Ούτε κι ο Π. Φασούλας φανταζόταν πως μπορεί να του συμβεί κάτι τέτοιο. Είχε περάσει απ’ τα γήπεδα του μπάσκετ και τα έδρανα της Βουλής, κι ήταν πια δήμαρχος Πειραιά όταν μπήκε στο δρόμο του ένας μικρόσωμος νομάρχης. Του κ. Φασούλα στην αρχή του φάνηκε παράξενο. Υστερα συνειδητοποίησε πως δεν υπάρχει κανένας απολύτως τρόπος να φύγει απ’ τη μέση ο νομάρχης Γ. Μίχας.
Κι έτσι, οι 1.000 & 1 νύχτες του Πειραιά ξεκίνησαν την επομένη των εκλογών του 2006. Απ’ τη μια, ο κ. Φασούλας να διαμαρτύρεται πως κάποιος βάζει τους δημοσκόπους να ρωτούν πίσω απ’ την πλάτη του ποιος είναι ο πιο καλός δήμαρχος, κι ενώ δεν υπάρχει αντίπαλος τον βγάζουν δεύτερο! Απ’ την άλλη, ο κ. Μίχας, σαν εκείνη τη φιγούρα απ’ το γνωστό παραμύθι, να λέει πως ο Πειραιάς είναι γεμάτος ποντίκια, και μόνο αυτός μπορεί να τα διώξει - πιθανώς, με το μαγικό φλάουτο, που κάνει τα τρωκτικά να πηδούν στο λιμάνι για να πνιγούν. Και σε ρόλο θεατών, οι δύστυχοι Πειραιώτες που κινούνται στους δρόμους με την αστρονομική ταχύτητα των οκτώ χλμ. την ώρα, για να περάσουν τα ποντίκια κι οι δημοσκόποι…
Οσο πλησίαζαν οι εκλογές τόσο η πειραϊκή ζώνη έμοιαζε με πειρατική. Αλλά οι σημαίες με τις νεκροκεφαλές σηκώθηκαν όταν ήρθε η ώρα αντί για λάφυρα, το ΠΑΣΟΚ να μοιράσει το χρίσμα. Βλέπετε, ο κ. Μίχας ώς τότε λοξοκοίταζε προς την περιφέρεια Αττικής. Και μάλλον γι’ αυτό του ήρθε ο πειραϊκός ουρανός σφονδύλι με το που έμαθε ότι υποψήφιος περιφερειάρχης θα είναι ο Γ. Σγουρός: στο Ταε Κβο Ντο, σα να τον είχε πετύχει Ιάπωνας γνώστης της πολεμικής τέχνης, ο κ. Μίχας έβγαλε μια κραυγή, και μετά η βαρύτητα βρήκε την ευκαιρία που έχασε τις αισθήσεις του και τον τράβηξε στο έδαφος. Ευτυχώς, όχι από πολύ ψηλά - γιατί σκεφτείτε να πάθαινε το ίδιο ο κ. Φασούλας…
Οταν ο υποψήφιος δήμαρχος συνήλθε, ήταν η ώρα να ξεκινήσει η ναυμαχία του Πειραιά. Ο κ. Μίχας άλλαξε προσανατολισμό στα κανόνια του και τα έστρεψε ψηλά: προς τον κ. Φασούλα. Οι ψυχολόγοι πιθανόν να σχολίαζαν πως πρόκειται για την προαιώνια έχθρα ανάμεσα στους ψηλούς και τους κοντούς ανθρώπους: λόγω της διαφοράς ύψους, βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά. Ο κ. Φασούλας, ας πούμε, βλέπει από ψηλά τη θέα και του φαίνεται ο Πειραιάς υπέροχος. Ενώ ο κ. Μίχας, στα χαμηλά, βλέπει σκουπίδια, ποντίκια κ. λπ. Επίσης βλέπει και την πιθανότητα να του φορτώσουν ως αντιπεριφερειάρχη τον κ. Φασούλα όπως ακριβώς βλέπει ο διάβολος το λιβάνι.
Αλλά, ως γνωστόν, εκτός από τον διάβολο και η αράχνη έχει πολλά ποδάρια. Ετσι, αυτή την εβδομάδα ο κ. Φασούλας πυρπόλησε τη συμβιβαστική ιδέα του Μ. Καρχιμάκη να τον ξαποστείλει απ’ τη διακεκαυμένη πειραϊκή ζώνη και να τον χρίσει αντιπεριφερειάρχη στη Νότια Αθήνα. Υστερα φόρτωσε πυρομαχικά στο δημαρχιακό του πλοίο, και τώρα απειλεί με κανονιοβολισμό τα Μακρά Τείχη: στον Πειραιά, ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ συννέφιασε, καθώς όλοι αναρωτιούνται αν τελικά θα κατέβει αυτόνομη η φρεγάτα του νυν δημάρχου στις εκλογές για να εμβολίσει τα ποσοστά του κ. Μίχα. Και στο Μαξίμου βρέχει, γιατί κανείς δεν γνωρίζει αν ο κ. Φασούλας πράγματι ετοιμάζεται να εκτοξεύσει μπάλες κανονιού ή αν πρόκειται για πυροτεχνήματα.
Βλέπετε, αν ο κ. Φασούλας σηκώσει τη μαύρη σημαία, το κυβερνών κόμμα θα τον επικηρύξει, όπως ο βασιλιάς της Ισπανίας τους πειρατές της Καραϊβικής. Αλλά πάλι, κι ο Σεβάχ ο Θαλασσινός αντιμετώπισε παρεμφερές πρόβλημα όταν το γερόντιο γαντζώθηκε στην πλάτη του. Για να το ξεκολλήσει από πάνω του, ο Σεβάχ τελικά βούτηξε στη θάλασσα: εκείνος πάτωνε, ενώ το γερόντιο όχι. Ο κ. Φασούλας, πάλι, προσβλέπει στη λαοθάλασσα που τον έβγαλε στις προηγούμενες εκλογές με 45%. Προς το παρόν το μόνο βέβαιο είναι πως ο κ. Μίχας ολόψυχα εύχεται και σ’ αυτόν να πατώσει…
Η τρομερή φυλή των Γιάννηδων...
Οπως όλοι όσοι ζήσαν στου λιμανιού το καλντερίμι, ο Γ. Μίχας αντιμετώπισε παλικαρίσια το γεγονός ότι δεν έλαβε το χρίσμα για την Περιφέρεια Αττικής. Για να κατασιγάσει την οργή του Ποσειδώνα (βλ. Γ. Παπανδρέου) με τα καμώματα των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ, πήγε την επομένη με τον Γ. Σγουρό και τον Π. Φασούλα σε μια τελετή αποθέωσης του σουρεαλισμού: οι τρεις δεδηλωμένοι εχθροί έκαναν «ζντο» με τις παλάμες τους (... όχι ανοιγμένες!) και φώναξαν «για τον Πειραιά!». Υστερα ο Γιάννης Σγουρός, που πρέπει να έχει δηλητηριώδες χιούμορ, είπε πως «οι Γιάννηδες είναι τρομερή φυλή! Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση!». Ευτυχώς υπήρχαν κάμερες στον χώρο. Κι έτσι ο Γιάννης Μίχας που στεκόταν δίπλα δεν μπορούσε να κάνει αυτό που τόσο ήθελε, αν κρίνουμε απ’ την κλίση που είχε πάρει το μουστάκι του.
Της Μαριλης Mαργωμενου Από την Καθημερινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου