Οι άνθρωποι ονειρεύονται ότι θα γίνουν οι τροχονόμοι των ευρωπαϊκών πόρων στην Ελλάδα, όπως συνέβη στο παρελθόν με τα πακέτα Ντελόρ. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι εποχές αυτές που η Ευρώπη μοίραζε λεφτά με το τσουβάλι και χωρίς να ρωτάει, ανήκουν στο παρελθόν και ότι η οικονομική ανάπτυξη χρειάζεται ιδιωτικές επενδύσεις. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να καταλάβουν ότι εμείς είμαστε εκείνοι που έχουμε ανάγκη τους επενδυτές και όχι οι επενδυτές εμάς.
Είναι γεγονός ότι η θέση που εκφράζουν σήμερα είναι σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με εκείνη που εξέφραζαν μέχρι πριν από μερικούς μήνες. Όταν μας έλεγαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια, ότι θα αλλάξουν την Ευρώπη, ότι έχουν μία μαγική λύση για την κρίση κρυμμένη στο μανίκι τους, όπως ο χαρτοκλέφτης κρύβει τον άσσο που θα του επιτρέψει να κερδίσει την παρτίδα. Είναι πιθανό κάποια στιγμή να έχουν μάθει -επιτέλους- ποια είναι η αλήθεια σε αυτό τον κόσμο. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν περιθώρια για την χώρα. Αν μπορεί να τους περιμένει...
Τα πράγματα εξελίσσονται με ένα συγκεκριμένο μοτίβο που οδηγεί σε δυσάρεστες εξελίξεις. Αν δεν υπάρξει μία ουσιαστική αλλαγή πολιτικής μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, τότε η χώρα θα οδηγηθεί αργά ή γρήγορα σε ένα νέο μνημόνιο. Και το επόμενο μνημόνιο θα είναι μία συμφωνία δραχμής, μία συμφωνία βαθιάς φτώχειας για τις επόμενες δεκαετίες. Σε αντίθεση με ό,τι υποστήριξε ο συμπαθής βουλευτής στην ραδιοφωνική εκπομπή, το βαρέλι της κρίσης δεν έχει πάτο.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει είναι αδιέξοδος. Ότι χωρίς ιδιωτικές επενδύσεις, χωρίς μία σχέση εμπιστοσύνης με τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα επόμενη ημέρα γι’ αυτή την χώρα. Κι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Έπειτα από επτά χρόνια σκληρών θυσιών από τον ελληνικό λαό, βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο να μπούμε μέσα σε ένα νέο αυτοτροφοδοτούμενο πτωτικό σπιράλ. Οι επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι τραγικές. Για όλους μας. Διότι, Αλέξη, όλοι στο ίδιο καράβι είμαστε. Δεν ισχύει το «ή εμείς ή οι άλλοι». Εκείνο που ισχύει είναι ότι αν βυθιστεί το καράβι θα χαθούμε όλοι μαζί.
Θανάσης Μαυρίδης στο liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου