Τούτο δεν αποτελεί έκπληξη για μια χώρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου αναγνωρίζεται από αριστερούς και δεξιούς σαν πολικός αναμορφωτής και το δεξί χέρι του Άκη Τσοχατζόπουλου σαν υπαρχηγός της κυβέρνησης που ήρθε να καθαρίσει το "παλιό"...
Υπενθυμίζω πως ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν ήταν πρωθυπουργός απέκτησε βίλα την οποία δεν μπορούσε να αιτιολογήσει το πόθεν έσχες του. Για να καλυφθεί τυπικά η "πομπή" εμφανίστηκαν 5-6 πρόσωπα τα οποία δήλωσαν πως του δάνεισαν τα χρήματα.
Στη συνέχεια ένας εξ αυτών έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας με πρόταση μάλιστα της Ν.Δ., ενώ έτερος "προξενολογούσε" πρόσφατα το ΚΙΝΑΛ στο ΣΥΡΙΖΑ κατά συνάθροιση στο σπίτι του λόγω ονομαστικής εορτής.
Ούτε το γεγονός πως επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που παρίσταναν τους αναμορφωτές και εκκαθαριστές του παλαιού και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος η θέση της χώρας σε ό,τι αφορά την διαφθορά επιδεινώθηκε αποτελεί έκπληξη.
Πριν ακόμη γίνουν κυβέρνηση είχαν δείξει δείγματα για το περί τίνος επρόκειτο: Δηλαδή, μιας μεταμφίεσης της διαπλοκής και του κρατικοδιαιτισμού που καταδυναστεύει τη χώρα επί δεκαετίες..
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ένας από τους λόγους που συνέβαλαν στη μεγάλη υποβάθμιση του 2018.
Στην τελευταία έκθεσή της η Διεθνής Διαφάνεια, αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι "ο πρόσφατος διορισμός της επικεφαλής στην Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία εποπτεύει την εφαρμογή της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, εγείρει ανησυχίες για σύγκρουση συμφερόντων, δεδομένου ότι υπήρξε διορισμένη, στενή σύμβουλος του πρωθυπουργού. Ο διορισμός τελικά αμφισβητεί την ίδια την ανεξαρτησία του θεσμικού οργάνου".
Τι σημαίνει αυτό;
Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση πιστεύουν πως οι ανεξάρτητες αρχές είναι κάτι σαν αμπελοχώραφα του παππούλη τους όπου τα μεταχειρίζονται κατά το δοκούν.
Στις δικτατορίες, τις μοναρχίες, τα κομμουνιστικά και φασιστικά καθεστώτα ισχύει το δόγμα του ενός ανδρός αρχή (ή έστω της μιας κλίκας).
Δηλ. αυτός που φτιάχνει τους νόμους, αυτός που τους εφαρμόζει και αυτός που κρίνει αν εφαρμόζονται σωστά είναι ένας (ή μια κλίκα). Αν είναι "φωτισμένος" έχει καλώς αν δεν είναι και είναι διεφθαρμένος ή χαζός όλοι υποφέρουν.
Επειδή, συνήθως οι διάδοχοι ήταν ανεπαρκείς η ανθρωπότητα προσχώρησε παραπέρα, στη δημοκρατία…
Οι δημοκρατίες είναι τα πλέον ιστορικά εξελιγμένα πολιτικά συστήματα στον πλανήτη και έχουν καταφέρει τη μέγιστη μέχρι σήμερα υλική, ηθική και κοινωνική ευημερία.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό των δημοκρατιών είναι η διάκριση των εξουσιών. Η μία εξουσία είναι η νομοθετική δηλ. η Βουλή, η δεύτερη η εκτελεστική δηλ. η κυβέρνηση και η τρίτη η δικαιοσύνη.
Η Βουλή ψηφίζει και αποφασίζει, η δικαιοσύνη κρίνει αν τηρούνται οι νόμοι και το σύνταγμα και η κυβέρνηση εφαρμόζει ό,τι έχει αποφασίσει η Βουλή και ελέγξει η δικαιοσύνη.
Η δικαιοσύνη οφείλει να ελέγχει αυστηρά την κυβέρνηση αλλά και τη Βουλή αν τηρούν τις διαδικασίες που ορίζει ο νόμος, τον οποίο έχει θεσπίσει η Βουλή. Εκτός της δικαιοσύνης υπάρχουν και οι ανεξάρτητες αρχές με σπουδαιότερες την Κεντρική Τράπεζα, την υποβαθμισμένη στην Ελλάδα Επιτροπή Ανταγωνισμού, την Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής κλπ. Ο Τύπος είναι άλλη μια αρχή, η ανεξαρτησία της οποίας πρέπει να προστατεύεται…
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση προσπαθεί να τις ελέγξει όλες…
Η κ. Θάνου μετά από μια θητεία στην ανώτατη θέση της δικαιοσύνης που άφησε το θεσμό με ανοιχτές "πληγές" προσελήφθη σαν νομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού και στη συνέχεια διορίστηκε σαν επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Τι σημαίνει αυτό;
Πως θα σας φαινόταν αν ο δικηγόρος σας σε μια αντιδικία προσλαμβανόταν ως υπάλληλος από τον αντίδικο.
Πως θα σας φαινόταν αν ο αστυνόμος που καλέσατε για βοήθεια είναι υπάλληλος του διαρρήκτη;
Το "ζουμί" της υπόθεσης…
Γιατί όμως να θέλει μια κυβέρνηση την Επιτροπή Ανταγωνισμού, της οποίας την ύπαρξη ελάχιστοι γνωρίζουν.
Γιατί είναι ο θεσμός που ελέγχει την ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα πριν την δικαιοσύνη. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού είναι αυτή που εξασφαλίζει πως οι επιχειρήσεις τηρούν τους νόμους και προστατεύει τους καταναλωτές από συνθήκες μονοπωλίων.
Μια διεφθαρμένη ή ελεγχόμενη από τη κυβέρνηση Επιτροπή Ανταγωνισμού προστατεύει, έναντι ανταλλαγμάτων, τους ολιγάρχες από τον ανταγωνισμό. Το κόστος το πληρώνει ο καταναλωτής με υψηλότερες τιμές και χαμηλότερη ποιότητα.
Τουτέστιν, οι κομισάριοι μας προέκυψαν οικονομισάριοι… ή αλλιώς βάλαμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα…
Η άλλη όψη της επιθυμίας για ολιγαρχικό έλεγχο όλων των θεσμών είναι ο πόλεμος που διεξάγει η κυβέρνηση εναντίον του Κεντρικού Τραπεζίτη του κ. Στουρνάρα, του ανθρώπου που συνέβαλε να μπει η χώρα στο Ευρώ αλλά να μην υπάρξει Grexit το 2015. O πόλεμος εναντίον του κ. Στουρνάρα διεξάγεται με εκβιασμούς και δολοφονία χαρακτήρων μέσω χειραγωγούμενου τύπου. Ιδιαίτερα διαφωτιστική είναι η έρευνα της Athens Review of Books, ενός εντύπου που κυνηγήθηκε με όρους φασιστικού καθεστώτος από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.
Βλέπε: Οι κυβερνητικές σκευωρίες κατά του Κεντρικού Τραπεζίτη - Τσίπρας: "Θα διώξω τον Στουρνάρα με τις κλοτσιές"
Οι επιπτώσεις…
Αυξημένη διαφθορά σε μια χώρα σημαίνει πως οι σοβαρές επιχειρήσεις που είναι αυτές που εξασφαλίζουν σταθερές θέσεις εργασίας με υψηλούς μισθούς την αποφεύγουν.
Αν αύριο η διοίκηση μιας σοβαρής πολυεθνικής αποφασίσει να κάνει μια μεγάλη παραγωγική επένδυση στην Ελλάδα, οι μέτοχοι είναι πιθανό να την αποπέμψουν μόνο και μόνο λόγω του ρίσκου και της αδιαφάνειας που αντιπροσωπεύει ο υψηλός δείκτης διαφθοράς.
Τέλος…
Καλή η υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά αν η χώρα δε βελτιώσει τους θεσμούς και την οικονομία θα είναι θέμα χρόνου να απειληθεί και η Λαμία…
Του Κώστα Στούπα στο Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου