Απέραντη σύγχυση και πάλι στην «πολιτική» που περιβάλλει τα παραπάνω θέματα αν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με πολιτική και όχι με σκοπιμότητες.
Το ζητούμενο είναι όπως πάντα οι μεταρρυθμίσεις.
Ζητούμενο όχι βέβαια από την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση. Μόνο μόνο από τους δανειστές μπας και η οικονομία δει άσπρη μέρα και πάρουν τα λεφτά τους μια ώρα νωρίτερα.
Εμείς όμως το βιολί μας. Έτσι όπως το ξέρουμε.
Ρίχνουμε τα πάντα στο τραπέζι. Δείχνουμε στην Τρόικα πειθαρχία για τα προαπαιτούμενα. Και εξασφαλίζουμε την δόση για να πληρώσουμε τα δανεικά.
Την οικονομία, τους άνεργους και την ανάπτυξη άστους να κουρεύονται...
Στο κάτω- κάτω δεν είμαστε «ηλίθιοι» όπως οι Κύπριοι που άνοιξαν όλες τις Κυριακές τα μαγαζιά τους με την υποχρέωση να κάνουν προσλήψεις και βρήκαν δουλειά 5000 άτομα έστω και με τετράωρα;
Εμείς ( εδώ και δεκαετίες) την ξέρουμε την δουλειά.
Αρχίζουμε με διαρροές για τις προθέσεις μας να κάνουμε μεταρρυθμίσεις.
Υπολογίζουμε βέβαια ότι οι χειραγωγημένοι από την αντιπολίτευση επαγγελματίες συνδικαλιστές θα χαλάσουν τον κόσμο.
Και αν δεν το κάνουν (γιατί μπορεί να σκοντάψουν σε κάνα ΚΚΕ που έχει την δική γραμμή) βάζουμε και τους δικούς μας τους κυβερνητικούς. Δημιουργείται η γνωστή σύγχυση και το επιδιωκόμενο αλαλούμ.
Βγαίνει και η αντιπολίτευση και κόβει το κομμάτι της από την πίτα που της σερβίρουμε. Και όλα καλά.
Από εκεί και πέρα άντε να καταλάβει κανείς τι ισχύει, τι θα εφαρμοστεί, τι θα αλλάξει και τι θα παραλάβει η επόμενη κυβέρνηση.
Προσέξτε όμως. Αυτά μόνο για τις μεταρρυθμίσεις.
Όταν πρόκειται για χαράτσια, για έκτακτες φορολογίες, για κόψιμο μισθών, συντάξεων και για πληρωμές φόρων ισχύουν άλλα.
Εκεί τα μέτρα μπαίνουν νύχτα και όποιος δεν τα τηρήσει χάνει το σπίτι του και μπαίνει και φυλακή.
Αλλά στις μεταρρυθμίσεις (που επιμένουν οι κουτόφραγκοι) θα πετάμε την μπάλα από την μία εξέδρα στην άλλη μέχρι να βρεθεί κάποιο πολιτικό ζώο που θα τις πάρει στα σοβαρά.
Αλλά μέχρι τότε ποιος ζει ποιος πεθαίνει.
Να λοιπόν ένας (περιορισμένος) απολογισμός κυβερνητικής «τεχνικής» σε μεταρρυθμίσεις από το 1974 μέχρι το 2014.
Στην Παιδεία. Καταργήθηκαν μετά το 1980 οι αξιολογήσεις αλλά διαπιστώθηκε ότι ήταν λάθος και ότι η παιδεία τις χρειάζεται όπως και μια σειρά από «γενναίες» μεταρρυθμίσεις. Έγιναν πέντε νόμοι μαζί με τροπολογίες αλλά σήμερα κανείς δεν ξέρει τι εφαρμόζεται. Το μόνο που θυμόμαστε είναι τα κλειστά Πανεπιστήμια και τα παιδιά που θέλουν να σπουδάζουν και βλαστημάνε την Ελλάδα.
Στην κρατική μηχανή. Λόγω κρίσης και μνημονίων επιβλήθηκαν απολύσεις και ενιαίο μισθολόγιο. Βγήκαν τρία νομοσχέδια. Έγινε ο γνωστός σαματάς για να πεισθούν οι κουτόφραγκοι. Τίποτε δεν εφαρμόσθηκε. Μιλάμε ακόμη για κινητικότητα και οι κλητήρες συγκεκριμένων υπουργείων και ΔΕΚΟ αμείβονται περισσότερα από κρατικούς γιατρούς. Τώρα έχουμε απεργίες για να μην εφαρμοστούν οι νόμοι που ψηφίσθηκαν στην Βουλή...
Απελευθέρωση κρατικών μονοπωλίων: Στο ηλεκτρικό χαλάσαμε τον κόσμο με την μικρή ΔΕΗ (όλοι στο κόλπο) που δήθεν ανοίγει την ενεργειακή αγορά . Θα περάσουμε και τον νόμο (για τα μάτια). Το θέμα θα ξεχαστεί μέχρι την επόμενη κυβέρνηση. Στο φυσικό αέριο θα έχουμε να λέμε μέχρι τις εκλογές... Στα λιμάνια θα πηγαινοέρχονται οι Κινέζοι και φτάνει αυτό …Και στα νερά ξεχάστε το μέχρι να μας σφίξουν οι δανειστές.
Στην απελευθέρωση επαγγελμάτων. Ότι έγινε έγινε και φτάνει… Τα υπόλοιπα άστα στους επόμενους και ας μην ξέρει κανείς τι ισχύει και τι λείπει . Και οι ευκαιρίες για νέους που δεν έχουν δουλειά; Βράστους αυτούς..… Άλλωστε κάθε χρόνο μεταναστεύουν 40-50.000 . Ας πάνε στην ευχή του Θεού…
Για τις Κυριακές τώρα. Θα συνεχίσουμε σενάρια και συζητήσεις μέχρι τις εκλογές .Μετά πάλι έχει ο Θεός. Άλλωστε μήπως θα ενοχληθεί κάποιος μαγαζάτορας επειδή άνοιξε την Κυριακή; Μεγάλος να μην είναι που γίνεται μπούγιο … άστα έτσι λοιπόν και είμαστε πάντα μέσα…
Τι μας μένουν; Από την μία τα κόκκινα δάνεια και οι φοροελαφρύνσεις Και από την άλλη ανεργία και ανάπτυξη. Με την ανάπτυξη και την ανεργία θα συνεχίσουμε τα γνωστά παραμύθια. Για τα κόκκινα δάνεια και τους φόρους μόλις τώρα ξεκινήσαμε με τις διαρροές…. Άρα έχουμε καιρό. Στο κάτω-κάτω δεν συμφέρει ούτε την αντιπολίτευση να τα φορτωθεί αυτά. Και αν γίνει κυβέρνηση;
Του Γιώργου Κράλογλου από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου