά;
Τι διαφορές υπάρχουν στην ασκηθείσα πολιτική – διότι, αν υπάρχουν, δεν τις είδαμε – αν εξαιρέσουμε την παρουσία της λέξης «σοσιαλιστικό» στον τίτλο του κόμματος;
