Δεν συγκινούνται που οι μισθοφόροι του καθεστώτος, με τα μηχανοκίνητα τους, πέφτουν επάνω στους διαδηλωτές.
Να δεχθώ, πως ένας σημαντικός λόγος γι΄αυτήν την τύφλωση είναι η οικονομική ενίσχυση που έλαβε και πιθανώς εξακολουθεί να λαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ από το δικτατορικό καθεστώς. Οι έμμισθοι υπάλληλοι οφείλουν να είναι υπάκουοι στα αφεντικά τους. Γι΄αυτό πληρώνονται. Όσα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από το ΚΚΕ, το γνωρίζουν.
Όμως υπάρχει κάτι πολύ βαθύτερο σε αυτήν την υποστήριξη, πέραν του οικονομικού παράγοντα. Είναι η βαθιά πεποίθηση των Συριζαίων, και όχι μόνον, πως ο Μαδούρο είναι ο νόμιμος πρόεδρος της Βενεζουέλας.
Πιστεύουν πως εξελέγη με δημοκρατικές διαδικασίες και κυβερνά την χώρα του δημοκρατικά. Σίγουρα άκουσαν για 8.000 περίπου εκτελεσμένους την τελευταία διετία από τους παρακρατικούς του Μαδούρο, σίγουρα άκουσαν για την εκλεγμένη εθνοσυνέλευση που παύθηκε, σίγουρα άκουσαν για τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος που είναι στην φυλακή.
Κι όμως, τα προσπερνούν όλα αυτά. Δηλαδή, τα αποδέχονται. Τα εγκρίνουν. Τα πράγματα πλέον γίνονται ανησυχητικά για εμάς εδώ στην Ελλάδα.
Γιατί αυτήν την αντίληψη για την δημοκρατία δεν την έχει ένα κομματίδιο του 3%, αλλά το κυβερνών κόμμα, που ασκεί την εξουσία. Δηλαδή τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και οι «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».
Και οι ανησυχίες μας γίνονται πιο έντονες αν ανατρέξει το μυαλό μας στο «περίεργο» καλοκαίρι του 2015 όταν ο ίδιος ο Τσίπρας ζητούσε δανεικά από τον Πούτιν, όταν ο ίδιος ο Τσίπρας συμμετείχε στους σχεδιασμούς για έξοδο από την Ευρωζώνη, όταν ο ίδιος ο Τσίπρας οργάνωσε δημοψήφισμα μαδουρικού τύπου που έπρεπε να διεξαχθεί σε οκτώ ημέρες και χωρίς ερώτημα.
Και κοντά σε όλα αυτά είχαμε και τον συνεταίρο του στην κυβέρνηση να δηλώνει πως ο στρατός θα εγγυηθεί την εσωτερική ασφάλεια. Μια δήλωση, που ουδείς υπουργός Εθνικής Αμύνης, μεταπολιτευτικά, διανοήθηκε να κάνει.
«Τι τα θυμάσαι όλα αυτά;» Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης. «Ο Τσίπρας άλλαξε», όπως υποστηρίζουν και οι λαλίστατοι γεφυροποιοί που τον τελευταίο καιρό έχουν καταπιεί την γλώσσα τους.
Δυστυχώς, έρχονται τέτοια γεγονότα, όπως τα όσα γίνονται στην Βενεζουέλα, που μας υπενθυμίζουν την πραγματική φύση του ΣΥΡΙΖΑ. Μας υπενθυμίζουν πως αυτό το κόμμα δεν ανήκει στο συνταγματικό –δημοκρατικό τόξο και πως η παραμονή του στην εξουσία εγκυμονεί κινδύνους για την δημοκρατία μας.
Ας κατανοήσουμε πως το καλοκαίρι του 2015 η δημοκρατία μας σώθηκε γιατί η πατρίδα μας βρισκόταν μέσα στους κόλπους της ΕΕ. Σωθήκαμε, γιατί το κόστος εξόδου—όχι μόνον το οικονομικό—καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να το αντέξει.
Όμως, έχει αποδειχθεί πως η βούληση από τους κυβερνώντες υπήρχε.
Όλα αυτά ας τα λάβουμε υπ όψη στις 26 Μαΐου, όταν ουσιαστικά θα αποφασίσουμε πόσο μεγάλη θα είναι η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου