Ευκαιρία καταστολής κάθε βίας ...

Ήταν την Παρασκευή (4/10) το μεσημέρι όταν εκτοξεύθηκε από το στόμα νέου συνεργάτη του ΣΚΑΪ η γεμάτη πάθος και απέχθεια κατά της Χρυσής Αυγής κραυγή: «Μα, αυτοί δεν είναι άνθρωποι, είναι υπάνθρωποι».

Τι σύμπτωση απόψεων !

Και η συμπεριφερόμενη ως συμμορία Χρυσή Αυγή τα ίδια φωνάζει: «Αυτοί δεν είναι άνθρωποι, είναι υπάνθρωποι».
Ιδού ο ελληνικός ρατσισμός σε δυο από τις πολλές παραλλαγές του, σ' έναν λαό που ισχυρίζεται πως δεν υπήρξε ποτέ ρατσιστής. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής οι άνθρωποί της αντιμετωπίζονται - και δικαίως - ως απεχθείς ρατσιστές, όταν χαρακτηρίζουν τους μετανάστες υπανθρώπους.



Οταν όμως ο ίδιος χαρακτηρισμός χρησιμοποιείται κατά των Χρυσαυγιτών θεωρείται αυτονόητος προς διαχωρισμόν από τους «κανονικούς» ανθρώπους. Προφανώς διαφεύγει ότι και οι μεν και οι δε είναι άνθρωποι και Ελληνες, σε διάφορες εκδοχές: Μαγκουροφόροι με εξευτελιζόμενη τη φερόμενη ελληνική σημαία, μαγκουροφόροι και από το αντίπαλο άκρο αλλά με σημαία κατακόκκινη.

Υποπτεύομαι τη δυσφορία σας. Αλλά αποτυπώνω την πραγματικότητα, την οποία διευκρίνισε ο πάντα αξιοπρόσεκτος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βούτσης. Γιατί φαίνεται εξωφρενικό να αντιπολιτεύεται ακόμα και τα προτεινόμενα μέτρα κατά των εγκληματιών χρυσαυγιτών βουλευτών  διαφωνώντας επειδή το περιεχόμενό τους είναι «γενικό».

«Η συγκεκριμένη ρύθμιση υπάρχει κίνδυνος να δημιουργήσει προηγούμενο που θα χρησιμοποιηθεί στο μέλλον και για άλλα κόμματα ή για άλλους βουλευτές. Συνεπώς δεν θα υπάρξει καμία τροπολογία αν δεν αφορά ειδικά το κόμμα της Χρυσής Αυγής» είπε. Θα μπορούσε έτσι εύκολα να υποθέσει κανείς ότι ανησυχεί μήπως ο νόμος εφαρμοσθεί και στη «δικαιολογημένη βία» την οποία εξυμνούν και εφαρμόζουν οι μαγκουροφόροι με τις κατακόκκινες σημαίες, οι κουκουλοφόροι αγωνιστές που καταστρέφουν και καίνε (ακόμη και ανθρώπους), οι δολοφόνοι «επαναστάτες» της "17 Νοέμβρη", οι αγανακτισμένοι πολίτες που παρέα με τους αγωνιστές της Χρυσής Αυγής και λοιπές «δημοκρατικές» δυνάμεις ζητούσαν να καεί το «μπουρδέλο η Βουλή» και να στηθούν κρεμάλες.

Στην «καλή βία» συμβάλλει και ο πρόεδρος Καμμένος, που παρότρυνε να λιν-τσάρουν δήμαρχο της Χαλκιδικής, μαζί με τους καταλύσαντες νόμο και Αρχές «αγανακτισμένους» των Σκουριών που για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι «πολιτικοί κρατούμενοι», τίτλο που διεκδικούν και της Χρυσής Αυγής. Αθώα έτσι και τα «παιδιά» που κάνουν καταλήψεις, εμποδίζουν εκλογές, διαλύουν τη διδασκαλία ή τις πρυτανικές συνεδριάσεις, εν ανάγκη χτίζοντας καθηγητές. Οπως αντιλαμβάνεται κάθε νοήμων άνθρωπος δίνεται μάχη για να διατηρηθεί ατιμώρητη η «καλή βία» και να περιορισθεί η άμυνα της δημοκρατίας μόνο έναντι της ακροδεξιάς βίας που, προέχοντος βέβαια, θα πρέπει πάση θυσία να συντριβεί.

Η ανοχή και η ατιμωρησία επέτρεψαν να καλλιεργηθούν ανενόχλητες και η νεοναζιστική ιδεολογία και η συμπλέουσα βία της Χρυσής Αυγής για να βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε έναν πραγματικό εφιάλτη, που ποιος ξέρει ποια έκταση και βάθος έχει, όχι μόνο σε ολόκληρη την κοινωνία, αλλά και ειδικότερα στα σώματα ασφαλείας και ενδεχομένως και στον στρατό, από τον οποίον άλλωστε εξεπήδησε και η χούντα της 21ης Απριλίου. Και νομίζω ότι δεν θα πρέπει να φαίνεται ανεξήγητο στους χωρίς παρωπίδες ψυχολόγους πως όταν άνθρωποι που έχουν καθήκον να επιβάλουν ακόμη και διά της βίας τη νομιμότητα χαρακτηρίζονται από την κοινωνία μας «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», είναι αναπόφευκτο κάποιοι από αυτούς χωρίς σιδερένια νεύρα να είναι, ανεπίτρεπτα βεβαίως, ανεκτικοί προς τους χρυσαυγίτες, τους μόνους σχεδόν που δεν τους βρίζουν και δεν τους ρίχνουν μολότοφ και σφαίρες.

Χωρίς άμεση συνεννόηση στην εξουδετέρωση της εγκληματικής δράσεως της Χρυσής Αυγής, αλλά και την εφεξής καταστολή κάθε άλλης μορφής βίας, η Δημοκρατία μας πράγματι κινδυνεύει, όχι μόνο από τους νοσταλγούς του Χίτλερ.

Του ΜΕΓΑΛΟΥ Γ. Μαρίνου από το Βήμα της (13-10-13)