Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει το ίδιο ακριβώς λάθος που έκαναν κι άλλοι πρωθυπουργοί σε αυτήν τη χώρα. Η καμαρίλα είναι μία επικίνδυνη ασθένεια. Ο ασθενής συνηθίζει με τον καιρό την αίσθηση της κλεισούρας και παύει να αντιδρά στην έλλειψη παραστάσεων που συνίσταται η καθημερινή του συναναστροφή με τα ίδια ακριβώς πρόσωπα.
Κι έτσι αρχίζει να πιστεύει σε μία επίπλαστη πραγματικότητα που την πλάθει ο ίδιος και το περιβάλλον του, σε μία προσπάθεια να κάνουν ευχάριστη την παραμονή τους στη φυλακή που έχουν κτίσει. Καλό, ε;
Γιατί, του Αλέξη ήταν καλύτερο; «Τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωράει». Είναι γνωστό ότι η αριστερά δεν συμπαθεί την κριτική. Η ίδια μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε μέθοδο κρίνει για να ανέβει στην εξουσία, αλλά όταν την κατακτά δεν ανέχεται το παραμικρό! Ποια είναι τα σκυλιά κύριε πρωθυπουργέ; Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι; Ο Τύπος που σας κάνει κριτική;
Όσο περνάει ο καιρός και όσο πολλαπλασιάζεται η πίεση από τα ίδια τα προβλήματα, η κυβέρνηση θα γίνεται όλο και πιο αυταρχική. Έχουμε να δούμε πολλά και να ακούσουμε ακόμη περισσότερα. Άλλωστε ζούμε σε μία περίοδο που όλοι ακούνε τους πάντες. Έχουν αφήσει οι άνθρωποι τις κανονικές δουλειές τους και έχουν γίνει ωτακουστές.
Μόνο που αυτός δεν είναι δρόμος, αλλά κατήφορος και στον κατήφορο ο σταματημός δεν είναι εύκολος. Κι ύστερα, δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά λίγες ώρες για να αποδειχτεί πόσο δίκιο είχαν όσοι κατηγορούσαν τον κ. Τσίπρα για προσχηματικό διάλογο. Ο κ. Τσίπρας δεν θέλησε να συζητήσει με τους πολιτικούς του αντιπάλους πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Έψαξε να βρει συνενόχους για τα όσα θα ακολουθήσουν. Δεν τους βρήκε, θύμωσε και ύψωσε και πάλι τα τείχη του αυταρχισμού.
Αν ο κ. Τσίπρας ήταν ειλικρινής προς τους συνομιλητές του για τις προθέσεις του, θα έπρεπε να βγει και να πει όλη την αλήθεια προς τον ελληνικό λαό! Ότι η χώρα βρίσκεται ένα μόνο βήμα πριν την καταστροφή κι ότι χρειάζεται μία τιτάνια προσπάθεια όλων μας για να αποτραπεί το ατύχημα. Να δώσει πρώτος το παράδειγμα, ζητώντας συγνώμη για την μέχρι τώρα στάση του και να αναζητήσει μία τίμια λύση μαζί με τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή, ένα εθνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση που θα το εφαρμόσουν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις.
Αλλά για ποιο εθνικό πρόγραμμα μπορούμε να μιλάμε, όταν ο υπεύθυνος πρωθυπουργός μιλάει για… σκυλιά; Ή το άλλο που είχε πει «θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Συναίνεση δεν μπορεί να υπάρξει με αυτούς τους όρους. Κάποιοι της δεξιάς παρατάξεως, βεβαίως – βεβαίως, συνεχίζουν να βαυκαλίζονται και να πιστεύουν ότι μπορούν να συμμαχήσουν με έναν αριστερό πρωθυπουργό που σε κάθε ευκαιρία βγάζει τον αυταρχικό του χαρακτήρα. Είναι δικαίωμά τους! Να θυμούνται, πάντως, ότι συμμετείχαν κι αυτοί στο έργο που στήνεται. Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Ο τελευταίος αθώος που ξέκοψε από το καραβάνι δεν είχε καλή τύχη…
Θανάσης Μαυρίδης από το liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου