Χθες διεξήχθη η καθιερωμένη παρέλαση, ενώπιον του Π.Παυλόπουλου, χωρίς κανένα παρατράγουδο. Και καλώς έγινε έτσι. Ας σημειωθεί το γεγονός πως ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατηγορείται από ένα σημαντικό μέρος της δημοκρατικής αντιπολίτευσης για μεροληψία υπέρ των κυβερνώντων και για αδράνεια στο Σκοπιανό ζήτημα. Κι όμως παρ΄όλο το επιβαρυμένο κλίμα όλα κύλησαν ομαλά στην χθεσινή παρέλαση. Τι έγινε;
Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι πολίτες έχουν κουραστεί πια από εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, καθώς έχουν πειστεί πως ο μνημονιακός δρόμος ήταν ο μοναδικός που υπήρχε. Συνεπώς, η οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα ήταν μάταιη. Αυτός ο ισχυρισμός έχει αναμφίβολα μια λογική βάση, και τον κρατούμε.
Υπάρχει όμως και μια άλλη αιτιολογία, πιο ουσιαστική, γι΄αυτήν την φαινομενική απάθεια των πολιτών. Αυτοί που οργάνωναν και πρωτοστατούσαν σε αυτές τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας βρίσκονται σήμερα στις εξέδρες των επισήμων, καθώς απέδωσαν οι προσπάθειες τους του 2011. Πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις χρειάζεται να υπάρχει ένας πυρήνας αγανακτισμένων γύρω από τον οποίον θα μαζευτούν και άλλοι αντιφρονούντες. Αυτόν τον πυρήνα τον συγκροτούσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τα είδαμε, τα ζήσαμε.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: οι Συριζαίοι όταν θα περάσουν στην αντιπολίτευση σε λίγο καιρό, όταν θα κατέβουν από τις εξέδρες, θα έχουν την δυνατότητα να επαναλάβουν τις πεζοδρομιακές συμπεριφορές του; Η απάντηση είναι, όχι. Τέτοια δυνατότητα δεν θα έχουν. Έχουν απονομιμοποιηθεί πολιτικά, καθώς στην συνείδηση των πολιτών έχουν καταγραφεί ως μνημονιακότεροι των μνημονιακών, ως πιο γερμανοτσολιάδες από τους πραγματικούς γερμανοτσολιάδες. Δεν υπήρξε κυβέρνηση στην Ελλάδα που να υποθήκευσε όλη την περιουσία της χώρας. Δεν υπήρξε ποτέ –ακόμα και στην εποχή της Αμερικανοκρατίας—κυβέρνηση τόσο υποτελής στις ΗΠΑ. Προσφέρει, χωρίς να της ζητήσουν. Όλα αυτά τα έχουν καταγράψει οι πολίτες, όπως αυτό αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει στην αντιπολίτευση όχι μόνον ηττημένος, αλλά και εξουδετερωμένος.
Τα μεγαλεία, όταν τραμπούκιζαν και λοιδορούσαν, πέρασαν και δεν ξανάρχονται. Όταν ένας πολιτικός ανεβαίνει από το πεζοδρόμιο στην εξέδρα και μετά ξανακατεβαίνει, τίποτα πια δεν είναι ίδιο.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου