Το παράδειγμα του Νετανιάχου ...

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου φαίνεται ότι έχει κερδίσει μια πέμπτη συνεχή θητεία ως πρωθυπουργός του Ισραήλ. Για τα ελληνικά δεδομένα είναι κάπως δύσκολο να καταλάβουμε πώς κάποιος επανεκλέγεται συνεχώς από το 2009 σε μια σύγχρονη δημοκρατία. Εμείς έχουμε αλλάξει 4 πρωθυπουργούς την ίδια χρονική περίοδο. Ο τελευταίος πρωθυπουργός που κατάφερε να επανεκλεγεί ήταν ο Κώστας Καραμανλής, πριν από σχεδόν 12 χρόνια.

Ο Νετανιάχου, αντίθετα από την κυρία Μέρκελ, έχει απέναντί του την πλειονότητα των ΜΜΕ και του ισραηλινού κατεστημένου. Εχει επίσης απέναντί του τη διεθνή κοινότητα - και χρησιμοποιώντας τον όρο «διεθνή κοινότητα» εννοούμε τον περιοδεύοντα θίασο γραφειοκρατών, διεθνιστών δημοσιογράφων και πεφωτισμένων πολιτικών που προσπαθεί να καθορίσει το μέλλον των εθνών.

Στις φλόγες η Παναγία των Παρισίων - Τεράστια καταστροφή, παγκόσμιο σοκ ...

Μια τεράστια πυρκαγιά κατακαίει την εμβληματική Παναγία των Παρισίων, καταστρέφοντας ένα μνημείο ορόσημο όχι μόνο για την πόλη και τη Γαλλία, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη. Η μάχη των πυροσβεστικών δυνάμεων αναμένεται να συνεχιστεί όλη τη νύχτα, με τον υφυπουργό Εσωτερικών Λ. Νουνέζ να δηλώνει λίγο πριν τα μεσάνυχτα πως θα χρειαστούν τρεις ή και τέσσερις ώρες για να τεθεί υπό έλεγχο η πυρκαγιά.

«Είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι από ό,τι ήμασταν πριν από λίγες ώρες ότι μπορούμε να σώσουμε τον ναό της Παναγίας των Παρισίων«, τόνισε σχολιάζοντας προηγούμενη δήλωσή του με την οποία είχε υπογραμμίσει πως «η διάσωση του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων δεν είναι δεδομένη».

Δεν φταίει για όλα ο ΣΥΡΙΖΑ!

Πρώτη αναδείχτηκε πάλι η ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές και μάλιστα με διαφορά. Κι ύστερα κοιτάς τις δημοσκοπήσεις και βλέπεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συγκέντρωσε με το ζόρι ένα κόμμα κάτι τοις εκατό στις φοιτητικές εκλογές, βρίσκει απήχηση στους νέους. Εδώ κάτι δεν πάει καλά! Και δεν είναι ότι πείθει τους νέους ο ΣΥΡΙΖΑ. Απλά δεν τους πείθουν οι δυνάμεις της “κοινής λογικής”.

Κι αυτό με την ΔΑΠ και τις πρωτιές της στις φοιτητικές εκλογές συμβαίνει από τότε που ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος γύριζε από Πανεπιστήμιο σε Πανεπιστήμιο και αναζητούσε τα επόμενα στελέχη του κεντροδεξιού χώρου. Κι είναι αλήθεια ότι η κεντροδεξιά έχει από τότε να αναδείξει νέα στελέχη. Ένα το κρατούμενο! Όπως και είναι γεγονός ότι από τότε μέχρι σήμερα η ΔΑΠ κυριαρχεί εκλογικά στα Πανεπιστήμια. Δύο τα κρατούμενα.

Δόγμα ΣΥΡΙΖΑ: Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι είναι ένοχοι, μέχρι να αποδείξουν την αθωότητα τους ...

Οι ΖΑΙΟΙ παράγουν περισσότερη λάσπη απ' ότι μπορεί να καταναλωθεί...

Παραθέτω επακριβώς τι έγραψε στο twitter υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και στενός συνεργάτης του ευρωβουλευτή κ. Δ. Παπαδημούλη.

Δ.Ραπίδης: «Το σκάνδαλο Novartis μένει να αποδειχθεί και οι εμπλεκόμενοι να λογοδοτήσουν στην Δικαιοσύνη. Το ζήτημα με Γεωργιάδη και Λοβέρδο δεν είναι μόνον ό,τι τους συνδέει με το χώρο της υγείας, αλλά η συνολική παρουσία τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Αυτή είναι που προκαλεί δημόσια οργή.»

Ανατριχιαστικό!

Αυτό το σχόλιο γράφηκε την Τρίτη 9 Απριλίου. Την προηγουμένη ημέρα είχε γίνει γνωστή η κλήση για ανωμοτί κατάθεση του Α.Λοβέρδου. Συνεπώς, πώς αναφέρεται ο συνεργάτης του κ.Παπαδημούλη και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και στον Α.Γεωργιάδη; τι γνωρίζει, που δεν θα έπρεπε, σε μια ευνομούμενη χώρα, να το γνωρίζει; και από πού το γνωρίζει;

Θα τους πάνε μέχρι τέλους! Κι έτσι πρέπει ...

Ο Ευ.Βενιζέλος, από την στιγμή που απελευθερώθηκε από τις δουλείες που έχουν τα κομματικά καθήκοντα του, απευθύνεται πλέον στο εθνικό ακροατήριο. Ο λόγος του ξεπερνά, κατά γενικήν ομολογία, κατά πολύ τα όρια του χώρου όπου ανήκει.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2018, είπε τα παρακάτω στην Βουλή: « ...βρισκόμαστε απέναντι στο μεγαλύτερο θεσμικό σκάνδαλο από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους. Βρισκόμαστε απέναντι σε μια συνωμοσία κατά των θεμελιωδών θεσμών και αρχών του πολιτεύματος... Μιλώ ακριβολογώντας.»

Στην τελευταία πρόταση των δύο μόλις λέξεων ο Ε.Βενιζέλος αφαιρεί από τον λόγο του οποιοδήποτε στοιχείο λεκτικής υπερβολής. Τα όσα είπε αποτελούν ουσιαστικά την θεωρητική τεκμηρίωση της διάπραξης του αδικήματος της εσχάτης προδοσίας.

Όσοι συνωμότησαν, είχαν άγνοια κινδύνου. Γνώριζαν τι έπρατταν, γνώριζαν εναντίον ποίων

ΣΥΡΙΖΑ: Υπάρχουν πολλοί Έλληνες στην Ελλάδα ...

Η καθημερινότητα πολλές φορές σε κάνει να παραβλέπεις προβλήματα που είναι μπροστά στα μάτια σου, κι έτσι είναι σχεδόν αδύνατον να συνειδητοποιήσεις την ύπαρξή τους. Για τον ΣΥΡΙΖΑ ένα από αυτά τα μεγάλα προβλήματα είναι ότι υπάρχουν πολλοί Ελληνες στην Ελλάδα. Είναι ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί τον τόπο, ειδικά τα τελευταία 200 χρόνια.

Οπως όλοι γνωρίζουμε, το κακό άρχισε το 1821, όταν ένα μάτσο γκιαούρηδες αποφάσισαν να απελευθερωθούν από μια πολυεθνική και πολυπολιτισμική αυτοκρατορία. Η ιδέα να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος, όπου πρώτα από όλα θα έχουν την ελευθερία να ζουν ως Ελληνες, με ένα κράτος διοικούμενο από Ελληνες με βάση τις δικές τους αρχές και αξίες, είναι η πηγή του κακού. Και αυτό το κακό πολλαπλασιάζεται, όταν αυτό το έθνος-κράτος προσπαθεί να οικοδομήσει μια κοινωνία που βασίζεται σε δυτικά πρότυπα, ατομικές ελευθερίες, κράτος υπό συνταγματικούς περιορισμούς, ατομική ιδιοκτησία, διαχωρισμό των εξουσιών και όλα τα σχετικά.

Κάνουν ψιλικατζίδικους υπολογισμούς ...

Όσο περνά ο καιρός ξεκαθαρίζει η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές. Ποια είναι αυτή; Την έχουν επισημάνει ήδη πολλοί σχολιαστές. Μια διαχειρίσιμη ήττα με ένα ποσοστό κοντά στο 5%.

Τότε θα μπορέσει ο πρωθυπουργός να κρατήσει αναπτερωμένο το ηθικό των στελεχών και την ψηφοφόρων του πάνω στην λογική πως μέσα σε πέντε μήνες –και με δεδομένο πως πάντα ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος είναι καλοί μήνες για την εκάστοτε κυβέρνηση—το ματς θα γίνει ντέρμπυ.

Παράλληλα, μια τέτοια διαφορά μάλλον θα δημιουργήσει γκρίνια και μουρμούρα στην Νέα Δημοκρατία, καθώς οι δημοσκοπήσεις έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα ευφορίας, που με ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ξεφουσκώσει απότομα. Ούτως ή άλλως οι Νεοδημοκράτες είναι γκρινιάρηδες.

Τι θα πρέπει να κάνει ο Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός...

Είναι απλό. Να μην κάνει αυτά που κάνει ο Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός είναι το κλασσικό παράδειγμα προς αποφυγήν. Είναι ο οδηγός για να γίνει κάποιος ένας πολύ κακός πρωθυπουργός.

Αλλά ας προσπαθήσω να ορίσω θετικά αυτά τα λίγα, απλά πράγματα που θα πρέπει να κάνει ο Κ.Μητσοτάκης.

1. Να είναι συναινετικός. Να μην είναι διχαστικός. Η πατρίδα μας ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα από τον πολωτικό λόγο του Α. Τσίπρα και του συνεταίρου του, Π. Καμμένου. Ο Κ.Μητσοτάκης οφείλει να ενώσει τους Έλληνες και να κλείσει τις πληγές που άνοιξαν από το 2011. Άλλωστε, μόνον έτσι θα πετύχει να εφαρμόσει το ευρύ πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων που επαγγέλλεται.

«Δεν είναι σκάνδαλο Πετσίτη. Είναι σκάνδαλο Τσίπρα-Παππά» ...

Ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης είναι ένα νέο παιδί που, με την μέχρι τώρα παρουσία του, φαίνεται πως αποτελεί μιαν από τις ευχάριστες εκπλήξεις της Νέας Δημοκρατίας.

Χθες, σε συνέντευξη του στον Γ.Πρετεντέρη, έθεσε με σαφήνεια την πολιτική διάσταση της υπόθεσης Πετσίτη. Είπε δηλαδή, πως το σκάνδαλο δεν αφορά απλώς μια περίπτωση αδικαιολόγητου προσωπικού πλουτισμού, αλλά είναι «σκάνδαλο Τσίπρα—Παππά». Με απλά λόγια ο, κατά κόσμον, Μανόλο δεν χτύπησε ένα πρωί την πόρτα του Λαυρεντιάδη και του Κτιστάκη και τους είπε :«γεια σας, είμαι ο Μανόλης Πετσίτης και μπορώ να λύσω τα προβλήματα σας».

Ο σιδηρούς νόμος της ολιγαρχίας. Με απλά λόγια, είναι και η δημοκρατία μια οικογενειακή υπόθεση...

Ο σιδηρούς νόμος της ολιγαρχίας. Με απλά λόγια,
είναι και η δημοκρατία μια οικογενειακή υπόθεση...

Εχω ακούσει ότι κοντά στο Μέγαρο Μουσικής υπάρχει μια οδός που φέρει το όνομα του παππού του γνωστότερου υποψηφίου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικώς, την αγνοώ. Την έχω καταχωρίσει στο μυαλό μου ως οδό Πέτρου Κοκκάλη (sic), για τον οποίο δεν γνωρίζω τίποτε, αλλά ούτε και έχω βρει κανέναν να γνωρίζει κάτι γι’ αυτόν! Περίεργο δεν είναι; Αν ποτέ με ρωτήσει κάποιος για την οδό Πέτρου Κόκκαλη (κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμη, αλλά εύχομαι να συμβεί...) θα του πω ότι δεν την ξέρω. Δεν θα λέω ψέματα, γιατί εγώ μόνο μια οδό Πέτρου Κοκκάλη ξέρω στα πέριξ του Μεγάρου.

Ο σπουδαίος καθηγητής, που λέτε, ήταν ο ιθύνων της μεταφοράς παιδιών στις χώρες του σοβιετικού μπλοκ κατά τον Εμφύλιο – το λεγόμενο παιδομάζωμα από την πλευρά της νόμιμης κυβέρνησης. Ο λόγος που το έκαναν ήταν για να υποχρεώνουν τους γονείς των παιδιών να μένουν και να πολεμούν από την πλευρά των κομμουνιστών. Η μεγάλη συμβολή του σπουδαίου καθηγητή «στον αγώνα για τον άνθρωπο», για να χρησιμοποιήσω την ορολογία του εγγονού του, ήταν ότι εφάρμοσε τη μέθοδο με την οποία ο στρατός του ΚΚΕ στον Εμφύλιο (κατ’ ευφημισμόν «Δημοκρατικός Στρατός») αντιμετώπισε το μεγαλύτερο πρόβλημά του: τις λιποταξίες των βίαια στρατολογημένων πολεμιστών του. Να γιατί ξέρω μόνο την οδό Κοκκάλη.

Η ανοησία της ... «ακροδεξιάς» Νέας Δημοκρατίας, κούρασε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρχεται στις εκλογές ιδεολογικά ανερμάτιστος. Με την πολιτική του από την μια μεριά και τις διακηρύξεις του από την άλλη, έχει επιφέρει σύγχυση στους ψηφοφόρους του. Άλλο ψήφισαν και άλλο τους προέκυψε.

Ένα κόμμα που δεν έχει ξεκάθαρο προφίλ, όσες τακτικές υποχωρήσεις και να κάνει, όσες δυσκολίες και να επικαλεστεί, έχει σοβαρό πρόβλημα στην προσέγγιση των πολιτών. Αυτοί θέλουν καθαρό λόγο, εύληπτα συνθήματα, σαφείς διαχωριστικές γραμμές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν το μόνο όπλο που έχει, είναι να κατασκευάσει έναν εχθρό, τον οποίον, στην συνέχεια, θα πολεμήσει. Και αυτό κάνει.

Έπλασε μιαν «ακροδεξιά» Νέα Δημοκρατία, την οποία σφυροκοπεί, καθημερινά. Σε όλες τις πτυχές της πολιτικής της προσδίδει ακροδεξιά χαρακτηριστικά. Ακόμα και όταν ψηφίζει υπέρ της αποπομπής του Όρμπαν από το ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα, πάλι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτουν υστεροβουλία ή υποκρισία σε αυτήν την στάση.

Ο «κολλητός», ο «αυτοκόλλητος» και οι λογαριασμοί στην Κύπρο ...

Κάτι σοβαρό συμβαίνει στην υπόθεση Πετσίτη-Λαυρεντιάδη. Κάτι που φοβίζει το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ενεργοποίησε τις δυνάμεις που του δάνεισε η εμφανής δεξιά συνιστώσα στον χώρο της Δικαιοσύνης, για να αποφύγει προεκλογικές περιπέτειες.

Τι έγινε λοιπόν;

Εκπαραθυρώθηκε ένας αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου που διερευνούσε την υπόθεση ELFE-ΔΕΠΑ και ένας ανώτερος δημόσιος λειτουργός που υπηρετούσε στην Αρχή για το ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος και δούλευε πάνω στην συγκεκριμένη υπόθεση.

Ήταν φανερό πως κάποιο «αόρατο», γυναικείο χέρι, έκανε το θαύμα του.

Τον Μάϊο 2017 ο τότε αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου για το ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος Γ.Παντελής, με δύο επιστολές του, στις 2 και στις 22 Μαϊου, επεσήμανε περίεργες μεθοδεύσεις και πρακτικές στις οικονομικές συναλλαγές της εταιρείας ELFE, συμφερόντων Λαυρεντιάδη, και της ΔΕΠΑ.

Το 25% με όρους μαφίας ...

Εγώ σαν πολίτης με κοινωνική συνείδηση δεν θα χαιρόμουν με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, ούτε φυσικά της χτεσινής. Η οποία μας δείχνει ότι ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους, σταθερά εδώ και τρία χρόνια, ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Σταθερά! Με ένα ποσοστό αναποφάσιστων, που προέρχεται κατά κύριο λόγο από τον ΣΥΡΙΖΑ, και που είναι ακόμα αναποφάσιστοι. Δεν είναι θέμα νίκης ή ήττας. Είναι φαινόμενο οικτρής ήττας.

Και η ήττα αυτή δεν αφορά στα εκλογικά αποτελέσματα και στο ποιος θα σχηματίσει κυβέρνηση. Αφορά στην ήττα του πολιτισμού και των αρχών της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ηθικής, της αξιοπρέπειας και της ντροπής.

Πριν από τρία χρόνια ένας στους τέσσερις ψηφοφόροι ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και σήμερα. Στο μεταξύ, η επιβολή της ανομίας σε όλα τα επίπεδα έχει πιάσει ταβάνι. Η αστυνομία δεν είναι του μπάτσου πια, αλλά του κλώτσου και του μπάτσου. Από την πολιτική της ηγεσία. Οι πολίτες είναι ανυπεράσπιστοι. Οι ληστείες και οι δολοφονίες είναι στην ημερήσια διάταξη και οι αυτοκτονίες παίρνουν την ανηφόρα. Το μπάχαλο επικρατεί με άνεση και για πλάκα.

Το σχέδιο των ολιγαρχών, εξελίσσεται ...

Ξαφνικά μας προέκυψε κόμμα από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Λίγο πολύ αναμενόμενο. Πιθανόν να δούμε στο μέλλον και άλλες παρόμοιες απόπειρες διεμβολισμού της Νέας Δημοκρατίας.

Υπάρχουν πολλά χρήματα γι΄αυτό.

Στις ευρωεκλογές, που η ψήφος είναι χαλαρή, θα μετρηθούν οι δυνάμεις του νέου κόμματος που μάλλον θα στεγάσει και άλλα στελέχη τα οποία παλιότερα είχαν θητεύσει σε υπουργικούς θώκους την περίοδο 2004-2009 και, αναλόγως του αποτελέσματος, θα πράξουν στην συνέχεια.

Ο βασικός στόχος είναι μια ευπρόσωπη παρουσία στις ευρωεκλογές, ώστε να διατηρηθεί το σχήμα και στην συνέχεια θα ριχτεί η χοντρή ζαριά των εθνικών εκλογών. Και 1% να πάρει το καινούργιο κόμμα, μπορεί να αποβεί καθοριστικό για την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξύπνησε τον πατριωτισμό των Ελλήνων...

Για να είμαστε αντικειμενικοί, τώρα που φεύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως έκανε και μερικά καλά.

Ποια είναι αυτά;

1.Ευτέλισε πλήρως την έννοια της Αριστεράς. Ένας σημαντικός αριθμός πολιτών πίστευε πως οι αριστεροί είναι πιο μορφωμένοι, πιο φιλάνθρωποι, πιο δημοκράτες. Όλα αυτά τελείωσαν. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μια διακυβέρνηση ανθρώπων ημιμαθών και αστοιχείωτων, σαν οδοστρωτήρας τα σάρωσε όλα. Και αυτό ακόμα το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», το τελευταίο καταφύγιο των ρομαντικών και καλοπροαίρετων αριστερών, κατέρρευσε.

Τι μένει από τον τυφώνα ΣΥΡΙΖΑ; Ερείπια σε όλους τους τομείς που φέρουν την σφραγίδα της Αριστεράς.

2.Αποδείχθηκε πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος από τον μνημονιακό. Δικαιώθηκαν πλήρως οι κυβερνήσεις Γ.Παπανδρέου και Α.Σαμαρά –Β.Βενιζέλου που τήρησαν, με όλες τις αντιφάσεις και τις καθυστερήσεις, μια συνεπή πολιτική γραμμή, και τελικά το 2015 η πατρίδα μας θα έβγαινε από την κρίση.

Από τον Μοράλες στο Brexit ...

Aν θέλεις πρακτικά να καταλάβεις τη δήλωση «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήρε την εξουσία», δεν έχεις παρά να δεις τα πεπραγμένα του προέδρου Μοράλες της Βολιβίας. «Πριν από τρία χρόνια οι Βολιβιανοί απάντησαν “όχι” σε δημοψήφισμα που θα έδινε τη δυνατότητα στον πρόεδρο της χώρας Εβο Μοράλες να εκλεγεί για τέταρτη φορά. Ο Μοράλες αποφάσισε να αγνοήσει το “όχι” των συμπατριωτών του και θα είναι εκ νέου υποψήφιος τον Οκτώβριο του 2019». Η απόφαση για να παρακαμφθεί το ενοχλητικό δημοψήφισμα ελήφθη από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, διορισμένο από τον κ. Μοράλες, που αποφασίζει ως κομματικό όργανο.

26 Μαϊου: Οι εκλογές της λύτρωσης ...

Εχει γίνει ολοφάνερο, πως εφόσον δεν διεξαχθούν συγχρόνως οι εθνικές εκλογές με τις ευρωεκλογές, οι τελευταίες, καλώς ή κακώς, θα χάσουν τον χαρακτήρα τους. Θα μετατραπούν σε εθνικές εκλογές.

Αυτό το φαινόμενο είχε εμφανισθεί και στις ευρωεκλογές του 1984, όταν η Νέα Δημοκρατία του Ε. Αβέρωφ είχε προσδώσει σε αυτές χαρακτηριστικά εθνικής αναμέτρησης στο πλαίσιο του συνθήματος της «απαλλαγής».

Στις προσεχείς ευρωεκλογές αυτή η κατάσταση θα επιταθεί και από το γεγονός πως σε πέντε μήνες θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές. Συνεπώς, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, θα αποτελέσει πρόκριμα γι΄αυτό των εθνικών.

Αλλωστε, ήδη η Νέα Δημοκρατία, έδωσε τον τόνο και άριστα έπραξε, καθώς μιλά από θέση ισχύος. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον υποχρεωμένος ή να αποδεχθεί την πρόκληση ή να την υπερκεράσει δια της προκηρύξεως εθνικών εκλογών. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Ο προσηλυτισμός της μαθητικής νεολαίας στην αριστερά μέσω της Κοινωνιολογίας ...

Λόγω των μυστικών δημοσκοπήσεων του Μαξίμου κατέφυγε η κυβέρνηση Τσίπρα σε κινήσεις πανικού, μεταξύ των οποίων η απόπειρα να διασπαστεί η ΝΔ μέσω της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ και οι φωτογραφικές νομοθετικές μεταρρυθμίσεις υπέρ της Χρυσής Αυγής, φανερώνοντας πόσο πολύ φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα χάσει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που έπονται το 2019. Παρότι οι ψηφοφόροι πρόκειται να πετάξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο ντουλάπι της ιστορίας, οι πολιτικές ιδέες του κυβερνώντος κόμματος διδάσκονται στους μαθητές της Γ΄Λυκείου, οι οποίοι δίνουν εξετάσεις για να αποδείξουν την εκμάθηση των ιδεοληψιών της αριστεράς, από το καινούργιο μάθημα της κοινωνιολογίας. Το πρόβλημα έγκειται, στο ότι το συγκεκριμένο μάθημα, που διδάσκεται για πρώτη φορά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παρουσιάζεται ως γνωριμία με μια επιστήμη, ενώ στην πραγματικότητα είναι κατήχηση στις ιδεοληψίες της αριστεράς. Αν οι μαθητές υιοθετήσουν μέρος αυτών των αντιλήψεων, τότε θα αντιμετωπίσουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα στο μέλλον ως κοινωνία. Τον ΣΥΡΙΖΑ μπορούμε να τον ξεφορτωθούμε οριστικά στις επόμενες εκλογές, αλλά μας αφήνει ως παρακαταθήκη των ιδεοληψιών του την πλύση εγκεφάλου της επόμενης γενιάς.

Κοινωνική Δικαιοσύνη

Η χειρότερη από όλες τις αριστερές ιδεοληψίες, που διδάσκονται και εκθειάζονται στο μάθημα της κοινωνιολογίας, είναι η λεγόμενη κοινωνική δικαιοσύνη. Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι η αριστερή ιδέα, ότι οι ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων είναι προϊόν κάποιας αδικίας και η κυβέρνηση οφείλει να τις εξαλείψει. Σύμφωνα με το μάθημα της κοινωνιολογίας οι οικονομικές ανισότητες οφείλονται στην εκμετάλλευση, δηλαδή την αδικία. Η ιδέα της υπεραξίας της εργασίας του Μαρξ, η οποία επίσης διδάσκεται στην κοινωνιολογία, σημαίνει ότι, όταν ένας πολίτης παράγει πλούτο, το πετυχαίνει εξαιτίαςτης εκμετάλλευσης του συνανθρώπου του .Συνεπώς, το να πλουτίζει κάποιος, γίνεται εις βάρος κάποιου άλλου. Φυσικά, δεν ισχύει ούτε κατά διάνοια κάτι τέτοιο, επειδή όταν κάποιος πλουτίζει, το πετυχαίνει παρέχοντας είτε προϊόντα, είτε υπηρεσίες που ζητούν οι συνάνθρωποι του και το κάνει προσφέροντας απασχόληση σε άλλους συνανθρώπους του. Ο Bill Gates δεν έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου κλέβοντας άλλους πτωχούς ανθρώπους, αλλά παρέχοντας το πιο ανταγωνιστικό λογισμικό στον κόσμο και για να το πετύχει, προσέλαβε τους πιο ικανούς ειδικούς σε αυτόν τον τομέα με τους υψηλότερους μισθούς της αγοράς. Στο βοηθητικό βιβλίο της κοινωνιολογίας για τους καθηγητές, επισημαίνεται πως η φτώχεια δεν αντιμετωπίζεται από το άτομο με την ατομική του προσπάθεια, αλλά από το κράτος με την αναδιανομή του πλούτου. Επομένως, οι καθηγητές της κοινωνιολογίας διδάσκουν τους μαθητές της Γ΄Λυκείου, ότι η ατομική τους προσπάθεια δεν θα τους αποφέρει τίποτα και για την αντιμετώπιση των οικονομικών τους δυσκολιών θα πρέπει να βασίζονται στα επιδόματα της Πρώτης Φοράς Αριστεράς. Το ότι στην οικονομική ιστορία δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα κοινωνικής ή εθνικής ομάδας, που να ξέφυγε από τη φτώχεια χάρη σε επιδοματική πολιτική, ενώ τα επιδόματα πάντα είχαν ως αποτέλεσμα την τεχνητή δημιουργία μακροχρόνιας εξάρτησης από κρατικές επιχορηγήσεις δεν αναφέρεται πουθενά, ίσως γιατί η αλήθεια θα ήταν αντίθετη με τους στόχους του μαθήματος.

Αυτά που ζούμε δεν τα πιστεύουμε ...

Μέσα σε μια ημέρα, δύο απανωτά χτυπήματα. Μέσα σε μια ημέρα, ξαναδιαπιστώνουμε, πως η πτώση προς τον πυθμένα συνεχίζεται. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε το τέρμα αυτής της καθοδικής πορείας που κρατεί από τον Ιανουάριο του 2015.

Κτύπημα πρώτο: «η απόφαση του Brexit αποδεικνύει πόσο δύσκολο είναι να φύγει κανείς από τις διαδικασίες της ΕΕ. Σκεφτείτε το προβλήματα (sic) θα είχαμε στην Ελλάδα αν δεν είχαμε απενεργοποιήσει την βόμβα Σόιμπλε».

Αυτά, θα υποθέτει ο αναγνώστης, πως τα έγραψε κάποιος από τους υπέρμαχους του «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015. Κάποιος «μενουμευρώπης». Λάθος!

Τα έγραψε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, καλά το διαβάσατε.

Οι Συριζαίοι εξασφάλισαν την παραμονή μας στην ΕΕ και στην ευρωζώνη, ενώ οι «άλλοι» αγωνιζόταν για την έξοδο της χώρας μας από αυτήν. Οι Συριζαίοι απενεργοποίησαν την βόμβα Σόιμπλε, που είχαν ενεργοποιήσει οι «προηγούμενοι».

Η ξεδιαντροπιά ως εξουσία ...

Η άσκηση ποινικής δίωξης στους πολιτικούς και διοικητικούς υπεύθυνους για τους 24 νεκρούς στη Μάνδρα πριν από 1,5 χρόνο συντηρεί ένα θλιβερό κεφάλαιο για την ελληνική πολιτική σκηνή. Η οποία κινείται σε ένα μόνο πλαίσιο. Εκείνο της αναισθησίας και του τομαρισμού. Της έλλειψης ευθύνης και καθήκοντος. Της αποθέωσης του θράσους και της εξουσιομανίας. Δούρου και Τσίπρας είναι τα φωτεινά παραδείγματα.

Το πόρισμα των εισαγγελέων, όπως και στη Μάνδρα, επιμερίζει ευθύνες σε δημάρχους, δασάρχες και στην Περιφερειάρχη Αττικής. Και αναδεικνύει τρείς εγκληματικές παθογένειες της δημόσιας διοίκησης.

Η πρώτη είναι των διορισμένων Αρχών με κομματικά κριτήρια για να εξυπηρετείται το κόμμα και όχι ο πολίτης και το κράτος του. Και ο καθρέφτης αυτής της παθογένειας είναι η Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Η οποία, στο δικό της πόρισμα συμπεριέλαβε δημάρχους και δασάρχες, αλλά ξέχασε τον υπ αριθμόν ένα πολιτικό υπεύθυνο. Την περιφερειάρχη.

Σατανάδες ισαποστάκηδες θα μας πεθάνετε...

Ο κ. Τσίπρας φαίνεται αποφασισμένος να διεκδικήσει την νίκη στις εκλογές σε ένα παράλληλο σύμπαν. Στον κόσμο εκείνον οι Έλληνες δεν πεινούν, αλλά ζουν σαν θιβετιανοί μοναχοί, έχοντας εισέλθει στην ανώτερη τάξη της ολιγαρκούς αφθονίας. Οι φιλελεύθεροι είναι οι εκπρόσωποι του Σατανά και ο Γιάνης Βαρουφάκης ο υιός που θυσιάστηκε για να μπορέσει να «σωθεί» η κιβωτός του σοσιαλισμού. Μην έχετε αμφιβολία, οι δραχμιστές επιστρέφουν!

Είναι η επόμενη εκδοχή του Συριζαϊκού παραμυθιού. Σαν την λερναία ύδρα, ξεριζώνεις ένα κεφάλι του τέρατος και φυτρώνουν άλλα δύο. Αποδομείς τους πολιτικούς απατεώνες στην επιχειρηματολογία τους για την «ανάπτυξη» και την έξοδο από τα μνημόνια και αυτοί «ανακαλύπτουν» και πάλι τα καλά της δραχμής! Δεν τους βρίσκεις κάπου!

Aναθεώρηση του Συντάγματος: Το δίλημμα της Νέας Δημοκρατίας...

Φαίνεται πως το άρθρο 32 που συνδέει την αδυναμία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας με προσφυγή στις κάλπες, θα αναθεωρηθεί. Ετσι η επόμενη βουλή, με 151 ψήφους, μπορεί να ορίσει την σχετική διαδικασία, ώστε να αποφεύγονται οι πρόωρες εκλογές εξ αυτού του λόγου.

Συνεπώς, η επόμενη κυβέρνηση θα έχει ορίζοντα τετραετίας και με τις ψήφους των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Να υπενθυμίσω πως οι αλλαγές στο άρθρο 32 έλαβαν 224 θετικές ψήφους.

'Ομως η Νέα Δημοκρατία θα βρεθεί την επομένη των εκλογών μπροστά σε ένα δίλημμα, θεσμικό και πολιτικό. Θα επιδιώξει την υπερψήφιση της αναθεώρησης του σχετικού άρθρου και συνεπώς να κηρύξει την αναθεωρητική διαδικασία περαιωθείσα ή να την τορπιλίσει ώστε αυτή να αναλάβει ευθύς αμέσως την νέα, σύμφωνα με τις ιδεολογικές της αρχές;

Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη, πως αν έστω και ένα άρθρο αναθεωρηθεί, τότε το Σύνταγμα θεωρεί πως η αναθεώρηση επιτεύχθηκε και η επόμενη μπορεί να ξεκινήσει μετά από πέντε  χρόνια. Αρα όλες οι προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου και του άρθρου 16 για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, μετατίθενται για το 2024.

«Πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε την εξουσία» ...

Και ούτε θα την πάρετε ποτέ. Οσο η πατρίδα μας θα είναι μέλος της ΕΕ, θα υπάρχει απλώς εναλλαγή των κομμάτων στη διακυβέρνηση της χώρας. Τίποτα παραπάνω.

Αυτό επιβάλλει το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής—αστικής* δημοκρατίας.

Ολα τα υπόλοιπα που υποστηρίζουν, κλαψουρίζοντας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αφορούν ολοκληρωτικά καθεστώτα σαν αυτό του Μαδούρο. Έχω γράψει πολλές φορές πως στις δημοκρατίες δεν αλλάζουν τα καθεστώτα, αλλάζουν οι κυβερνήσεις με την ψήφο των πολιτών.

Αυτά που διάβαζαν στα φοιτητικά τους χρόνια ας τα ξεχάσουν. Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν τόσο πιο εύκολα θα προσαρμοστούν στην νέα κατάσταση που έρχεται.

Θα περάσουν σαν καλά παιδιά στην αντιπολίτευση, αν αυτό θα θελήσει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και, αν τον πείσουν πως σοβαρεύτηκαν, μπορεί να τους ξαναψηφίσει.

Ο πραγματικός αντίπαλος του Κυριάκου δεν είναι ο Αλέξης!

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας εν αναμονή πρωθυπουργός και δεν έχει λόγο να παρασυρθεί σε μία μετωπική σύγκρουση με τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό μπορεί να είναι το τελευταίο χαρτί του Αλέξη, αλλά όχι η πρώτη επιλογή του Κυριάκου. Ο Κυριάκος χρειάζεται μόνο να απευθυνθεί στους πολίτες και να τους πείσει για το όραμά του. Κι ας κάνει ο Τσίπρας εκλογές όποτε θέλει!

Ένας πολιτικός αρχηγός που προηγείται στις δημοσκοπήσεις του αντιπάλου του με 12 και 14 μονάδες, χωρίς να έχουν προκηρυχθεί ακόμη επίσημα οι εκλογές, δεν χρειάζεται να κυλιστεί στον βούρκο, συμμετέχοντας σε ανούσιες αντιπαραθέσεις. Οι αντίπαλοί του είναι εκείνοι που έχουν κάθε λόγο να τον παρασύρουν σε μία τέτοια μάχη, αφού οι ίδιοι είναι ήδη χαμένοι και δεν έχουν κάτι περισσότερο να ρισκάρουν για να χάσουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ «ξεπλένει» την Χρυσή Αυγή ...

Στις προθέσεις του υπουργού Δικαιοσύνης είναι να μειώσει τις ποινές που προβλέπονται τόσο για την παρασκευή και ρίψη Μολότοφ όσο και για τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.

Στην πρώτη περίπτωση η προβλεπόμενη ποινή είναι τουλάχιστον τρία χρόνια, ενώ στην δεύτερη 5-10 χρόνια. Ας σημειωθεί πως με την ισχύουσα νομοθεσία αυτοί που διευθύνουν εγκληματική οργάνωση τιμωρούνται από 10-20 χρόνια.

Η πρώτη ρύθμιση αφορά τους αναρχοαυτόνομους και η δεύτερη την ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Ακόμα και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρήθηκε για την δεύτερη ρύθμιση. Γι΄αυτήν που «χαϊδεύει» τους αναρχοαυτόνομους, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλά. Είναι δικά μας παιδιά και ας φωνάζουν οι αστυνομικοί πως κινδυνεύει η ζωή τους από τις μολότοφ.

Μολότοφ έκαψε την Μαρφίν. Να μην το λησμονούμε.

Oι Μαγδαληνές της Αριστεράς ...

Το φαινόμενο βαίνει αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς. Επώνυμοι πολίτες, χωρίς ουδείς να τους το ζητήσει, εξομολογούνται αυθόρμητα το αμάρτημα τους. Ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η κρίση ειλικρίνειας είναι ουσιαστικά μια δημόσια δήλωση μετάνοιας. Μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα της επιλογής τους, αισθάνονται την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη.

Αναμφίβολα αυτό το γεγονός είναι θετικό. Σε πολιτική βάση σημαίνει την θορυβώδη διαρροή ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί είναι αυτονόητο πως η συμπεριφορά ενός δημοσίου προσώπου που έχει το κοινό του, τους θαυμαστές του, έχει μιαν ιδιαίτερη βαρύτητα. Αποτελεί, πολλές φορές, ένα πρότυπο. Επηρεάζει.

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πώς αυτοί οι καλλιεργημένοι άνθρωποι, πίστεψαν έναν ημιμαθή νεανία, με όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού απατεώνα; Πώς άνθρωποι με μια παιδεία πίστεψαν πως αυτός ο πολιτικός απατεών μπορεί να σκίσει τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο;

Ο μεγάλος κόκκινος αδελφός μας βλέπει όλους!

Δεν ξέρω πως η ελληνική αστυνομία κατάφερε να βρει τους 16 των Γιαννιτσών μέσα από τα social media, αλλά εγώ χάθηκα προχτές ψάχνοντας μια ανάρτηση του Κώστα του Χαροκόπου. Σκεφτείτε τώρα ότι σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας υπάρχουν αλλού 16 και αλλού 46 αρνητές της συμφωνίας της Λίμνης. Και τους ξέρουν όλους με τα μικρά τους ονόματα!

Το ερώτημα, πάντως, παραμένει: Πως; Όλο το προσωπικό της ΕΛΑΣ να είχαν βάλει να ψάχνει τις αναρτήσεις, θα είχαν χαθεί στην μετάφραση και στην αναζήτηση. Αφήστε δε που θα το είχαμε μάθει! Όλο και κάποιον εργαζόμενο στην ΕΛΑΣ γνωρίζουμε όλοι. Ούτε και μπορώ να δεχτώ ότι έχουν στρατολογήσει χιλιάδες ρουφιάνους σε όλη την χώρα. Θα το είχαμε μάθει κι αυτό! Είπαμε, σε δύο χώρες οι μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν ελπίδα: Στην Ιαπωνία που δεν υπάρχει πιθανότητα να διαρρεύσει ένα μυστικό και στην Ελλάδα που δεν μπορεί κάτι να μείνει μυστικό…

Η πολιτικοποίηση ενός γεύματος ...

Στην Βενεζουέλα η εθνοσωτήριος του συντρόφου Μαδούρο έχει κλείσει τα σύνορα στη διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν είναι κανένα μυστικό ότι οι πολίτες στη Βενεζουέλα λιμοκτονούν. Αλλά, όπως συμβαίνει σε όλα τα σοσιαλιστικά καθεστώτα, τα βασικά είδη της καθημερινότητας γίνονται εργαλεία επιβολής της πολιτικής εξουσίας. Στις γειτονιές των πόλεων της Βενεζουέλας τα μέλη των τοπικών οργανώσεων του κόμματος ελέγχουν ποιος συμμετέχει στις διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος, ποιος κριτικάρει την κυβέρνηση, ποιος ακόμα τολμά να πει ανέκδοτα για τη σοσιαλιστική δικτατορία.

Αν οι καθεστωτικοί σε καταγράψουν ως αντιφρονούντα, τότε στην καλύτερη περίπτωση χάνεις το προνόμιο να μπορείς να στηθείς σε μια ουρά για κάνα οκτάωρο για 250 γραμμάρια κρέας.

H κυρία της Καραμανλικής σκέψης και οι γκαουλάιτερ του σταλινισμού…

Ο αυστηρός γέροντας του κατηχητικού μου άφησε κι αυτός ένα βαθύ τραύμα. Ξύπναγα κάθιδρος, πανικόβλητος στην υποψία κάποιας αμαρτίας. Δεν είχε εμφανιστεί ακόμη η αυθεντική εκφραστής της Καραμανλικής σκέψης, η Κατερίνα η Παπακώστα, να με βγάλει από την Κόλαση των ενοχών. Προληπτικές συλλήψεις! Αν το κάνεις το έγκλημα είναι αργά. Το θέμα είναι να σε προλάβουν…

Η οικογένεια Καραμανλή θα πρέπει κανονικά να προσφύγει στην Δικαιοσύνη και να ζητήσει την προστασία της από την Κατερίνα την Παπακώστα και άλλους κατά δήλωση τους «καραμανλικούς». Για να προστατεύσει την οικογενειακή της παράδοση από το κάθε έναν τυχαίο που αναζητά μια σημαία ευκαιρίας για να καλύψει τον πολιτικό του τυχοδιωκτισμό. Είναι κρίμα να αφήνουν να διασύρεται έτσι το όνομα του Κωνσταντίνου του Καραμανλή.

Έτσι θα βγούμε από το μνημόνιο!

Θεμέλια, τοίχοι, στέγη. Έτσι χτίζεται ένα σπίτι, από καταβολής κόσμου. Ποτέ ανάποδα. Έτσι αναπτύσσεται και μια οικονομία. Με συγκεκριμένα βήματα. Ποτέ ανάποδα.

Οι κυβερνήσεις της κρίσης προσπαθούν να τα κάνουν ανάποδα. Θα μειώσουμε, λένε, τους φόρους, αφού έρθει η ανάπτυξη. Όχι, αγόρι μου. Πρώτα μειώνεις τους φόρους και μετά έρχεται η ανάπτυξη. Αλλά δεν αρκεί. Χρειάζονται ένα σωρό άλλα. Διότι ο επενδυτής έχει εκατοντάδες επιλογές σε όλον τον κόσμο. Δεν είναι υποχρεωμένος να έρθει σε σένα. Στη γειτονιά μας ΟΛΟΙ, ακόμα και τα Σκόπια, μας περνούν στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Είμαστε 86οι! Και στους επί μέρους δείκτες, κλάφ’ τα, Χαράλαμπε. 131οι στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 136οι στον δείκτη ανάπτυξης χρηματοπιστωτικής αγοράς! Επί 138 χωρών! 2 θέσεις πριν από τον απόλυτο πάτο!

Τι θέλουν, λοιπόν, όσοι ψάχνουν πού στον κόσμο θα επενδύσουν; Τα ίδια που θέλει κι ένας Έλληνας για να ανοίξει ένα μαγαζάκι. Κατ’ αρχάς, προοπτική κέρδους! Φυσικά, δημιουργεί θέσεις εργασίας, πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, δίνει δουλειά σε προμηθευτές, οι εργαζόμενοι πληρώνουν φόρους, αυτός πληρώνει φόρους, ξοδεύει τα χρήματα που κέρδισε. Για να γίνουν όλα αυτά, όμως, πρέπει να έχει κέρδος. Κανένας δεν επενδύει για να χάσει. Κι όμως, αυτό το αυτονόητο θεωρείται σχεδόν αιρετικό στην τελευταία σοβιετική χώρα της Ευρώπης, όπου κάθε επιχειρηματίας θεωρείται εκ προοιμίου λαμόγιο και κλέφτης της «υπεραξίας» των εργατών.

Επομένως η σωστή σειρά είναι:

Συνθήκες που ευνοούν το επιχειρείν - επενδύσεις - παραγωγή - ανάπτυξη. Ποτέ ανάποδα.

Ποιες είναι, όμως, αυτές οι συνθήκες; Τι έχουν τα κράτη για τα οποία κάνουν «ουρά» οι επενδυτές και έχουν κάνει τους πολίτες τους πλούσιους;

Προληπτικές συλλήψεις έκανε μόνον η χούντα ή ήρθαν οι χαφιέδες της Αριστεράς ...

Ως γνωστόν συνελήφθησαν προληπτικά προχθές 16 πολίτες των Γιαννιτσών γιατί επροτίθεντο να αποδοκιμάσουν τον Φ.Κουβέλη και την κυρία Louboutin. Την κυρία που έχει ρεκόρ ψήφισης μνημονίων. Ο,τι μνημόνιο κυκλοφορεί στην «πιάτσα» το έχει ψηφίσει η κυρία Τζάκρη. Για τον μοιραίο άνδρα της Μεταπολίτευσης, ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Φωτάρας και πάσης Ελλάδος.

Δηλαδή, για να μην ενοχληθούν οι δύο αυτές σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες συνελήφθησαν προληπτικά 16 Έλληνες πολίτες. Δεν γνωρίζω αν αυτοί που θα παρακολουθούσαν την ομιλία των δύο Συριζαίων θα ήταν περισσότεροι, αλλά αυτό ενδιαφέρει μόνον την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ανησυχητικό δεν είναι μόνον οι προληπτικές συλλήψεις. Το ανησυχητικότερο είναι πως σε δημοκρατικό πολίτευμα γίνονται παρακολουθήσεις. Γιατί πώς αλλιώς θα γνώριζε η Κρατική Ασφάλεια τι σκόπευαν να πράξουν οι συλληφθέντες; Μόνον μέσα από ένα δίκτυο παρακολουθήσεων θα μπορούσαν να γίνουν γνωστές οι προθέσεις τους.

Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν…

Τώρα πια πρέπει να το έχει καταλάβει και ο Τσίπρας. Το μαρτυρούσε το επιθετικά ενοχλημένο ύφος του κατά την συνάντησή του με τον Μοσκοβισί. Και το απολογητικό ύφος του τελευταίου: Έκαναν τη συναλλαγή, εξασφάλισαν την ησυχία τους για έναν χρόνο και τώρα που παραδόθηκε η Μακεδονία τους ρίχνουν την καμπάνα με την έκθεση της Κομισιόν και τους πετάνε σαν στημένες λεμονόκουπες.

Διότι, ως γνωστόν, την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς!

Η συνομιλία Τσίπρα – Μοσκοβισί (ο οποίος άλλαζε ύφος και περιεχόμενο δηλώσεων ανάλογα με το πού και με ποιον συνομιλούσε), αποδεικνύει πως και οι δυο γνώριζαν για τι πράγμα ακριβώς διαφωνούσαν.

Γιατί τι άλλο εκτός από (άλλη μία) περίτρανη απόδειξη της συναλλαγής με τους δανειστές προκειμένου να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, αποτελεί η Έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας που δημοσιοποίησε η Επιτροπή στις 27 Φεβρουαρίου;

Περιουσιολόγιο: ο εχθρός του πολίτη και της ελεύθερης οικονομίας ...

Ο σοσιαλισμός μπορεί να κατέρρευσε μαζί με το τείχος του Βερολίνου το 1989, αλλά δυστυχώς εξακολουθεί και επιβιώνει ακόμα, με την μια ή την άλλη μορφή.

Γιατί σοσιαλισμός σε τελική ανάλυση τι είναι; Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας και ο ολοκληρωτικός έλεγχος της οικονομικής δραστηριόρητας των πολιτών. Το Κράτος γνωρίζει τα πάντα και ουσιαστικά αποφασίζει για όλα. Ακόμα και για την ευτυχία μας.

Και για ποιο λόγο το Κράτος να γνωρίζει τα πάντα σε μια χώρα με ελεύθερη οικονομία και με δημοκρατικό πολίτευμα; Γιατί να ελέγχει εξονυχιστικά τις δραστηριότητες των πολιτών; Δεν του αρκεί η φορολογία των φυσικών και των νομικών προσώπων; Προφανώς δεν αρκεί.

Τα γλωσσικά ολισθήματα της κυβέρνησης Τσίπρα ...

Είναι ευρέως γνωστό ότι γλώσσα και σκέψη είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους: η σωστά δομημένη, πλούσια και ευέλικτη γλώσσα στηρίζει την υψηλού επιπέδου σκέψη, ενώ το υψηλό νοητικό επίπεδο αποτελεί το κατάλληλο έδαφος για την καλλιέργεια σωστής γλώσσας.

Είναι επίσης γνωστό ότι τα μέλη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με τον ίδιον τον πρωθυπουργό σε πρωταγωνιστικό ρόλο, υποπίπτουν συχνά-πυκνά σε γλωσσικά ολισθήματα.

Δεδομένου ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί κανείς είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο σκέφτεται, η κακοποίηση αυτή της ελληνικής γλώσσας, σε συνδυασμό με ένα λαϊκότροπο ενίοτε επίπεδο λόγου, υποδηλώνει το γενικότερο έλλειμμα παιδείας και εσωτερικής καλλιέργειας που χαρακτηρίζει δυστυχώς τους κυβερνώντες.

Ποια είναι η πολιτική κανονικότητα;

Η λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μας έκανε να ξαναορίσουμε έννοιες και να επανεκτιμήσουμε καταστάσεις. Τώρα, που αυτός ο τετραετής εφιάλτης τελειώνει, ας προσπαθήσουμε να δούμε ποια θα είναι η νέα πολιτική κανονικότητα. Τι ζητάμε από τους πολιτικούς μας.

1.Στην νέα πολιτική κανονικότητα θα πρέπει να μονομαχούν για την εξουσία τα δύο κόμματα που εγκαθίδρυσαν την πιο σύγχρονη και μακροχρόνια Δημοκρατία της Νεώτερης Ιστορίας της πατρίδος μας. Ηρθε η ώρα, τώρα που αλλάζει σελίδα η Ελλάδα να αποκαταστήσουμε την χαμένη τιμή της Μεταπολιτευτικής μας Δημοκρατίας που μαγάρισαν τα αντιμνημονιακά άκρα.

Πράγματι, όλη αυτήν την υπερσαραντάχρονη περίοδο, με όλες τις δυσκολίες της, τα λάθη της, τις αντιφάσεις της, η Ελλάδα πήγε μπροστά. Πολύ μπροστά. Και αυτό οφείλεται στα δύο κόμματα που την κυβέρνησαν.

Η οικονομική κρίση που ξέσπασε ουσιαστικά από το 2009, απόρροια και της διεθνούς κρίσης, ήταν ένα φαινόμενο που διέκοψε μιαν αδιάλειπτη πορεία ανάπτυξης. Και το πολιτικό σύστημα, παρά τις κραυγές των δύο άκρων, μέσα σε τρία χρόνια, οδήγησε την πατρίδα μας στην αρχή της εξόδου από την κρίση.

Όταν παραιτείται υπουργός στην Αίγυπτο ...

Διάβασα πως ο υπουργός Συγκοινωνιών της Αιγύπτου παραιτήθηκε μετά την πολύνεκρη πυρκαγιά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Καΐρου. Είκοσι οι νεκροί μέχρι στιγμής, άνω των πενήντα οι τραυματίες.

Αμέσως ήρθε στο μυαλό μου η δικιά μας υπερνομάρχις που κουβαλά την πολιτική ευθύνη για 124 νεκρούς και η οποία όχι μόνον δεν παραιτήθηκε, αλλά ξεδιάντροπα διεκδικεί την επανεκλογή της. Προσπάθησα δε, να δω πόσοι υπουργοί που έχουν κληρονομήσει από την Ιστορία το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» έχουν παραιτηθεί αυτά τα χρόνια και δεν βρήκα ούτε έναν.

Είτε είναι «άσφαλτοι», όπως έλεγε η μεγάλη Άντζελα είτε είναι αμοραλιστές. Και επειδή η χώρα «πάει κατά διαόλου», συμβαίνει το δεύτερο.

Θέλουν- δεν θέλουν στις ευρωεκλογές θα πιούν το πικρό ποτήρι ...

Είναι ολοφάνερο πως η Νέα Δημοκρατία θα δώσει στις ευρωεκλογές χαρακτήρα εθνικών εκλογών. Αυτό, εξάλλου δήλωσε ο Κ. Μητσοτάκης. Και σήμερα η Νέα Δημοκρατία, επειδή βρίσκεται σε θέση ισχύος, μπορεί να επιβάλλει τους όρους της. Αυτή κάνει παιχνίδι.

Αλλά και να μην έκανε η Νέα Δημοκρατία τέτοια επιλογή, οι ευρωεκλογές, λόγω του χρόνου διεξαγωγής τους, εξ αντικειμένου θα λειτουργούσαν ως εθνικές εκλογές. Να γίνω σαφέστερος.

Ποτέ ο χρόνος διεξαγωγής των ευρωεκλογών δεν ήταν τόσο κοντά με το ακρότατο όριο διενέργειας εθνικών εκλογών. Αν θεωρήσουμε τον Οκτώβριο του 2019 τον μήνα που υποχρεωτικά θα διεξαχθούν εκλογές, παρατηρούμε πως μεσολαβεί μόλις ένα πεντάμηνο μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων. Χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο είναι αδύνατον να σημειωθούν δραματικές ανατροπές.

7 ερωτήματα στους υπεύθυνους του #BBC ...

Με μία βλακώδη επιστολή, η οποία δεν έχει πάρει χαμπάρι για το τι πραγματικά έχει κάνει το BBC, η ελληνική κυβέρνηση δια του πρέσβη στο Λονδίνο απαντά στο στημένο αντιδημοσιογραφικά δημοσίευμα του βρετανικού καναλιού, που δεν καταγράφει, αλλά προωθεί την ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα! Και εδώ είναι όλη η ουσία. Για την οποία η Αθήνα είναι βαθειά νυχτωμένη ή αδιάφορη.

Κατ' αρχάς, για να ξέρουν οι Έλληνες πολίτες τι συμβαίνει, το BBC είναι ένα αντικειμενικό μέσο σε ο,τιδήποτε δεν αφορά στην εξωτερική πολιτική της Βρετανίας. Προωθεί πάντοτε με ιερή ευλάβεια την εξωτερική πολιτική της χώρας, χωρίς ίχνος κριτικής, ιδίως σε στρατιωτικά θέματα.

Ακολουθεί, ενταγμένο στις ένοπλες δυνάμεις και καλυπτόμενο από τις διπλωματικές υπηρεσίες, όλες τις δραστηριότητες των διπλωματών και στρατευμάτων, από ιδρύσεώς του. Πριν από τον πόλεμο, αλλά και από την ατυχή εισβολή στο Σουέζ τη δεκαετία του ’50 και τις αγγλικές φρικαλεότητες στην Κύπρο μέχρι τις εισβολές στο Ιράκ και την επέμβαση στη Συρία σήμερα, συμμετέχοντας χωρίς διαφοροποίηση στον πόλεμο και στον πόλεμο προπαγάνδας της εκάστοτε βρετανικής κυβέρνησης.

Εμείς σας τα λέγαμε και μας λέγατε φασίστες ...

Για όλους όσοι γνωρίζουμε και παρακολουθούμε το διεθνές περιβάλλον ήταν αναμενόμενη η, έστω και με πλάγιο τρόπο μέσω του ρεπορτάζ του BBC, εκκίνηση των διεκδικήσεων από την πλευρά της αυτοαποκαλούμενης «μακεδονικής μειονότητας. H, άνευ ουδεμίας ουσιαστικής συζητήσεως στο εσωτερικό πολιτικό και κοινωνικό πεδίο, παραδοχή της μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας είχε επισημανθεί από την πλειοψηφία των μη «προθύμων» για μία πολιτική θέση αλλά και των μη φοβικών, έναντι της ευκολίας κάποιων να τους χαρακτηρίσουν ως συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς, διπλωματών, διεθνολόγων, πανεπιστημιακών, γλωσσολόγων, ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος, επέκεινα. Ακριβώς επειδή θα έδινε διέξοδο σε πάσης φύσεως προσπάθειες, αλυτρωτικού χαρακτήρα.

Η Δράση ανέστειλε την κομματική της δραστηριότητα, για να στηρίξουν τα στελέχη της τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ...

Η Κεντρική Επιτροπή της Δράσης αποφάσισε ομόφωνα την αναστολή της δραστηριότητας του κόμματος για να μπορέσουν τα στελέχη της να συνδράμουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό στην εκλογική προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη στις επερχόμενες εκλογές. Η σχετική απόφαση θα γνωστοποιηθεί αμέσως στον Άρειο Πάγο με έγγραφη δήλωση του Προέδρου της. Η απόφαση αυτή λήφθηκε σε εκτέλεση της απόφασης του πρόσφατου Συνεδρίου της Δράσης. Στο σκεπτικό της απόφασής της η Κεντρική Επιτροπή της Δράσης αναφέρει:

Το σύνδρομο Παπακώστα στην ΝΔ ...

Από τη μια μεριά, έχεις μια αδίστακτη συμμορία που κυβερνά την Ελλάδα την τελευταία τετραετία. Από την άλλη, έχεις μια Νέα Δημοκρατία φοβική, απολογούμενη και διαρκώς αναζητούσα την επιδοκιμασία της Αριστεράς. Και όλα αυτά συμβαίνουν καθώς η Νέα Δημοκρατία είναι ακόμα στην αντιπολίτευση.

Φαντασθείτε τι έχει να γίνει όταν η Νέα Δημοκρατία θα είναι στην κυβέρνηση και θα αρχίσει να δέχεται επιθέσεις από τα αριστερά. Το γνωστό ενοχικό σύνδρομο φτάνει στο αποκορύφωμά του όταν οι νεοδημοκράτες βρίσκονται στην εξουσία. Εκεί, αισθανόμενοι ότι θα πρέπει να διαχειριστούν κάτι που δικαιωματικά ανήκει στην Αριστερά, βγαίνουν τα ενοχικά σύνδρομά τους σε όλες τις εκφάνσεις τους. Μιλούν αριστερά, σκέφτονται αριστερά και, ακόμη χειρότερα, κυβερνούν αριστερά.

Όταν θα νικούσαν τους τραπεζίτες ...

Δεδομένης της τραγικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι τράπεζες επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – και ενώ αυτοί εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια διακηρύσσουν ότι μας σώζουν – δεδομένου ότι επί της καταστροφικής βασιλείας τους οι τράπεζες έχουν χάσει το 90% της χρηματιστηριακής τους αξίας, δεδομένου ότι ξαφνικά θυμήθηκαν ότι στις 28 Φεβρουαρίου λήγει η προστασία της πρώτης κατοικίας και δεδομένου ότι τώρα μας λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει, αντί άρθρου δημοσιεύω τη δήλωση του σημερινού υπουργού Ευκλείδη Τσακαλώτου, υπεύθυνου τότε ΕΕΚΕ Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ.

Η δήλωση έγινε στις 6 Μαρτίου 2014 και έχει ως εξής:

«Τις τελευταίες μέρες φάνηκε ότι το επίδικο της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα δεν ήταν τόσο οι «διαρθρωτικές αλλαγές» , όσο οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών. Οι διαφωνίες μπορεί να εντοπίζονται στο ύψος του ποσού που θα απαιτηθεί, η ουσία όμως είναι άλλη. Απ’ ό,τι φαίνεται ένα τμήμα των πιστωτών μας δεν θα ήθελε να δει ούτε την Ελλάδα να ξαναβγαίνει στις αγορές ούτε να έχει «καβάτζα» κάποια ποσά από τα χρήματα που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση, έτσι ώστε να μπορούν να ασκούν τη μέγιστη δυνατή πίεση για την εφαρμογή του υφιστάμενου Μνημονίου και όσων θα ακολουθήσουν.

Οι γκρινιάρηδες της Νέας Δημοκρατίας ...

Δεν αναφέρομαι στους υπονομευτές της παράταξης, που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Για τους δικούς τους λόγους δεν επιθυμούν η Νέα Δημοκρατία του Κ.Μητσοτάκη να κερδίσει τις εκλογές. Βέβαια, υποκριτικά, οι αντιρρήσεις τους και η μόνιμη πολεμική τους γίνεται για το «καλό» του κόμματος. Είναι γνωστοί και αυτοί και ο ρόλος των εντύπων στα οποία αρθρογραφούν. Τους προσπερνώ.

Αναφέρομαι σε μια γκρίνια που υπάρχει μέσα στην Νέα Δημοκρατία εδώ και σαράντα χρόνια. Ο, τι και να γίνει πάντα, θα υπάρχουν εστίες διαφωνιών, κριτικής και μουρμούρας. Τα παλιά είναι γνωστά.

Σήμερα όμως γιατί μουρμουρίζουν και μεμψιμοιρούν κάποιοι; Από την ώρα που εκλέχτηκε ο Κ.Μητσοτάκης, η Νέα Δημοκρατία αργά, αλλά σταθερά, άρχισε να ανατρέπει την κατάσταση και σήμερα φαίνεται πως προηγείται του αντιπάλου της με τουλάχιστον 10 ποσοστιαίες μονάδες.

Ο πρωτάνθρωπος ...

Μπορεί ο Πολάκης (το κύριος δεν του αντιστοιχεί) να θέλει να αυτοπροβάλλεται σαν ατρόμητος, γενναίος, ευθύς και λαϊκός, αλλά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα δεν έχει επίγνωση ούτε των λόγων του, ούτε των πράξεών του, περιφρονεί τον δοκιμαζόμενο λαό και τελικά δεν είναι παρά ένας θρασύδειλος. Γεννημένος από την ίδια μήτρα που γεννάει τους χρυσαυγίτες.

Γιατί οι φασίστες είναι εκείνοι που θεωρούν δικαίωμά τους να τραμπουκίζουν, προκειμένου να επιβάλουν αυτά που εκείνοι πιστεύουν ότι είναι δίκαια. Οι φασίστες πιστεύουν ότι υπέρτατος νόμος είναι ο φυσικός νόμος. Το φυσικό δίκαιο. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να θεωρεί ότι δίκαιο είναι ό,τι θεωρεί ο ίδιος δίκαιο και να θέλει να το επιβάλει με τη βία. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σ έναν που νόμισε ότι είναι θιγμένος να απειλήσει, να δείρει ή να σκοτώσει. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε μια οικογένεια να ξεκληρίσει μια άλλη για δέκα μέτρα γης. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν αδερφό να σκοτώσει τον αγαπητικό της αδερφής. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν φανατικό να τραμπουκίσει, να δείρει, να σκοτώσει όποιον νομίζει για αντίπαλο. Όλα αυτά είναι φασισμός. Και αρκετά απ αυτά είναι χαρακτηριστικά του Πολάκη.

Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα του συνταγματικού τόξου ...

Τα όσα διαδραματίσθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα με τις αποστασίες βουλευτών και τα όσα διαδραματίζονται αυτές τις ώρες σχετικά με την αναθεώρηση του άρθρου 32 που αναφέρεται στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, αποδεικνύουν για μιαν ακόμα φορά πως ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται απροσχημάτιστα έξω από τα ακρότατα όρια του Συντάγματος μας.

Ως γνωστόν οι θεσμοί είναι αυτοί που διασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος. Ο σεβασμός τους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να χαρακτηρισθεί ένα κόμμα πως είναι θεσμικό ή αντιθεσμικό.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια κατ΄εξοχήν συναινετική διαδικασία. Για να τελεσφορήσει, το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει αυξημένες πλειοψηφίες και ενδιαμέσως εκλογές. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα της εθνικής συνεννόησης, του εθνικού διαλόγου. Είναι κόμμα της πόλωσης και του διχασμού. Έτσι ανήλθε στην εξουσία κι έτσι προσπαθεί να επιβιώσει.

Η Συμφωνία της Βάρκιζας, το ανεπούλωτο τραύμα της Αριστεράς ...

Σαν σήμερα, το 1945, υπογράφηκε η συμφωνία της Βάρκιζας. Έχουνε περάσει 74 χρόνια και το τραύμα για την Αριστερά δεν έχει κλείσει ακόμα. Όλοι αυτοί που αναφέρονται με θλίψη και καημό στην «επανάσταση που χάθηκε», θεωρούν πως αυτή η ημερομηνία συμβολίζει το τέλος μιας εποχής κυριαρχίας της Αριστεράς και των ιδεών της και την απαρχή των δεινών που επακολούθησαν. Η σκηνή με τους μαυροσκούφηδες του Βελουχιώτη να κλαίνε καθώς παραδίδουν τον οπλισμό τους, παραμένει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη και στην ψυχή των αριστερών.

Η συμφωνία της Βάρκιζας τους πόνεσε πιο πολύ από την οριστική ήττα στον Γράμμο και στο Βίτσι, τεσσεράμισι χρόνια μετά. Και είναι λογικό. Στην Βάρκιζα εγκατέλειψαν την εξουσία που κατείχαν σε όλην την Ελλάδα. Στον Γράμμο και στον Βίτσι, εγκατέλειψαν την εξουσία που είχαν στα κατσάβραχα.

Κάντε ψυχανάλυση, αφήστε την χώρα ήσυχη ...

Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πέσει θύματα του φανατισμού, του κομμουνισμού, του φασισμού, του σοσιαλισμού, του χριστιανισμού, του μουσουλμανισμού, του πατριωτισμού. Τελευταία το νέο συνολάκι που προτείνεται είναι αυτό του φιλελευθερισμού. Να με συγχωρείτε, αλλά δεν θα πάρω! Μισώ τους «ισμούς». Οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε λάθος μονοπάτια και προσφέρονται για δράση σε ευκαιριακούς παίκτες…

Άλλοι πιστεύουν εις έναν Θεό, πατέρα Παντοκράτορα. Σέβομαι αυτούς που πιστεύουν. Σε έναν Θεό, σε πολλούς θεούς, σε κανέναν Θεό. Αρκεί να ερευνούν. Να είναι έτοιμοι να αναθεωρήσουν ανά πάσα στιγμή την θέση τους. Να ανησυχούν για την πιθανότητα να έχουν κάνει λάθος. Και μέσα σε όλα τα άλλα να αγαπούν τον άνθρωπο. Να προσπαθούν να γίνονται καθημερινά καλύτεροι άνθρωποι και να προσφέρουν στην κοινωνία. Δεν με ενδιαφέρει να αγαπούν τον σκοπό, τα σύμβολα. Ο άνθρωπος είναι το ζητούμενο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο φιλελευθερισμός προσφέρει λύσεις στη σημερινή δοκιμαζόμενη Ελλάδα. Όλα τα άλλα έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποτύχει. Εκείνο που μένει είναι να εφαρμόσουμε φιλελεύθερες πολιτικές. Το ερώτημα είναι αν λέγοντας «φιλελεύθερες πολιτικές» καταλαβαίνουμε όλοι το ίδιο πράγμα.

Μπορεί να καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Μέχρι στιγμής όλες οι ενδείξεις φανερώνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει, αλλά δεν θα συντριβεί. Δηλαδή το ποσοστό του θα κινηθεί περίπου στο 25% ( συν-πλην). Οι αιτίες είναι πολλές, με κυριότερη πως εκπροσωπεί πλέον το αντιδεξιό σύνδρομο που διακατέχει ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, οριζόντια διαστρωματωμένο. Δευτερευόντως, όπως φάνηκε και από την τελευταία δημοσκόπηση, μια συγκεκριμένη, πολυπληθής κοινωνική κατηγορία, αυτή των ιδιωτικών υπαλλήλων, χρεώνει τα όσα υπέστη και εξακολουθεί να υφίσταται, στους εργοδότες και σε αυτούς που θεωρεί πολιτικούς εκπροσώπους τους.

Συνεπώς, μέχρι στιγμής ο ΣΥΡΙΖΑ αντέχει.

Τι μπορεί να τον οδηγήσει στην κατάρρευση; Αναμφίβολα μια συντριπτική ήττα στις περιφερειακές εκλογές και στις ευρωεκλογές. Ας φανταστούμε τον χάρτη της Ελλάδος το βράδυ των εκλογών να κυριαρχείται από το μπλε χρώμα και ας αναλογιστούμε πώς θα είναι η επόμενη ημέρα για την κυβέρνηση.

Οι δηλωσίες, η Μακεδονία και η Θράκη ...

Ζούμε και πάλι μέρες ανωμαλίας. Πλην όμως ούτε αυτό είναι για να πέφτει κανείς από τα σύννεφα. Έξι βουλευτές, με δήλωσή τους, πανομοιότυπη καθότι υπαγορευμένη – και ενίοτε διανθισμένη για να… κάνουν δήθεν τη διαφορά – εκχώρησαν την ψήφο και την ελευθέρα βούλησή τους στον κ. Τσίπρα. Σε… συνέχεια, λέει, της εκ μέρους τους παραχωρηθείσας ψήφου εμπιστοσύνης.

Δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί έδωσαν την εμπιστοσύνη τους μία και δια παντός και επομένως δεν χρειάζεται να ξαναπονοκεφαλιάσουν!

Οι δηλωσίες αυτοί, όμως, έπραξαν κάτι το αναμενόμενο!

Και οτιδήποτε και αν πράξουν στο μέλλον αναμενόμενο θα είναι!

Διότι το πρόβλημα του δηλωσία είναι πάντα η πρώτη δήλωση!

Έτσι και πάρει την απόφαση, κανείς και τίποτε δεν μπορεί να τον σταματήσει. Μετά μπορεί να δηλώνει οτιδήποτε.

Στην προκειμένη περίπτωση, η δήλωση ήταν η ψήφος τους για την παράδοση της Μακεδονίας.

Ούτε ένας δεν βρέθηκε να υψώσει ανάστημα; Ούτε ένας!

Αυτό μου είπε ένας καλός μου φίλος γεμάτος αγανάκτηση για την κατάντια της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ένας δεν βρέθηκε να αρθρώσει μια λέξη για τα αίσχη που γίνονται αυτές τις ημέρες.

Ούτε ένας δεν βρέθηκε να διαμαρτυρηθεί για τις καραμπόλες βουλευτών και για τις, χωρίς αρχές, προσχωρήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικών που ουδεμία ιδεολογική συγγένεια έχουν μαζί του. Εδώ θα μου πείτε ανέχτηκαν αδιαμαρτύρητα επί τέσσερα χρόνια τον Καμμένο. Συνήθισαν.

Πού οφείλεται αυτός ο κομματικός πατριωτισμός;