Νόμος και τάξη, μία εξωτική υπερπαραγωγή ...

Για αντιποίηση αρχής κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ο Δένδιας. Εδώ υπουργέ μου θα τα χαλάσουμε. Ο κ. Καραμανλής και ο κ. Παπανδρέου αντιποιήθηκαν τον ρόλο του πρωθυπουργού και οδήγησαν μία χώρα στην καταστροφή και δεν κάνατε τίποτα και σας έφταιξε ο Αλέξης; Τι έκαναν οι άνθρωποι; Έρευνες. Περιφρούρηση. Έκαναν πράξη την αυτοδιαχείριση και την ασφάλεια. Ανέδειξαν τις αρετές της λαϊκής αστυνομίας.

Ο κ. Δένδιας είναι ένας συμπαθής πολιτικός. Είναι ο κεντροδεξιός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Η απάντηση της επάρατης δεξιάς στις κραυγές ότι ο τόπος χρειάζεται νόμο και τάξη. Προσπαθώ να φανταστώ κι έναν αριστερό Δένδια, αλλά θα πρέπει να πω ότι αυτή έχει τελευταία στερέψει. Ή αλλιώς, φοβάμαι ότι θα πω κανένα όνομα όπως «Λαφαζάνης» και μπορεί ακόμη και να βγω αληθινός.
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης Σαμαρά οφείλει πολλά στον κ. Χρυσοχοΐδη. Κι αυτό διότι ο Μιχάλης έπεισε τον ΓΑΠ να αλλάξει αυτό το αντιπαθητικό «δημόσια τάξη» και να το κάνει «προστασίας του πολίτη». Επίσης, οφείλει πάρα πολλά στον Χρήστο Παπουτσή. Στον άλλο κορυφαίο υπουργό που πέρασε από την Κατεχάκη. Διότι ο Χρήστος κατέβασε τόσο πολύ τον πήχη που ήταν σχεδόν αδύνατο να περάσει άλλος από κάτω.

Ο κ. Δένδιας έχει να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι οι συνομιλητές του στο υπουργείο έχουν στο αίμα τους τα μυστικά, όπως και τα ψέματα. Μυστικά και ψέματα από μία υπηρεσία τα μέλη της οποίας έχουν ψηφίσει σε ποσοστό 50% τα μπράτσα της Χρυσής Αυγής. Ίσως επειδή τα παιδιά που έκαναν μέχρι χτες πόρτα στα νυκτερινά κέντρα είναι πιο αποτελεσματικά στις χαμαλοδουλειές, όπως το ξυλοκόπημα των μεταναστών και η προστασία των μαγαζιών. Καταλαβαίνουμε την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο υπουργός. Τα στελέχη του μπορούν να αποδείξουν τι νούμερο παπούτσι φορούν, αλλά όχι και τι ψήφισαν στις εκλογές.

Έχει αναλάβει σε μία δύσκολη περίοδο. Σε μία εποχή που τα άκρα έχουν αναλάβει τον έλεγχο των δρόμων, όπως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η μαφία τα σοκάκια της Νέας Υόρκης ή του Σικάγο. Είναι υποχρεωμένος να κινείται στην κόψη του ξυραφιού, καθώς έχει να αντιμετωπίσει τα άκρα και τις πρακτικές τους. Η δράση του ενός δίνει άλλοθι στην παράνομη δράση του άλλου.

Στο μεταξύ πληρώνουμε την αντικοινωνική δράση ολόκληρων δεκαετιών. Σε ποιόν ήχησε παράξενα η είδηση ότι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναζητούσαν μυστικούς αστυνομικούς; Μήπως το ίδιο δεν έχουν κάνει στο παρελθόν βουλευτές άλλων κομμάτων; Μήπως στο παρελθόν δεν ήταν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ αυτοί που πρωτοστατούσαν σε παράνομες πράξεις πολιτών; Έχουμε ξεχάσει τι συνέβαινε, για παράδειγμα, στις κινητοποιήσεις των αγροτών;

Κάποια στιγμή θα πρέπει σε αυτή την ιστορία να μπει ένα τέλος. Ομολογήστε το ότι είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο που ακούσατε τις τελευταίες ημέρες. Κι ο κ. Δένδιας θα πρέπει να προβληματιστεί από αυτό. Όλοι μιλάνε για την αντιδικία του με τον ΣΥΡΙΖΑ ή την βεντέτα που έχει ανοίξει με την ΧΑ. Το μήνυμα ότι προσπαθεί να κάνει πράξη το νόμος και τάξη δεν έχει περάσει. Κι αυτό είναι από μόνο του προβληματικό. Δεν ξέρουμε, δηλαδή, αν ο κόσμος είναι έτοιμος για να αποδεχτεί κάτι τόσο εξεζητημένο, όπως αποδεικνύεται, για τα ελληνικά ήθη και έθιμα ή επιθυμεί να δει να εκτονώνεται το ένστικτό του στα πεζοδρόμια. Αν ισχύει αυτό, τότε ο κ. Δένδιας δεν έχει πιθανότητες να πετύχει, όσο αγαθές κι αν είναι οι προθέσεις του. Ας πούμε ότι έτυχε ένας ικανός άνθρωπος να αναλάβει ένα εξαιρετικά δύσκολο υπουργείο σε μία δύσκολη εποχή. Οι πιθανότητες είναι εναντίον του.

Του Θ. Μαυρίδη
Πηγή:www.capital.gr