Βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, επιδιώκει μάλιστα να βρίσκεται μπροστά , να παίρνει θέση σε θέματα που κανείς άλλος συνάδελφος του δεν θέλει να ανακατευτεί και γενικώς «παίζει με την φωτιά», όπως έλεγαν συνάδελφοι του στο υπουργικό συμβούλιο.
Δεν είναι λίγες οι φόρες που ο κ Γεωργιάδης λόγω των δηλώσεων του έχει γίνει «στόχος» στελεχών άλλων κόμματων ( αλλά και ορισμένων στελεχών του δικού του κόμματος) αλλά και δεν είναι λίγες οι φόρες που λέει τα πράγματα με το όνομα τους , έστω και αν αυτό στεναχωρεί πολλούς.
Με τον οξύ ορισμένες φόρες λόγο του , χωρίς γωνιές και με την χαρακτηριστική του φωνή, προκαλεί αντιδράσεις.
Αντιδράσεις γιατί έχει μάθει όπως φαίνεται να υπερασπίζεται μαχητικά τις απόψεις του,. Να μπαίνει μπροστά και να μάχεται γι αυτές.
Ορισμένες φόρες βέβαια, ξεφεύγει είναι η αλήθεια ή υποστηρίζει πράγματα που ίσως αν το σκεφτόταν πιο πολύ δεν θα το έκανε.
Όμως όπως είναι φυσικό λάθη κάνουν μόνον όσοι μένουν ακίνητοι και δεν μιλούν.
Είναι χαρακτηριστικό , ότι ο πρώην υπουργός Υγείας έχει φανατικούς φίλους αλλά και φανατικούς αντίπαλους.
Χθες λοιπόν , ο κ Γεωργιάδης, με την γνωστή ιδιοσυγκρασία του, μίλησε στην Βουλή για το θέμα των μισθών των βουλευτών και αφού παραδέχτηκε ότι σωστά έγιναν οι περικοπές στον μισθό των βουλευτών, «γιατί έτσι έπρεπε να γίνει», συνέχισε λέγοντα ς μια φράση που προκάλεσε αντιδράσεις «Όπως ήταν υπερβολή –είπε-προς τα άνω αυτό που γινόταν προ της κρίσης, έτσι είναι υπερβολή προς τα κάτω αυτό που γίνεται τώρα»
Μάλιστα προσέθεσε ότι «Εμείς κάναμε στους εαυτούς μας τη μεγαλύτερη μείωση από οποιαδήποτε μείωση ψηφίσαμε για τους πολίτες» , λέγοντας πως έφτασε στο 60%.
Είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει ότι οι βουλευτές πρέπει να πληρώνονται με τον μισθό του «ανειδίκευτου εργάτη» , όπως λένε ορισμένοι
Θεωρώ, και το έχω πολλές φόρες πει, ότι ο μισθός αυτών που εμείς επιλέγουμε να μας εκπροσωπήσουν θα πρέπει να είναι τέτοιος που να τους επιτρέπει να ζουν αξιοπρεπώς.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να έχει καμία σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία.
Για παράδειγμα , θα μπορούσε ν οι βουλευτές να παίρνουν μισθό, όσο με τον μέσο ορό των εσόδων που είχαν τα τρία τελευταία χρόνια πριν εκλεγούν ή να παίρνουν τον μισθό που θα έπαιρναν αν εργαζόταν στο επάγγελμα τους (όπου δηλ υπάρχει συλλογική σύμβαση).
Οι λαϊκισμοί περί του τι οι βουλευτές πρέπει να παίρνουν πολύ μικρούς μισθούς είναι από αστείοι έως γελοίοι.
Όμως, και ο κ Γεωργιάδης έκανε «φάουλ» με την χθεσινή του δήλωση. Ίσως επί της ουσίας να έχει «ολίγον δίκιο», όμως δεν είναι δυνατόν να λες ότι με τις έξι περίπου χιλιάδες που παίρνει ο κάθε βουλευτής δεν μπορεί να ζήσει, σε μια χώρα όπου οι άνεργοι ξεπερνούν το ενάμιση εκατομμύριο, το 25% περίπου βρίσκεται στα όρια της φτώχειας και το σύνολο των ελλήνων χρωστά σε τράπεζες, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.
Είναι unfair κ Γεωργιάδη και μια δήλωση που προκαλεί κυρίως λόγω του χρόνου που έγινε…
Του Πέτρου Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου