Γι αυτό και κανεις δεν ξαφνιάζεται από τις καθημερινές σχεδόν δηλώσεις υπουργών, βουλευτών , στελεχών κόμματων και άλλων . Δηλώσεις που αρκετές φορές ξαφνιάζουν, πολλές φόρες βρίσκονται πραγματικά έξω από την πραγματικότητα και ενίοτε κυριολεκτικά «κάνουν το άσπρο μαύρο».
Και δυστυχώς για τους πολιτικούς, αλλά και για την χώρα όμως, τα όσα λένε ο μέσος πολίτης όχι μόνον δεν τα πιστεύει, αλλά ούτε καν τα ακούει πια . Κι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και για την πολιτική ζωή αλλά και για την δημοκρατία.
Δείτε τώρα τι ακριβώς είπαν οι πολιτικοί μας χθες συναντώντας τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Και ο πρωθυπουργός αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συμφωνήσαν ότι θα πρέπει να υπάρξει μια μίνιμουμ έστω συνεννόηση και συμφωνία των πολίτικων κομμάτων.
Κάτι το όποιο επισήμανε και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Κι όμως άλλο εννοεί ο ένας και άλλο ο άλλος.
Ο) μεν κ Τσίπρας εννοεί ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία για να πάμε σε πρόωρες εκλογές, ο δε κ Σαμαράς ότι πρέπει να συμφωνήσουμε και αμήν πάμε σε εκλογές.
Δείτε λοιπόν πως ο μέσος πολίτης ψηφοφόρος σε αυτή την χώρα δεν μπορεί να πιστέψει κανέναν. Λένε το ίδιο πράγμα , εννοώντας ουσιαστικά το αντίθετο…
Αλλά ο κ Τσίπρας προχώρα και πιο περά , κάνοντας στην ουσία το άσπρο –μαύρο.
Ζητά , όπως λέει για να λειτουργήσει η δημοκρατίας να πάμε σε εκλογές.
Μόνον που οι κανόνες της δημοκρατίας λένε ότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται για τέσσερα χρόνια και στο τέλος της τετραετίας γίνονται εκλογές.
Βαφτίζει λοιπόν σωστή δημοκρατική λειτουργία (επειδή προφανώς θεώρει ότι κάτι τέτοιο τον εξυπηρετεί) το ακριβώς αντίθετο. Την εγκατάλειψη των θεσμικών δεδομένων. Δηλαδή του καθορισμένου χρόνου εκλογών.
Παράλληλα μάλιστα ζητά «συνεννόηση» για το ποιος θα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά μετά από εκλογές!!!!
Αρνείται δηλαδή το να υπάρξει συνεννόηση για εκλογή Προέδρου τον Μάρτιο, κάτι που αποτελεί και το πνεύμα του Συνταγματικού νομοθέτη.
Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με χαρακτηριστική περίπτωση που « βαφτίζουμε το κρέας ψαρί», όπως έκαναν οι μοναχοί για να τρώνε κρέας στις νηστείες.
Μόνον που με αυτά και αλλά παρόμοια, των πολιτικών όλων των αποχρώσεων, τις τελευταίες δεκαετίες ο μέσος πολίτης , όλοι εμείς δηλαδή , έχουμε πια μάθει να αδιαφορούμε για τα όσα λένε οι πολιτικοί.
Να μην τους ακούμε πια Και αυτό το τελευταίο είναι το χειρότερο. Γιατί όχι μόνον δείχνει την απαξια των πολιτών για τους πολιτικούς αλλά παράλληλα κόβει και κάθε οδό επικοινωνίας.
Που σημαίνει ότι ο μέσος πολίτης ακόμα και αλλαγές θέσεων , απόψεων ή γραμμής δεν την μαθαίνει πια , αφού έχει σταματήσει να ακούει.
Και μένει με μια οποία εντύπωση του καλλιεργούν κάποιοι. Και συνήθως αυτοί οι κάποιοι δεν είναι καθόλου φίλοι της δημοκρατίας…
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου