Αγαθή τύχη για την Ελλάδα είναι πως και οι τρείς σημαντικοί ηγέτες που διεκδίκησαν την προεδρία, πέραν του Γιουνκέρ ο Π. Σούλτς των σοσιαλδημοκρατών και ο Γκυ Φερχόφστατ των φιλελευθέρων, έχουν επιδείξει τα τελευταία χρόνια της κρίσης ιδιαίτερα φιλελληνικά συναισθήματα. Σίγουρα πολύ περισσότερα από τον Έλληνα υποψήφιο που παραμένει αγκυλωμένος στο αντιευρωπαϊκό πνεύμα της περιόδου που ήταν κνίτης.
Η ανάδειξη του κ. Γιουνκέρ έγινε με αποδοκιμασίες από τους ευρωσκεπτικιστές και επευφημίες από όσους επιθυμούν μια Ευρώπη σε οικονομική και πολιτική σύγκλιση.
Στα σχέδια του Γιουνκέρ είναι η ενοποίηση των κεφαλαιαγορών της Ευρώπης κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τη χρηματοδότηση όλων των εταιρειών της ηπείρου με συγκλίνοντες όρους. Θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε προσεχώς πρωτοβουλίες ενοποίησης χρηματιστηριακών αγορών μετοχών και ομολόγων... Πιθανώς μια πανευρωπαϊκή κύρια αγορά και πολλές τοπικές παράλληλες αγορές που θα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Αυτό είναι μια πολύ θετική εξέλιξη για τις ελληνικές εταιρείες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να βρουν καλύτερους όρους χρηματοδότησης, όπως και για τις εταιρείες του υπόλοιπου νότου.
Η τραπεζική ενοποίηση αναμένεται να επιταχυνθεί κατά την θητεία του.
Ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν μιλά επίσης για διάρρηξη των εθνικών φραγμών στην αγορά ενέργειας και την ψηφιακή αγορά.
Η παρουσία του κ. Γιουνκέρ στην κορυφή της Ευρώπης θα εξομαλύνει τη σχέση της Ελλάδας με την πραγματικότητα, καθώς με χρόνο και χρήμα θα της δοθεί η ευκαιρία μιας πιο ήπιας μεταρρυθμιστικής προσαρμογής σε σχέση με την κατάσταση που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια.
Όπως και να έχει όμως η προεδρία Γιουνκέρ καλείται να διαχειριστεί μια κατάσταση εμπέδωσης νέων ισορροπιών ισχύος εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης.
Τα νέα δεδομένα
Η γεωγραφία και οι παγκόσμιες αλλαγές των οικονομικών και πολιτικών κέντρων ισορροπίας μεταβάλλουν τα κέντρα ισχύος και εντός της Ευρώπης. Οσο η Ευρώπη πραγματοποιούσε τον κύριο όγκο των οικονομικών της συναλλαγών με τις ΗΠΑ, χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ολλανδία είχαν αναβαθμισμένο ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Τα εμπορικά λιμάνια του βορρά Ρότερνταμ, Αμβέρσα, Αμβούργο καρπούνταν τον κύριο όγκο των εμπορικών συναλλαγών της Ευρώπης με τις άλλες ηπείρους...
Η ανάδειξη της Κίνας σε παγκόσμια οικονομική δύναμη και της Ρωσίας, σε ενεργειακό κόμβο για την Ευρώπη, αλλάζει την ισορροπία των κέντρων ισχύος στην Ευρώπη.
Η Γερμανία, εκτός των άλλων, αναδεικνύεται και σαν ενεργειακή πύλη της Ρωσίας στην Ευρώπη. Ανάλογο ρόλο σε μικρότερη κλίμακα καλείται να παίξει η Ελλάδα στο νότο σαν πύλη για το Αζέρικο αέριο και οποιου άλλου προκύψει στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα όμως αναδεικνύεται σαν πύλη της Κίνα στις Ευρωπαϊκές αγορές. Το λιμάνι του Πειραιά μετά την εκχώρηση δύο προβλητών αναδεικνύεται σαν ένα εκ των πρωταγωνιστών της Μεσογείου και σύντομα εκ των πλέον ισχυρών της Ευρώπης.
Τα οφέλη για την ελληνική οικονομία είναι πολλαπλά και το μέγεθός τους θα αποκαλυφθεί συν το χρόνο. Δεν είναι μόνο οι φόροι, τα ενοίκια και οι θέσεις εργασίας, αλλά οι συνέργειες που θα δημιουργήσουν με άλλους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας.
Οι αλλαγές των ισορροπιών εντός της ΕΕ έχουν προκαλέσει μια αντιπαράθεση μεταξύ των δυνάμεων που χάνουν σε ισχύ και των δυνάμεων που κερδίζουν. Η αντιπαράθεση συχνά κρύβεται πίσω από τον ιδεολογικό μανδύα του ευρωσκεπτικισμού που μιλά για γερμανοποίηση της Ευρωζώνης, ενώ συχνά κρύφτηκε πίσω από τον τρόπο που χειρίστηκε η Γερμανία την ελληνική χρεοκοπία σαν ισχυρότερη δύναμη της Ευρωζώνης και ως εκ τούτου και έχουσα βαρύνοντα λόγο στις αποφάσεις...
Βέβαια, μια Ευρώπη, μόνο με το γερμανικό κρατικό αυταρχισμό και τις γαλλικές σοσιαλιστικές εμμονές, χωρίς τη Μεγάλη Βρετανία και την φιλελεύθερη παράδοσή της θα ήταν μια «ανάπηρη» Ευρώπη χωρίς πυξίδα στον κόσμο.
Του Κ. Στούπα από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου