Επί της ουσίας άλλωστε, οι διάφοροι Ζανιάδες, Χριστοδούλου και Γλυνοί, δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απ΄ότι οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Μετέφεραν ραβασάκια από τους Γερμανούς αξιωματούχους στους τραπεζίτες του Νταλάρα και εκτελούσαν στα τυφλά εντολές τρίτων. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι χωρίς τις ασφυκτικές πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του οικονομικού επιτελείου της Μέρκελ, τα επιτόκια στα νέα «κουρεμένα» ομόλογα θα ήταν σημαντικά υψηλότερα, με αποτέλεσμα η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους να εξελίσσεται σε μία ακόμη πιο εξωπραγματική προοπτική.
Δυο φορές πήγαν οι Έλληνες κυβερνητικοί να «κλείσουν» την συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων με το IIF σε μεσοσταθμικά επιτόκια της τάξης του 4.6%( περιορίζοντας δηλαδή το εύρος του «κουρέματος») και ευτυχώς παρενέβησαν οι άνθρωποι της Λαγκάρντ και του Σόιμπλε, απαιτώντας μεγαλύτερη μείωση στα «κουπόνια».
Πέραν λοιπόν της διαπραγματευτικής ανυπαρξίας και από τεχνικής απόψεως τα «πουλέν» των Βενιζέλου-Παπακωσταντίνου δεν έχουν δείξει ιδιαίτερες επαγγελματικές αρετές. Από κει και πέρα όμως, είναι γεγονός ότι παρακολουθούσαν πολύ στενά την όλη διαδικασία δημοσιονομικού εκτροχιασμού της ελληνικής οικονομίας, συμβάλλοντας σε ένα μικρότερο βαθμό και με την δική τους ανεπάρκεια. Γι αυτό και η κατάθεση-βόμβα του επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, Πέτρου Χριστοδούλου, στην εξεταστική επιτροπή της βουλής, εις βάρος των πολιτικών του προϊσταμένων αποτελεί γεγονός με τεράστια σημασία για τον καταλογισμό ευθυνών στους δολιοφθορείς της ελληνικής οικονομίας.
Ανεξάρτητα από τα κίνητρα του πρώην στελέχους της Goldman Sachs, που επιχειρεί ίσως να βγάλει την ουρά του απ΄έξω, οι καταγγελίες για τους χειρισμούς του δίδυμου Παπανδρέου-Παπακωσταντίνου, είναι συγκλονιστικές. Διότι ο κ.Χριστοδούλου δεν είναι ούτε «πρώην», ούτε «πικραμένος», ούτε συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος. Είναι ο νυν διαχειριστής του ελληνικού δημόσιου χρέους, γεγονός που αποδεικνύει ότι απολαμβάνει της πλήρους εμπιστοσύνης, τόσο του πρωθυπουργού, όσο και του υπουργού οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου.
Κι όταν αυτός ο καθ΄ύλην αρμόδιος διαχειριστής επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι με μία σειρά περίεργες πρωτοβουλίες, δημόσιες δηλώσεις και «αναψηλαφήσεις» των στατιστικών στοιχείων οι κ. Παπανδρέου και Παπακωσταντίνου, πέτυχαν να αποσύρουν οριστικώς και αμετακλήτως την εμπιστοσύνη των αγορών προς τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει.
Η γλαφυρότητα των περιγραφών του κ. Χριστοδούλου που ελάχιστα συνάδει με το προφίλ σοβαρού τεχνοκράτη(«μου ήρθε νταμπλάς, φρίκαραν οι αγορές» κλπ) δεν αναιρεί στο ελάχιστο την ουσία της καταγγελίας του. Και η ουσία αυτή έγκειται στο ότι ο τέως πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός οικονομικών, υπονόμευσαν την πορεία της ελληνικής οικονομίας, οδηγώντας την στην αγκαλιά του ΔΝΤ και στην ομηρία μιας δανειοδότησης διαρκείας με όλες τις καταστροφικές συνέπειες που αυτή προκάλεσε στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξεταστική που στήθηκε γρήγορα-γρήγορα για το φούσκωμα του ελλείμματος, αποτέλεσε αποτέλεσμα σιωπηρής συμφωνίας Παπανδρέου-Βενιζέλου, ώστε να εξασφαλιστεί η «λεύκανση» του πρώτου σε αντάλλαγμα με την ανοχή στην υποψηφιότητα του δεύτερου. Ορθά επομένως η Νέα Δημοκρατία αποφάσισε να απόσχει, αφού ο αρχηγός της έχει δεσμευθεί ότι θα διερευνήσει συνολικά και όχι αποσπασματικά την συμπαιγνία που μας οδήγησε στο μνημόνιο.
Έλα όμως που η «εξεταστική πλυντήριο» κατέληξε σε μπούμεραγκ για το ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν βρέθηκε μέχρι τώρα «μάρτυρας υπεράσπισης» των χειρισμών Παπανδρέου-Παπακωσταντίνου. Το αντίθετο συνέβη, τεκμηριώνοντας στην καλύτερη περίπτωση «εγκληματική αμέλεια» εις βάρος εθνικών συμφερόντων. Και στην χειρότερη δόλο. Δικαστήριο προβλέπεται και στις δύο εκδοχές…
Κατά τα άλλα, διερωτάται κανείς γιατί ο λαλίστατος κ. Χριστοδούλου (γνωστός ως ο “πιο φλύαρος διαχειριστής δημόσιου χρέους στο κόσμο”…), αποφάσισε εκ των υστέρων να καταγγείλει την ύποπτη δράση των πολιτικών του προϊσταμένων και δεν έσπευσε να παραιτηθεί όταν… «του ήρθε νταμπλάς». Το ερώτημα είναι αναμφίβολα σοβαρό και ίσως κάποτε κληθεί να το διερευνήσει η τακτική δικαιοσύνη. Θυμίζω όμως ότι τον Απρίλιο του 2010 ο κ. Χριστοδούλου «φωτογραφήθηκε» ως το… «βαθύ λαρύγγι» της κυβέρνησης Παπανδρέου που διέρρευσε σε ξένα ΜΜΕ την επικείμενη αναθεώρηση του ελλείμματος με αποτέλεσμα να…φρικάρουν οι αγορές και να απογειωθούν τα spreads. Μήπως ο «πληροφοριοδότης» ήταν τελικά αρμόδιος υπουργός;…
του Γιώργου Χαρβαλιά (Δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής”)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου