Μια χώρα έχει κυβέρνηση όταν αυτή μπορεί και επηρεάζει τις εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση της χώρας στο διεθνές γίγνεσθαι.
Τα σύνορα της χώρας είναι διάτρητα και το αποδεικνύει η απώλεια ελέγχου στο ποιος εισέρχεται σε αυτήν. Από την άλλη πλευρά, γειτονικές χώρες που μέχρι πρόσφατα επιβίωσαν χάρη στη γειτνίαση με την Ελλάδα, κλείνουν τα σύνορα η μία μετά την άλλη.
Υπό διάλυση βρίσκονται και η δημόσια ασφάλεια με την οικονομία. Είναι θέμα χρόνου τα σποραδικά εμφράγματα που προκύπτουν καθημερινά να προκαλέσουν ένα καθολικό έμφραγμα και πολυοργανική ανεπάρκεια.
Ο βίος της κυβέρνησης Τσίπρα έχει τελειώσει καθώς έχουν εκλείψει πλέον οι λόγοι για τους οποίους έχει λάβει υποστήριξη τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό.
Στο εσωτερικό η κυβέρνηση Τσίπρα υποστηρίχθηκε από τμήματα της μικρομεσαίας τάξης, από τους αγρότες και κυρίως από τους εργαζόμενους αλλά και το παρακράτος του δημόσιου τομέα.
Η μικρομεσαία τάξη πίστεψε πως υπήρχε άλλος δρόμος χωρίς λιτότητα, χωρίς ΕΝΦΙΑ και κυρίως πως μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να εφαρμόσει το μνημόνιο και τις μεταρρυθμίσεις χωρίς να έχει απέναντι την κοινωνική αντίδραση στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατούσε.
Η μόνη κατηγορία που του μένει πιστή είναι το παρακράτος των συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα, οι άλλες έχουν σταθεί ήδη απέναντι και αποτελούν πλέον τους σκληρότερους επικριτές του.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμούν να επισκεφτούν τις περιφέρειές τους και ο πρόεδρος της Βουλής κατηγορεί τα κανάλια πως μεταδίδοντας τους προπηλακισμούς είναι σαν να προπαγανδίζουν την επέκτασή τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση είχε δικαιολογήσει και επικροτήσει κάθε πράξη ανομίας και τραμπουκισμού σε αυτήν τη χώρα. Τις συνέπειες των επιδιώξεων και των πράξεών του υφίσταται τώρα.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα στο εσωτερικό πίστεψε και συνεχίζει να πιστεύει πως με επικοινωνιακά τρυκ μπορεί να διαχειριστεί μια κοινωνία που βιώνει την κατάρρευση από κάθε πλευρά. Είναι σαν να προσπαθούν να βράσουν ένα βραστήρα με νερό στον κρατήρα ενός ηφαιστείου που ετοιμάζεται να εκραγεί.
Η κυβέρνηση Τσίπρα υποστηρίχθηκε τόσο από τους Ευρωπαίους όσο και από τους Αμερικάνους για να υλοποιήσει το τρίτο μνημόνιο και να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για να μείνει η χώρα ισότιμα στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Ούτε τις μεταρρυθμίσεις έχει προχωρήσει, ούτε την αξιολόγηση έχει καταφέρει να κλείσει, ούτε τα σύνορα της Ελλάδας έχει καταφέρει να κρατήσει ανοιχτά. Από την άλλη πλευρά η επιρροή που είχε στις δυνάμεις που πρωταγωνιστούσαν στον κοινωνικό αναβρασμό και την αντίδραση έχει εξατμιστεί.
Με βάση τα κριτήρια που επέλεξαν να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για να φέρουν τον κ. Τσίπρα στην εξουσία, ο τελευταίος δεν τους είναι καθόλου χρήσιμος πλέον.
Η διεθνής συγκυρία με το προσφυγικό στην Ευρώπη και το πιθανό οικονομικό κραχ τους αναγκάζει να μην ασχολούνται με την Ελλάδα.
Η οικονομική και πολιτική κατάρρευση της χώρας μοιάζουν δεδομένες ενώ ζητούμενο παραμένει η εθνική της ακεραιότητα, η επαναφορά του ελέγχου της δημόσιας ασφάλειας και της εθνικής κυριαρχίας όπως και η παραμονή της στο Ευρώ.
Το τελευταίο θα εξαρτηθεί περισσότερο από τις εξελίξεις στο εξωτερικό παρά στο εσωτερικό.
Στο εσωτερικό αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχει η πλειοψηφία στην κοινωνία που θα μπορούσε να στηρίξει μια πολιτική πλειοψηφία που θα προχωρήσει τις δραστικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται και θα βοηθήσει τη χώρα να αλλάξει σελίδα ομαλά.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν τελειώσει για την Ελλάδα. Το μοναδικό ερώτημα που παραμένει αφορά το μετά, αν δηλαδή η χώρα μπορεί να αποφύγει το χάος.
Του Κ. Στούπα από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου