Ο θάνατος της κοινής λογικής ...

Φαίνεται ότι του κακού η σκάλα έχει ατελείωτα σκαλοπάτια. Το διαπιστώσαμε με τα όσα ανεκδιήγητα συνέβησαν κατά τον γνωστό βίαιο θάνατο της ΕΡΤ προκειμένου να αναβιώσει ένα υγιέστερο σχήμα, λιγότερο σπάταλο και απαλλαγμένο από τον κομματισμό και τον «στρατό κατοχής» των αδίστακτων και «ιδιοτελών» συνδικαλιστών της. (Δυστυχώς, η απώλεια της πολιτιστικής προσφοράς από το μοναδικό Τρίτο Πρόγραμμα της ραδιοφωνίας είναι επώδυνη, αντιμετωπιζόμενη μάλιστα με πλήρη αδιαφορία). Αναμένουμε τη νέα δημόσια τηλεόραση για να διαπιστώσουμε ότι δεν άλλαξε απλώς ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Ακόμα θλιβερότερη ήταν στη Βουλή η δήθεν συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας της μείζονος αντιπολίτευσης κατά της κυβέρνησης, η οποία εξελίχθηκε σε ανταλλαγή ύβρεων, καταγγελιών και υπαινιγμών, που επισύρουν την επέμβαση της ποινικής δικαιοσύνης, και πλήρους αδιαφορίας για τα πραγματικά προβλήματα που έφεραν τη χώρα στο σημερινό κατάντημα.

Αισθανόμενος την ανάγκη να αποστασιοποιηθώ για λίγο από τα προαναφερθέντα και να υπενθυμίσω για πολλοστή φορά την ανάγκη να πρυτανεύσει ο κοινός νους, σας κάνω κοινωνούς του δυστυχώς προαναγγελθέντος θανάτου του, παραθέτοντας σχετική νεκρολογία που δημοσιεύθηκε στους «Τάιμς» του Λονδίνου και μου τη γνωστοποίησε ο συνάδελφος Αθ. Παπανδρόπουλος:  

«Σήμερα πενθούμε τον θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια... Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:

• Εχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι.
• Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη, και...
• Ισως ήταν δικό μου το φταίξιμο.

Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές, όπως:

Μην ξοδεύετε περισσότερα από αυτά που κερδίζετε, και με... αξιόπιστες στρατηγικές όπως: υπεύθυνοι είναι οι ενήλικοι και όχι τα παιδιά. Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί. Οπως δάσκαλοι που απολύθηκαν επειδή επέπληξαν έναν απείθαρχο μαθητή.

Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σε ένα μαθητή, αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

Πριν από τον θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της. Της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των παιδιών της  Ευθύνης και Λογικής.

Εχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:

• Ξέρω τα δικαιώματά μου.
• Το θέλω τώρα.
• Κάποιος άλλος φταίει.
• Είμαι θύμα.

Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε».

Και ο αποστολέας του κειμένου επισημαίνει: «Η αυτοπαρατήρηση βοηθάει στην αυτεπίγνωση (δηλαδή, «να ξέρουμε τι μας γίνεται»). Αραγε, ξέρουμε τι μας γίνεται;

Του Μεγάλου Γ. Μαρίνου από το Βήμα (17-11-13)