Ο εφιάλτης της ανεργίας ...

Αλήθεια, σκεφθήκαμε καθόλου πώς πέρασαν το Πάσχα οι άνεργοι; Μολονότι η συγγενική και η φιλική αλληλεγγύη και μαζί η συμπαράσταση της Εκκλησίας και κάποιων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων μπορεί να απάλυναν τη μοναξιά και την απόγνωση των ασυγκράτητα πυκνούμενων τάξεων των μη εχόντων αμειβόμενη απασχόληση αυτές τις άγιες μέρες. Αλλά αυτές πέρασαν. Και το αύριο των ήδη εκτός εργασίας συνανθρώπων μας γίνεται ολοένα σκοτεινότερο, αφού νέες στρατιές προστίθενται στους καταλόγους του ΟΑΕΔ (κάπου 300.000 επιπλέον μέσα σε έναν χρόνο).

Ηδη τον Δεκέμβριο του 2011 είχαν φθάσει τους 1.033.507 και κάθε μέρα προστίθενται και νέοι. Και δίπλα σ' αυτούς, εκ των οποίων σχεδόν το 50% είναι νέοι, θα πρέπει να σκεφτόμαστε και τους 360.820 υποαπασχολούμενους, τους 400.000 απλήρωτους και τους κάπου 1 εκατομμύριο μετανάστες, λαθραίους και μη, που, συνάνθρωποί μας κι αυτοί, ζουν την απόγνωση της ανέχειας, της αναδουλειάς, του σκοτεινού αύριο και της διόλου αδικαιολόγητης απομόνωσης και εχθρότητας από τους γηγενείς, αφού πολλοί πια στερούν θέσεις εργασίας από τους Ελληνες.

Πέρα από το ότι προσφέρονται για μαύρη εργασία, που σημαίνει και απώλειες στα ασφαλιστικά ταμεία και μεγάλη επιβάρυνση στο παγκοσμίως ίσως πιο φιλάνθρωπο εθνικό μας σύστημα υγείας. Γι' αυτό το μείζον ανθρωπιστικό αλλά και οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα ακούσαμε μόνο γενικότητες και χιλιοειπωμένες προεκλογικές υποσχέσεις, που υπερκαλύφθηκαν από τις περιγραφές των ανά την επικράτεια εκδραμόντων για την ακριβή βενζίνη, για τα αρνάκια που ακριβοπληρώθηκαν, για την υπονόμευση της εκδρομικής διάθεσης των Νεοελλήνων για τις εορταστικές αργίες από τις απεργίες της ΠΝΟ (με την ανάλγητη καθοδήγηση του ΚΚΕ και του οργανωμένου πια επαναστατικού στρατού του, του ΠΑΜΕ).

Ο πραγματικός διχασμός, που είναι υπό διαμόρφωση σήμερα στην Ελλάδα, δεν είναι, όπως υποστηρίζεται, μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, αλλά μεταξύ των ακόμη εχόντων απασχόληση και κάποια έστω και μειωμένα εισοδήματα πολιτών και των ανέργων, ο αριθμός των οποίων πολλαπλασιάζεται χάρη και στις «φιλεργατικές» απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, βιαιοπραγίες και καταστροφές στις οποίες επιδίδονται σε ανίερη συμπαράταξη επαγγελματίες συνδικαλιστές, χουλιγκάνοι, κουκουλοφόροι, αναρχικοί, ακροδεξιοί νοσταλγοί φασιστικών πρακτικών, στις οποίες τους ανταγωνίζονται οι ακροαριστερές μειονότητες που κυριαρχούν στην κατάλυση του νόμου, της ομαλής κοινωνικής συνύπαρξης και της δημοκρατίας επωφελούμενοι της οργής και της απελπισίας των πληττομένων.

Το ότι όλες αυτές οι συμπεριφορές επιδεινώνουν την κρίση, πολλαπλασιάζουν τις στρατιές των ανέργων, διώχνουν τους τουρίστες, αποτρέπουν κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία και ματαιώνουν κάθε ελπίδα για παραγωγικές επενδύσεις του ξένου κεφαλαίου, στην καλύτερη περίπτωση, τους είναι αδιάφορο. Στην πραγματικότητα αυτό επιδιώκουν, το μεν ΚΚΕ φανερά και επίσημα, οι δε λοιποί μαρξιστές αλλά και ναζιστές με μόλις συγκαλυπτόμενη προσδοκία της διάλυσης των πάντων.

Αυτή η ατομική βόμβα που απειλεί την κοινωνία μας με καταστροφή, αντιμετωπίζεται όψιμα με προεκλογικές αναξιόπιστες υποσχέσεις από τα περισσότερα κόμματα και τα συνδικάτα. Προσβλέπουν κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΕΣΠΑ, που όμως αποδείχθηκαν ανίκανα να αξιοποιήσουν ως τώρα. Αντίθετα, επικεντρώνουν αποτελεσματικά το ενδιαφέρον τους κυρίως στη διατήρηση των κεκτημένων των προνομιούχων τάξεων και των ποικιλοτρόπως βολεμένων. Και να σκεφθεί κανείς ότι οι πραγματικά άνεργοι μπορεί να είναι και περισσότεροι, αφού δεν τους μετράει όλους η Στατιστική Υπηρεσία. Και το, επίσης πολύ σημαντικό, ότι και οι επίσημα άνεργοι εισπράττουν το επίδομα ανεργίας μόνο για 12 μήνες. Και μετά; Οσο επιμένουν τα κόμματα και οι πάσης φύσεως κρατικοδίαιτοι να θεωρούν ως λύση τους διορισμούς στο Δημόσιο (λεφτά πια δεν υπάρχουν), ας έχουμε κατά νουν ότι κάθε ημέρα κλείνουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, 550 βιομηχανίες οδηγούνται σε πτώχευση, ενώ 800 ελληνικές επιχειρήσεις κατέφυγαν ήδη στη Βουλγαρία και άλλες 1.500 στην Κύπρο. Εφιάλτης, που επιβάλλει άμεσης απόδοσης μέτρα για ανάσχεση της ανεξέλεγκτης κατηφορικής πορείας.

Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα