Συνεχόμενες ΝΙΚΕΣ ! Τελικά, όμως πότε νίκησαν; Το 2016 ή το 2017;

Καθώς οδεύουμε προς την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου (για την ακρίβεια πέμπτου, αφού υπάρχει και το άλλο συμπληρωματικό μνημόνιο του Ιουνίου 2016) – οπότε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που θα έσχιζαν τα μνημόνια «ντάλα μεσημέρι» θα έχουν υπογράψει τρία μνημόνια μόνοι τους – μετά από άλλη μια μακρόσυρτη και ολέθρια «διαπραγμάτευση», ας θυμηθούμε τι έλεγαν και πώς θριαμβολογούσαν μετά την προηγούμενη «περήφανη διαπραγμάτευση».

Ήταν αρχές Ιουνίου του 2016, όταν και πάλι είχαν… νικήσει. Και ιδού τι έλεγαν με (ένα ακόμη) non paper, σε αντιπαραβολή με αυτά που έγιναν και λένε σήμερα:

-Στην επόμενη, ίσως, συνεδρίαση της ΕΚΤ, η κυβέρνηση αναμένει την άρση του waiver των ελληνικών ομολόγων και σύντομα, μέσα στον Ιούλιο (σ.σ. του 2016), ενδεχομένως, αναμένει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Τότε, ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο ότι «αναμένουμε, αμέσως μετά και την τυπική ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συνεδρίαση του Euro Working Group, τις επόμενες μέρες, στην επόμενη, ίσως, συνεδρίαση της ΕΚΤ, την άρση του waiver των ελληνικών ομολόγων. Και επίσης, σύντομα, μέσα στον Ιούλιο, ενδεχομένως, αναμένουμε την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».

Οι Βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ για την Καρέκλα και τα Προνόμια...ψηφίζουν και «με τα δυο χέρια»...

Όταν βρίσκονταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης ή έδιναν τους συνδικαλιστικούς τους αγώνες, ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά των Μνημονίων. Σήμερα, τα ίδια πρόσωπα, με την ιδιότητα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝ.ΕΛ., ετοιμάζονται να υπογράψουν τα μέτρα-λαιμητόμο, έτσι ακριβώς όπως το είπε πριν από λίγα 24ωρα ο συνάδελφός τους, Νάσος Αθανασίου: «Με τα δυο χέρια».

Η διατήρηση της εξουσίας και όλων των προνομίων που εξασφαλίζει ο τίτλος του βουλευτή είναι προτεραιότητα και κανένα μέλος των κοινοβουλευτικών ομάδων της συγκυβέρνησης δεν είναι διατεθειμένο να τα ρισκάρει. Οπως προκύπτει μάλιστα από τα «πόθεν έσχες», το προφίλ των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν νόμισμα με δύο όψεις: Υπάρχει η κατηγορία των ευκατάστατων, με χρήματα στο εξωτερικό, που σήμερα έχουν μια θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο. Υπάρχουν και εκείνοι που, πριν εκλεγούν βουλευτές, ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, κυρίως συνταξιούχοι, γιατροί του ΕΣΥ, δάσκαλοι ή καθηγητές (οι περισσότεροι συνταξιούχοι), δικηγόροι και γιατροί με ετήσια εισοδήματα που δεν ξεπερνούσαν τις 30.000 ευρώ, συνταξιούχοι τραπεζικοί υπάλληλοι… Η πλειοψηφία των βουλευτών περιγράφει, μάλιστα, στο βιογραφικό της συνδικαλιστικούς αγώνες και κομματικές περγαμηνές.

Οι κυβερνήσεις πέφτουν στη Βουλή ...

Η Ελλάδα εξακολουθεί – ακόμη- να είναι μία δημοκρατική χώρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έχουν γίνει με τις ωμότατες κυβερνητικές παρεμβάσεις στους χώρους της Δικαιοσύνης και των Μέσων Ενημέρωσης. Στις Δημοκρατίες, λοιπόν, οι κυβερνήσεις πέφτουν στο Κοινοβούλιο. Οι πλατείες των αγανακτισμένων δεν βρίσκονται – και σωστά- στο DNA των ευρωπαϊστών. Από την άλλη, δεν μπορεί να υπάρξει ανοχή στο στήσιμο της νέας διαπλοκής.

Ήταν γνωστό ότι το κλειδί των εξελίξεων το είχε, όπως και εξακολουθεί να το έχει ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός δεν είναι διατεθειμένος να προσφύγει στις κάλπες, επειδή γνωρίζει ότι τον περιμένει μία βαρύτατη και ταπεινωτική ήττα. Ούτε και δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις επιπτώσεις των συμφωνιών που ψηφίζει αυτός και οι βουλευτές του. Ένα μνημόνιο σαν κι αυτό που φέρνει στις επόμενες ημέρες για ψήφιση στην Βουλή δεν θα τολμούσε να το φέρει μία κεντροδεξιά κυβέρνηση. Όχι μόνο για λόγους που έχουν να κάνουν με τις οξύτατες πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις που θα προκαλούσε, αλλά και επειδή η κεντροδεξιά, όπως και το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου, δεν θα μπορούσε να παραδώσει – για παράδειγμα- τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια στους Σόιμπλε, όπως και δεν το έκαναν!