Τελικά, μήπως μπορεί κανείς να μας πληροφορήσει τι ακριβώς προκύπτει από το πόρισμα; Πέραν της καταγραφής (των ήδη καταγεγραμμένων) περιστατικών, ισχύει τελικά τίποτε από όσα καταλογίζουν σε διάφορα πρόσωπα;
Υπάρχουν τελικά ποινικές ευθύνες; Κι’ αν ναι, σε ποιους ανήκουν; Διότι μέχρι στιγμής, όλοι έχουν δηλώσει πως ως έχοντες την πολιτική ευθύνη έπραξαν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που διαπίστωσε η Εξεταστική.
Στέλνουν επιστολές, αναφέρουν πραγματικά περιστατικά, δίνουν στη δημοσιότητα έγγραφα και στοιχεία. Κι’ όταν, ευλόγως, ζητάς να μάθεις γιατί δεν τα έδωσαν στην Επιτροπή, ευλόγως απαντούν ότι δεν τους τα ζήτησε. Λογικό. Όταν εξετάζεσαι, είτε ως μάρτυρας είτε ως κατηγορούμενος, απαντάς σ’ αυτά που σε ρωτάνε. Επί των υπολοίπων, δεν θεωρείς ότι υπάρχει θέμα. Αν υπήρχε, θα σε ρωτούσαν.
Και τελικά, βλέπεις ότι τελικά για άλλα σε ρώτησαν και άλλα περιέλαβαν στο πόρισμα. Όπως ακριβώς έγινε με εκείνη την γελοιότητα του «cabinet man». Που έγινε αποδεκτή η μετάφραση «άνθρωπος της κυβέρνησης», ενώ ήταν ο… ξυλουργός.
Από τότε φάνηκε ότι θα στράβωνε το πράγμα. Και όλα τα μέλη της Εξεταστικής που στην διάρκεια της πολύμηνης διάρκειάς της εμφανίζονταν στα κανάλια διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους ότι θα βγάλουν άκρη και πως αν δεν βγάλουν δεν θα μπορούν ούτε να κυκλοφορήσουν, κυκλοφόρησαν μια χαρά στα κανάλια, αυτή τη φορά διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους πως έκαναν καλή δουλειά.
Και σα να μην έφθανε αυτό, ζητούν τώρα με το πόρισμά τους σύσταση προανακριτικής επιτροπής της Βουλής. Προφανώς, όχι με τα ίδια μέλη. Οπότε, άντε πάλι από την αρχή καμιά εικοσαριά βουλευτές να ενημερώνονται για την υπόθεση. Υπάρχει περίπτωση οι καινούργιοι να βρουν κάτι που δεν το βρήκαν οι παλιοί; Ούτε κατά διάνοια.
Δεν σκέφθηκαν καν το απλό. Να πάρουν τις συνθέσεις των υπουργικών συμβουλίων που έλαβαν τις αποφάσεις για τις μεγάλες συμβάσεις και να πουν: Ιδού οι ένοχοι. Ήξεραν, δεν ήξεραν, τα πήραν, δεν τα πήραν, αυτό δεν το βρήκαμε. Σας κατονομάζουμε, όμως, αυτούς που έστω και από απλό πολιτικό φιλότιμο έπρεπε κάτι να έχουν ψυλλιαστεί.
Ο δείνα, λένε, ήταν στην διυπουργική όταν αποφασίστηκε η τάδε αγορά. Και οι άλλοι της διυπουργικής τι ήταν; Διακοσμητικά φυτά;
Επιπλέον, η επιτροπή ανακάλυψε και έναν νέο όρο: Πλημμελής άσκηση καθηκόντων. Μοιάζει αθώος, αλλά είναι και ο πιο σοβαρός. Προσδιορίζει την πολιτική ευθύνη, που είναι γενική, αλλά συνοδεύεται και από συγκεκριμένες κατηγορίες. Για πολλούς, όμως, αυτές οι κατηγορίες εδράζονται επί περιστατικών που οι ίδιοι επαρκώς αντικρούουν. Οπότε, αν κάποιοι είναι πράγματι ένοχοι, κρύβονται πίσω από την οργή των αδικηθέντων και συκοφαντηθέντων.
Ο πρώην υπουργός Προκόπης Παυλόπουλος, για παράδειγμα, έστειλε στον Πρόεδρο της Βουλής επιστολή διαμαρτυρίας, από την οποία προκύπτουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που καταγράφονται στο πόρισμα. Δεν αναφέρω τις λεπτομέρειες, διότι πρόκειται για μεγάλη σπαζοκεφαλιά.
Αλλά το γελοίο του πράγματος συνίσταται στο γεγονός ότι καταβάλλεται προσπάθεια να αποδοθούν μεμονωμένα ευθύνες σε πρόσωπα, με τρόπο που να προκύπτει ότι φταίνε όλοι το ίδιο – και αυτοί που έβαλαν τις υπογραφές και αυτοί που μετά πήραν στα χέρια τους την καυτή πατάτα, όπως συνέβη και με τον Μαρκογιαννάκη.
Περίπου μας λένε ότι αφού αγοράστηκε το C4i και δεν λειτούργησε ποτέ, έχουν την ίδια ευθύνη αυτοί που το αγόρασαν με αυτούς που έπρεπε να επαναδιαπραγματευτούν λεόντειες συμβάσεις.
Τέλος, αν επρόκειτο για πλημμελή άσκηση καθηκόντων, δεν χρειαζόταν να ερευνηθεί το θέμα της Ζήμενς και να συκοφαντηθούν όλοι ως διεφθαρμένοι. Η πλημμελής άσκηση καθηκόντων προκύπτει από την σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας. Και ανήκει σε όλους. Στο σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Υ.Γ. Στην Αλβανία θα συσταθεί κοινοβουλευτική επιτροπή που θα εξετάσει τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβαν χώρα τα πρόσφατα αιματηρά γεγονότα, καθώς και τον «μηχανισμό της απόπειρας πραξικοπήματος από την αντιπολίτευση». Αν ο Μπερίσα δεν τα καταφέρνει μόνος του, να τους στείλουμε την τεχνογνωσία…
Πηγή : www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου