Περιστατικό 1ο
Ήμουν περίπου 20 χρονών όταν αντίκρισα έξω από τον κινηματογράφο που πήγα να δω την ταινία «ΕΛΕΝΗ» (που αναφερόταν στον εμφύλιο πόλεμο), κομμουνιστές να φωνάζουν συνθήματα, να κρατούν σημαίες , πλακάτ, να μοιράζουν φυλλάδια και να ζητούν την ματαίωση της προβολής. Έλεος!!!
Ο Νίκος Γκατζογιάννης είχε ζητήσει το γύρισμα της ταινίας να γίνει στα βουνά της Ηπείρου, εκεί που διαδραματιζόταν η ιστορία ,(στο χωριό Λιά) και βρήκε σθεναρή αντίσταση από το Υπουργείο Πολιτισμού της Μελίνας Μερκούρης. Τελικά η ταινία γυρίσθηκε σε κάποια βουνά της Ισπανίας που έμοιαζαν με τα δικά μας. Ντροπή!!!
Την ίδια μεταχείριση δεν είχαν βεβαίως, ούτε ο Παντελής Βούλγαρης , ούτε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ούτε τόσοι άλλοι αριστεροί που ελευθέρως ανέβαζαν τα έργα τους με την ίδια θεματολογία, που πολλές φορές χρηματοδοτούσε ο κρατικός προϋπολογισμός.
Ο Γάλλος συγγραφέας του βιβλίου ,«Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού», Στεφάν Κορτουά, μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας να εκδοθεί το βιβλίο στην Ελλάδα (κανείς Έλληνας εκδότης δεν το αναλάμβανε ,παρά μόνο λογοκριμένο), οργάνωσε παρουσίαση στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας. Εκεί όμως βρέθηκε αντιμέτωπος με την απαγόρευση της εκδήλωσης από οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ. Tελικά η εκδήλωση έγινε στο Hotel Holiday In, δηλώνοντας ο Στεφάν Κουρτουά, ότι πρώτη φορά του συμβαίνει να του απαγορεύεται να μιλήσει και μάλιστα σε πανεπιστημιακό χώρο, χαρακτηρίζοντας το ΚΚΕ «το πιο βλακώδες Κομμουνιστικό Κόμμα της Ευρώπης».
1988 Νεολαίος τότε φοιτητής της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πήγαμε οργανωμένα να καταθέσουμε στεφάνι προς τιμήν των αγωνιστών του Πολυτεχνείου. Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου μας περικύκλωσε μια ομάδα αριστεριστών πετώντας μας, πέτρες, ξύλα και νεράντζια με ξυραφάκια, οχλαγωγώντας την ιαχή φα-σι-στες, φα-σι-στες. Ακόμα και τώρα αναρωτιέμαι με ποιο τρόπο η βία μπορεί να ταυτοποιείται με την Δημοκρατία;
Ήμουν περίπου 20 χρονών όταν αντίκρισα έξω από τον κινηματογράφο που πήγα να δω την ταινία «ΕΛΕΝΗ» (που αναφερόταν στον εμφύλιο πόλεμο), κομμουνιστές να φωνάζουν συνθήματα, να κρατούν σημαίες , πλακάτ, να μοιράζουν φυλλάδια και να ζητούν την ματαίωση της προβολής. Έλεος!!!
Ο Νίκος Γκατζογιάννης είχε ζητήσει το γύρισμα της ταινίας να γίνει στα βουνά της Ηπείρου, εκεί που διαδραματιζόταν η ιστορία ,(στο χωριό Λιά) και βρήκε σθεναρή αντίσταση από το Υπουργείο Πολιτισμού της Μελίνας Μερκούρης. Τελικά η ταινία γυρίσθηκε σε κάποια βουνά της Ισπανίας που έμοιαζαν με τα δικά μας. Ντροπή!!!
Την ίδια μεταχείριση δεν είχαν βεβαίως, ούτε ο Παντελής Βούλγαρης , ούτε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ούτε τόσοι άλλοι αριστεροί που ελευθέρως ανέβαζαν τα έργα τους με την ίδια θεματολογία, που πολλές φορές χρηματοδοτούσε ο κρατικός προϋπολογισμός.
Περιστατικό 2ο
Ο Γάλλος συγγραφέας του βιβλίου ,«Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού», Στεφάν Κορτουά, μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας να εκδοθεί το βιβλίο στην Ελλάδα (κανείς Έλληνας εκδότης δεν το αναλάμβανε ,παρά μόνο λογοκριμένο), οργάνωσε παρουσίαση στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας. Εκεί όμως βρέθηκε αντιμέτωπος με την απαγόρευση της εκδήλωσης από οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ. Tελικά η εκδήλωση έγινε στο Hotel Holiday In, δηλώνοντας ο Στεφάν Κουρτουά, ότι πρώτη φορά του συμβαίνει να του απαγορεύεται να μιλήσει και μάλιστα σε πανεπιστημιακό χώρο, χαρακτηρίζοντας το ΚΚΕ «το πιο βλακώδες Κομμουνιστικό Κόμμα της Ευρώπης».
Περιστατικό 3ο
1988 Νεολαίος τότε φοιτητής της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πήγαμε οργανωμένα να καταθέσουμε στεφάνι προς τιμήν των αγωνιστών του Πολυτεχνείου. Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου μας περικύκλωσε μια ομάδα αριστεριστών πετώντας μας, πέτρες, ξύλα και νεράντζια με ξυραφάκια, οχλαγωγώντας την ιαχή φα-σι-στες, φα-σι-στες. Ακόμα και τώρα αναρωτιέμαι με ποιο τρόπο η βία μπορεί να ταυτοποιείται με την Δημοκρατία;
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ…………..
Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο με τις αυθαιρεσίες της Αριστεράς μετά την μεταπολίτευση. Οι κυβερνήσεις όπως και η ίδια η κοινωνία ανέχτηκε αυτή την ιδιότυπη ασυλία της ανομίας της αριστεράς στην Ελλάδα.
Τι να πρωτοθυμηθώ την ιδεολογική κάλυψη των ενεργειών της 17Ν που τα θύματα της ήταν όλα από τη «ΔΕΞΙΑ» πλευρά; (Μπακογιάννης, Αθανασιάδης, Μομφεράτος, κλπ κλπ)
Το κάψιμο βιβλιοπωλείων της αντίθετης αλλά ενοχοποιημένης «Δεξιάς» άποψης;
Τις Γενικές Συνελεύσεις που ποτέ δεν είχαν απαρτία ,αλλά έβγαιναν πάντοτε ψηφίσματα για απεργίες, αποχές, καταλήψεις και πορείες;
Την καθημερινή επαναστατική γυμναστική στους δρόμους της Αθήνας από τα λαοπρόβλητα συνδικάτα των «προοδευτικών» δυνάμεων, να φωνάζουν «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
Πώς να μη γεννηθεί άλλο δίκιο παράλληλο μ’αυτό, που να υποστηρίζει ότι «νόμος είναι το δίκιο του χριστιανού , του μουσουλμάνου, του φορολογούμενου (φοροφυγά), του ταξιτζή, του αγρότη κ.ο.κ» με τελικό πιθανό αποτέλεσμα να επικρατήσει σαν δίκιο ο «νόμος του συνταγματάρχη»;
Πώς να μην σπάσει τον πάγκο του αλλοδαπού ο Χρυσαυγίτης όταν Αριστεροί κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι της Ελληνικής Δημοκρατίας ανέχονται ,αν όχι και οργανώνουν, την κατάληψη ελληνικού Πανεπιστήμιου από λαθρομετανάστες;
Χρόνια τώρα οι Αριστεροί κρατούντες του τόπου κλείνουν τους δρόμους, διαμελίζουν τη χώρα στα Τέμπη, απαγορεύουν τον απόπλου των πλοίων, τσαλαπατούν τον Άγνωστο Στρατιώτη, καταθέτουν διαβήματα κατά του άβατου του Αγίου Όρους, κάνουν αγωγές να μην χτυπούν οι καμπάνες τις Κυριακές, χτίζουν τους καθηγητές τους στα γραφεία τους, εισβάλουν στο Πεντάγωνο, ακινητοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες, καίνε την Αθήνα, μαγαζιά, αυτοκίνητα , περιούσιες πιστεύοντας ότι θα καταρρεύσει το αστικό κράτος, καταλαμβάνουν σχολεία, υπουργεία, υπηρεσίες, κλείνουν εργοστάσια, διώχνουν εταιρείες από την Ελλάδα, κλείνουν την Ακρόπολη, παραχαράσσουν μεθοδευμένα την ιστορία(βλέπε Ρεπούση), και ύστερα αναρωτιούνται πως εκκολάπτεται ο φασισμός;
Το ίδιο έκαναν προχθές και μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που επέβαλαν τη ματαίωση της θεατρικής παράστασης που δυστυχώς για τους δημιουργούς της, απαξίωναν το πρόσωπο του Χριστού.
Πρέπει να γνωρίζουν τα δυο ανατροφοδοτούμενα άκρα, ότι δυο πράγματα δεν θέλουν αυτόκλητους υπερασπιστές, ο Θεός και η Αλήθεια.
Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο με τις αυθαιρεσίες της Αριστεράς μετά την μεταπολίτευση. Οι κυβερνήσεις όπως και η ίδια η κοινωνία ανέχτηκε αυτή την ιδιότυπη ασυλία της ανομίας της αριστεράς στην Ελλάδα.
Τι να πρωτοθυμηθώ την ιδεολογική κάλυψη των ενεργειών της 17Ν που τα θύματα της ήταν όλα από τη «ΔΕΞΙΑ» πλευρά; (Μπακογιάννης, Αθανασιάδης, Μομφεράτος, κλπ κλπ)
Το κάψιμο βιβλιοπωλείων της αντίθετης αλλά ενοχοποιημένης «Δεξιάς» άποψης;
Τις Γενικές Συνελεύσεις που ποτέ δεν είχαν απαρτία ,αλλά έβγαιναν πάντοτε ψηφίσματα για απεργίες, αποχές, καταλήψεις και πορείες;
Την καθημερινή επαναστατική γυμναστική στους δρόμους της Αθήνας από τα λαοπρόβλητα συνδικάτα των «προοδευτικών» δυνάμεων, να φωνάζουν «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
Πώς να μη γεννηθεί άλλο δίκιο παράλληλο μ’αυτό, που να υποστηρίζει ότι «νόμος είναι το δίκιο του χριστιανού , του μουσουλμάνου, του φορολογούμενου (φοροφυγά), του ταξιτζή, του αγρότη κ.ο.κ» με τελικό πιθανό αποτέλεσμα να επικρατήσει σαν δίκιο ο «νόμος του συνταγματάρχη»;
Πώς να μην σπάσει τον πάγκο του αλλοδαπού ο Χρυσαυγίτης όταν Αριστεροί κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι της Ελληνικής Δημοκρατίας ανέχονται ,αν όχι και οργανώνουν, την κατάληψη ελληνικού Πανεπιστήμιου από λαθρομετανάστες;
Χρόνια τώρα οι Αριστεροί κρατούντες του τόπου κλείνουν τους δρόμους, διαμελίζουν τη χώρα στα Τέμπη, απαγορεύουν τον απόπλου των πλοίων, τσαλαπατούν τον Άγνωστο Στρατιώτη, καταθέτουν διαβήματα κατά του άβατου του Αγίου Όρους, κάνουν αγωγές να μην χτυπούν οι καμπάνες τις Κυριακές, χτίζουν τους καθηγητές τους στα γραφεία τους, εισβάλουν στο Πεντάγωνο, ακινητοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες, καίνε την Αθήνα, μαγαζιά, αυτοκίνητα , περιούσιες πιστεύοντας ότι θα καταρρεύσει το αστικό κράτος, καταλαμβάνουν σχολεία, υπουργεία, υπηρεσίες, κλείνουν εργοστάσια, διώχνουν εταιρείες από την Ελλάδα, κλείνουν την Ακρόπολη, παραχαράσσουν μεθοδευμένα την ιστορία(βλέπε Ρεπούση), και ύστερα αναρωτιούνται πως εκκολάπτεται ο φασισμός;
Το ίδιο έκαναν προχθές και μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που επέβαλαν τη ματαίωση της θεατρικής παράστασης που δυστυχώς για τους δημιουργούς της, απαξίωναν το πρόσωπο του Χριστού.
Πρέπει να γνωρίζουν τα δυο ανατροφοδοτούμενα άκρα, ότι δυο πράγματα δεν θέλουν αυτόκλητους υπερασπιστές, ο Θεός και η Αλήθεια.
Αντώνης Κρούστης
1 σχόλιο:
Η Μελίνα Μερκούρη επιδότησε με δισεκατομύρια τον « καλλιτεχνικό κόσμο», αυτή η ανυπολόγιστη σπατάλη έχει καταγραφεί στο σημερινό χρέος. Πολλοί καλλιτεχνίζοντες κομμουνιστές πλούτισαν εκείνη την εποχή εις βάρος του δημοσίου ταμείου. Για την κυριαρχία των ΄κομμουνιστών μεταπολιτευτικώς ευθύνεται πρωτίστως ο Κ.Καραμανλής που τους νομιμοποίησε, νομιμοποιόντας έτσι και τις προδοσίες τους κατά έθνους. Επίσης παραδόθηκε η παιδεία στους μαρξιστές, με αποτέλεμα να έχουμε μια αφελληνισμένη γενιά.
Δημοσίευση σχολίου