Και βέβαια , δεν θα πρέπει εδώ να ξεχνάμε και την σχετική πίεση του ΠΑΣΟΚ για κάτι τέτοιο, μια και ήθελε να «κόψει τα φτερά» του Γ Παπανδρέου που ήδη είχε δρομολογήσει τις διαδικασίες συγκρότησης κόμματος.
Ο κ Σαμαράς , πιέστηκε και πείστηκε από συνεργάτες του, παρά την αντίθεση πολλών υπουργών και άλλων στελεχών της ΝΔ, να προχωρήσει σε αυτή την ξαφνική κίνηση ελπίζοντας ότι θα «φορτώσει» στον Σύριζα την πορεία σε πρόωρες εκλογές.
Ξέχασε όμως ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του ότι ο Σύριζα επιδίωκε τις εκλογές , τις ήθελε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μια και ο χρόνος (και η πραγματικότητα) λειτουργούσε εναντίον του. Παράλληλα, είχε ήδη προετοιμάσει το «οπλοστάσιο του». Και σε αυτό είχε βοηθήσει πολύ η κυβέρνηση αφού οι θεωρίες περί τέλους του μνημονίου και αλλαγής δεδομένων , δεν είχαν επιβεβαιωθεί στην πράξη. Αντίθετα ο μέσος πολίτης έβλεπε μια ΕΕ να κρατά αρνητική στάση και σύμφωνα με τα όσα αναφέρονταν στα μέσα ενημέρωσης , να ζητά νέα μέτρα τα οποία μάλιστα υποσχέθηκε η κυβέρνηση με το περίφημο email Χαρδουβελη.
Μια κίνηση εκτός κάθε λογικής που αποτέλεσε ένα ακόμα κεντρικό χαρτί του Σύριζα , με το οποίο επιβεβαίωσε τις θεωρίες του σύμφωνα με τις όποιες « αν ψηφίσετε αυτούς έρχονται νέα σκληρά μέτρα».
Και στην αντιμετώπιση όλης αυτής της προπαγάνδας η κυβέρνησης απέτυχε παταγωδώς.
Η ΝΔ επέλεξε λοιπόν μετά την καλλιέργεια το καλοκαίρι της θεωρίας των καλυτέρων ημερών (που δεν επιβεβαιωθήκαν στην πράξη , όπως ήταν αναμενόμενο) πέρασε στον αντίποδα. Στην καλλιέργεια της θεωρίας του φόβου, σύμφωνα με την οποία, αν έλθει ο Σύριζα «θα έλθουν οι επτά πληγές του Φαραώ».
Μόνον που ο μέσος πολίτης προτίμα , πείθεται, ακούει τις θετικές προτάσεις. Και αν δεν υπάρχουν θετικές προτάσεις, παρασύρεται πολύ εύκολα στις λαϊκίστικες υποσχέσεις, έστω και αν μέσα του πιστεύει ότι δεν θα πραγματοποιηθούν.
Οι φράσεις που έλεγαν προεκλογικά ψηφοφόροι στο Α Τσιπρα , όπως «ακόμα και το ένα τρίτο όσων υπόσχεσαι να κάνεις θα σε ψηφίζουμε πάντα», δείχνουν ποια είναι η αντίληψη που κυριάρχησε.
Μια αντίληψη που κανείς στην ΝΔ δεν κατάλαβε. Μια αντίληψη που δεν βρήκε απέναντι της ένα σταθερό και αισιόδοξο λόγο, βασισμένο σε συγκεκριμένες κινήσεις. Κι αυτό γιατί το τελευταίο εξάμηνο η ίδια η κυβέρνηση είχε καταστρέψει την αξιοπιστία της. Είχε μπει στο παιχνίδι του λαϊκισμού, ένα παιχνίδι που είχε πριν ακόμα ξεκινήσει χάσει.
Ο σχεδιασμός λοιπόν των γρήγορων και υπό πίεση εκλογών αλλά και τα λάθη στην επιλογή Προέδρου, όχι σε σχέση με το πρόσωπο αλλά με την διαδικασία που έπρεπε να ακολουθητέε για να δείξει ότι επιζητεί συναινέσαμε στόχο να αναγκάσει ανεξαρτήτους και μη βουλευτές να ψηφίσουν Πρόεδρο ή έστω να εκθέσει τον Σύριζα οδήγησαν τα πράγματα σε εκλογές με σχεδόν βέβαιη την ήττα.
Ιδιαίτερα μάλιστα όταν ενώ είχε όλα τα χαρτιά στα χέρια της για να το πτυχή (και μάλιστα εύκολα) δεν κατάφερε να διασπάσει τα μέτωπο των βουλευτών των ΑΝΕΛ. Και μάλιστα όταν το μέτωπο αυτό είχε ήδη διαρραγεί.
Όμως η ΝΔ συμπεριφέρθηκε ως να είναι «άπω πάνω» αλλά και αλαζονικά.
Και τα πλήρωσε , στο συγκεκριμένο μέτωπο. Το οποίο ήταν και το πιο αδύνατο…
Του Π. Τρουπώτη από το Χρηματιστήριο
Σχετ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου