ΟΜΙΛΙΑ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010
Συντρόφισσες και σύντροφοι, αν στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974 η Ιδρυτική Διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ σηματοδοτούσε την έναρξη ενός διαρκούς αγώνα, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα. Αν η 3 του Σεπτέμβρη του 1974 σηματοδοτούσε τη δημιουργία ενός πολιτικού κινήματος, που στόχο έθετε την απεμπλοκή της χώρας μας από τους μηχανισμούς εξάρτησης, την εθνική αναγέννηση και την αδέσμευτη πορεία της.
Αν η 3 Σεπτέμβρη του 1974 μιλούσε καθαρά για τη λαϊκή εξουσία, τη δημοκρατική διαδικασία, σαν απάντηση στα δημοκρατικά δεδομένα της εξουσίας, το γραφειοκρατικό παλαιοκομματικό κράτος που ήταν εχθρικό προς τον πολίτη.
Αν η 3 του Σεπτέμβρη του 1974 καλούσε σε συστράτευση κάθε δημοκράτη πολίτη της χώρας που ήθελε να προσφέρει και όχι να πάρει στον αγώνα για τη μεγάλη αλλαγή, μέσα από ένα Κίνημα στηριγμένο στο λαό και όχι σε ολιγομελή και αποκομμένα από την κοινωνία ηγετικά σχήματα.
Αν η 3 του Σεπτέμβρη του 1974 δημιούργησε χαμόγελα αισιοδοξίας, διάθεση για αγώνα και ελπίδες για ένα καλύτερο, δημοκρατικό, σοσιαλιστικό αύριο.
Η 3 του Σεπτέμβρη του 2010, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι ημέρα προβληματισμού και έντονης ανησυχίας για την πορεία της χώρας, για τις κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος, για την προοπτική του Κινήματός μας.
Είναι μέρα που κυριαρχούν βασανιστικά ερωτήματα, ατελείωτα γιατί. Είναι μέρα χωρίς χαμόγελα, με διάχυτη την απογοήτευση, από τις επιλογές της Κυβέρνησης με καταγεγραμμένη την απαισιοδοξία στον κόσμο, στο λαό, με προβληματισμό για την πορεία του ΠΑΣΟΚ και την αβεβαιότητα για την προοπτική του.
Σήμερα όμως χρειάζονται και απαντήσεις, καθαρές, χωρίς υπεκφυγές. Χρειάζονται πολιτικές απαντήσεις που να οδηγούν σε λύσεις και διεξόδους από τα αδιέξοδα της σημερινής πολιτικής.
Τι είμαστε; Τι εκφράζει το ΠΑΣΟΚ; Τι εξυπηρετεί ταξικά η κυβερνητική πολιτική; Ποια είναι η στρατηγική μας για την έξοδο από την κρίση; Με ποιους κοινωνικούς συμμάχους πορευόμαστε; Τι θέλουμε για τη χώρα;
Είναι πολλά τα 36 χρόνια ζωής και δράσης ενός κόμματος. Και είναι ευθύνη δική μας, κάτω από αυτές τις συνθήκες, όχι να κάνουμε φιέστες και γιορτές, αλλά με αίσθημα ευθύνης απέναντι σε όλους όσοι στρατεύτηκαν οικειοθελώς σε αυτό τον αγώνα, να κάνουμε τον απολογισμό και να τους πούμε καθαρά, πού πηγαίνουμε, πού βαδίζουμε.
Τι σχέση έχει το ΠΑΣΟΚ του σήμερα, με το ΠΑΣΟΚ του τότε. Τι σχέση έχουν οι πολιτικές που υποσχεθήκαμε με τις πολιτικές που ασκούνται; Συμβαδίζει ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία με την παρουσία της Τρόικα στην Ελλάδα;
Οι διακηρύξεις για κοινωνική δικαιοσύνη, μπορούν να συνυπάρχουν με νεοφιλελεύθερες επιλογές Η λαϊκή κυριαρχία είναι εφικτή κάτω από συνθήκες αντιπαλλότητας με τα συνδικάτα, τις μη προνομιούχες τάξεις, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους συνταξιούχους;
Η κοινωνική απελευθέρωση μπορεί να επιτευχθεί με τους πολίτες σε κατάσταση οικονομικού μαρασμού, με την εκτίναξη της ανεργίας, με την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, με την αποκρατικοποίηση του κράτους;
Προφανώς οι απαντήσεις είναι αυτονόητες. Γιατί όσο και αν θελήσει κανείς να ωραιοποιήσει την κατάσταση, όσο και αν θελήσει κάποιος να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δε θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με την πραγματικότητα.