Βέβαια οι ΗΠΑ είναι ακόμα αρκετά δυνατές για να αντιμετωπίσουν το πλήγμα της 8ης Νοεμβρίου. Αλλά αυτό που είναι επίσης αληθές είναι ότι σιγά σιγά οδεύουν προς το ιστορικό εκείνο σημείο όπου η παρακμή αυτής της σπουδαίας δημοκρατίας να είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Ως Έλληνες γνωρίζουμε ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά από την περίοδο ακμής.
Το πιο πρόσφατο σκάνδαλο της κας Clinton ήταν η απόφαση της να δημιουργήσει το δικό της σύστημα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Αυτή η απόφαση παραβίασε μια σειρά από νόμους και κανονισμούς, αλλά τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν μετά από κλήτευση για ένορκη κατάθεση στο Κογκρέσο, η κα Clinton φρόντισε να σβήσει από αυτό το σύστημα δεκάδες χιλιάδες emails με την δικαιολογία ότι ήταν προσωπικά και δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της ως υπουργού Εξωτερικών.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο μιας και η δημιουργία αυτού συστήματος ηλεκτρονικής αλληλογραφίας φαίνεται να σχετίζεται με τις υποθέσεις γύρω από το περιβόητες μεγάλες δωρεές στο ίδρυμα Clinton και τις ακριβοπληρωμένες ομιλίες του κ. Clinton από ξένες χώρες και πολυεθνικές που είχαν συμφέρον να επηρεάσουν την τότε υπουργό Εξωτερικών.
Το θέμα με την κα Clinton είναι ότι το συγκεκριμένο γεγονός δεν είναι μεμονωμένο. Σε άλλα σκάνδαλα που αρχίζουν την περίοδο που o σύζυγος της ήταν πολιτειακός κυβερνήτης, η κα Clinton φαίνεται από το πουθενά να πλουτίζει από απίθανες επενδύσεις σε ακίνητα, μέχρι και σε επενδυτικά προϊόντα βοοειδών με άτομα και εταιρείες που είχαν να κερδίσουν από μια σχέση αμοιβαίας κατανόησης με τον τότε κυβερνήτη και σύζυγο της.
Παρόλο που η κα Clinton έχει διατελέσει πρώτη κυρία, γερουσιαστής και υπουργός Εξωτερικών και ενώ πρωταγωνιστεί στην πολιτική σκηνή για δεκαετίες, δεν έχει τίποτα να επιδείξει από πλευράς έργου. Στην μακρά πολιτική σταδιοδρομία της φαίνεται ότι ο μόνος ωφελημένος είναι η κα Clinton που από μέλος της μεσαίας τάξης έχει καταφέρει να γίνει πολυεκατομμυριούχος.
Η κα Clinton ανήκει σε μια νέα πολιτική τάξη χαμηλών προσδοκιών και ακόμα χαμηλότερης ηθικής στάθμης. Είναι μια πολιτική τάξη που δεν πετυχαίνει γιατί έχει την δυνατότητα να κυβερνά το κράτος σωστά, αλλά πετυχαίνει γιατί καταφέρνει να πλουτίζει και να αυξάνει την επιρροή από ένα διαρκώς διογκούμενο κράτος που πολλαπλασιάζει με το χρόνο τις δυνατότητες διαπλοκής. Η πορεία πολιτισμικής και πολιτικής παρακμής είναι ορατή.
Ναπολέων Λιναρδάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου