Προφανώς θέλουν να δικαιώσουν τη γνωστή πλέον ρήση «εμείς θα βαράμε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές» (κατά περίπτωση το όργανο που θα έπαιζε ο κ. Τσίπρας ήταν και ο ζουρνάς και η λύρα).
Σε μια ακόμη προσπάθεια να αποδείξουν ότι είναι ψεύτες, τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν είναι τα ακόλουθα:
-Λένε: Δεν έχει σημασία η πρώτη έξοδος, αλλά η… δεύτερη. Σημασία έχει η συνέχεια. Και επί Σαμαροβενιζέλων η δεύτερη έξοδος ήταν… αποτυχημένη.
Δηλαδή, παραδέχονται ότι η δική τους πρώτη έξοδος ήταν αποτυχημένη, την… προσπερνούν και κάνουν ρελάνς λέγοντας πως η δεύτερη έξοδος στις αγορές από την κυβέρνηση Σαμαρά ήταν αποτυχημένη.
Η αλήθεια είναι ότι κατά την δεύτερη αυτή έξοδο, στις 10 Ιουλίου 2014, το ελληνικό δημόσιο άντλησε 1,5 δις ευρώ για τριετές ομόλογο με επιτόκιο 3,5%. Και μάλιστα, εν μέσω μεγάλης διεθνούς αναταραχής και με την πορτογαλική τράπεζα Μπάνκο Εσπίριτο Σάντο στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Μάλιστα, είχε τότε ανακοινωθεί πως η έξοδος επιχειρήθηκε παρά το δυσμενές κλίμα, ακριβώς για να αποδειχθεί ότι η Ελλάδα μπορεί πλέον να δανείζεται εν μέσω διεθνών δυσμενών συνθηκών και με το σωστό επιτόκιο.
Επομένως, καμία αποτυχία. Η τότε κυβέρνηση είχε ξεκινήσει και συνέχιζε την προσπάθεια δημιουργίας μιας πλήρους καμπύλης επιτοκίων – προσπάθεια που ανακόπηκε από την επέλαση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
-Λένε: Αντλήθηκαν 3 δις ευρώ.
Η αλήθεια είναι ότι το νέο χρήμα είναι 1,425 δις ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα 1,574 προήλθαν από την ανταλλαγή των τίτλων που έληγαν το 2019 (μιλάμε για τα ομόλογα των Σαμαροβενιζέλων, που ο Καμμένος έλεγε τότε πως δεν θα τα αναγνώριζαν όταν θα έρχονταν στην εξουσία και προειδοποιούσε τους επενδυτές να μην τα αγοράσουν, διότι δεν θα πληρώνονταν).
-Λένε: Τα ομόλογα δεν αγοράστηκαν από κερδοσκοπικά funds.
Η αλήθεια είναι ότι το 36% των επενδυτών που αγόρασαν τα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ομόλογα είναι hedge funds, το 46% διαχειριστές κεφαλαίων, το 13% τράπεζες. Σημειώστε επίσης ότι μόνο το 5% των hedge funds δέχθηκαν να μπουν στο «ρολάρισμα» των παλαιών ομολόγων, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που δέχθηκαν να μπουν στο ρολάρισμα είναι τράπεζες (74%) και ακολουθούν σε ποσοστό 16% οι διαχειριστές κεφαλαίων και 4% οι ασφαλιστικές εταιρίες. Όσον αφορά στη γεωγραφική κατανομή των νέων επενδυτών, αυτοί προέρχονται κυρίως από τις ΗΠΑ (σε ποσοστό 44%), τη Βρετανία (26%) και την Ελλάδα (14%). Ακολουθούν Γαλλία με 7%, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Γερμανία με 3%. Και αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι το 75% αυτών που μπήκαν στο ρολάρισμα προέρχεται από την Ελλάδα, το 11% από τη Γαλλία, το 6% από την Ελβετία, το 4% από τη Βρετανία και το 3% από τις ΗΠΑ.
Αντίθετα, στην έκδοση του Απριλίου 2014, οι επενδυτές προέρχονταν κυρίως από την Ευρώπη και λιγότερο από τις ΗΠΑ – το 31% στην ηπειρωτική Ευρώπη, το 47% στο Ηνωμένο Βασίλειο και περίπου το 15% στον υπόλοιπο κόσμο. Περίπου 7% της έκδοσης διατέθηκε σε επενδυτές στην Ελλάδα. Το βιβλίο προσφορών συγκέντρωσε ενδιαφέρον από διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων, ασφαλιστικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά ταμεία, τράπεζες και άλλους επενδυτές. Οι διαχειριστές κεφαλαίων αποτέλεσαν περίπου το 49% του συνόλου των επενδυτών, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία περίπου το 4%, επενδυτές με μόχλευση (hedge funds) περίπου το 33% και οι τράπεζες περίπου το 14%. Σημειώστε ότι εκείνη η συναλλαγή προσέλκυσε το ενδιαφέρον 550 επενδυτών, μεταξύ των οποίων οι Bank of America Merrill Lynch, Duetsche Bank, HSBC, Goldman Sachs, Morgan Stanley και JP Morgan – τις περισσότερες από τις οποίες προσέλαβαν για την δική τους έκδοση οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (που τότε έβριζαν!)
Δηλαδή, στην έκδοση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυριάρχησαν τα αμερικανικά κεφάλαια και οπωσδήποτε τα hedge funds είχαν μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής. Επίσης, επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ χρειάστηκαν διπλάσιοι επενδυτές από την Ελλάδα σε σχέση με την έκδοση των «Σαμαροβενιζέλων».
Προφανώς, έτσι γίνεται στον… σοσιαλισμό!
-Λένε: Για την έξοδο στις αγορές το Ελληνικό Δημόσιο προσέλαβε ως αναδόχους τις τράπεζες BNP, Bank of America Merrill Lynch, Citi, Deutsche Bank, HSBC. Δηλαδή, υποστηρίζουν, πως είχαν την βοήθεια πολλών και των καλύτερων.
Επί της προηγούμενης κυβέρνησης τη διαδικασία είχαν αναλάβει μόνο δύο ανάδοχες τράπεζες η J P Morgan και η Deutsche Bank.
Προφανώς έτσι γίνεται στον… σοσιαλισμό!
-Λένε: Ο διεθνής Τύπος και οι ξένοι αξιωματούχοι διατύπωσαν ύμνους για την επιτυχημένη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Πράγματι, υπήρξαν πολλά δημοσιεύματα και πολλές δηλώσεις.
Η αλήθεια είναι πως ανάλογες δηλώσεις και δημοσιεύματα – και μάλιστα χωρίς υποσημειώσεις – υπήρξαν και το 2014.
Δηλώσεις από τον κ. Σόιμπλε, τους τότε επιτρόπους Μπαρνιέ και Αλμούνια, την Κριστίν Λαγκάρντ (που είπε «βλέπουμε επιτέλους για πρώτη φορά θετική ανάπτυξη», με τον Τόμσεν να μιλά για «σημαντικό ορόσημο» - έκφραση που φέτος χρησιμοποίησε ο κ. Τσίπρας -
Διθύραμβοι και από τον ξένο Τύπο το 2014. Ενδεικτικά: «Το ρεύμα γυρίζει για την Ελλάδα- και την Ευρωζώνη» (Wall Street Journal), «Η Ελλάδα και πάλι αξιόχρεη» (Die Welt), «Η Ελλάδα βγαίνει από τη γωνία, αντλώντας 3 δις ευρώ» (The Times), «Η Ελλάδα επιστρέφει από την εξορία, αντλώντας 3 δισ. ευρώ» (Daily Telegraph), «Η επιστροφή της Ελλάδας, μετά από τέσσερα χρόνια, γιορτάζεται από τις αγορές με έκρηξη της ζήτησης» (Λα Ρεπούμπλικα), «Επενδυτές σκίζονται για τα ελληνικά ομόλογα» (Die Zeit), «Η εκπληκτική επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές ομολόγων» (Ρόιτερς).
«Η Ελλάδα επιστρέφει!», «εντυπωσιακό γεγονός», «ορόσημο η επιστροφή στις αγορές», «θα υπάρξει ευρεία προσέλκυση επενδυτών», «σαφής ένδειξη για την επιστροφή της εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα» και «καλή είδηση για την Ελλάδα και την ευρωζώνη», ανέφεραν τότε αναλυτές και οικονομικοί παράγοντες, με τον Αλμπέρτο Γκάλο, οικονομολόγο της Τράπεζας της Σκοτίας να λέει χαρακτηριστικά: «Αγοράστε την greecovery!»
Αξίζει τέλος να σημειώσουμε πως το 2014, ο μεν κ. Γιουνκέρ, υποψήφιος τότε για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είχε πει «το ότι η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές δεν οδηγεί αυτομάτως σε σημαντική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης» (Tagesspiegel), ο δε κ. Ντάισελμπλουμ είχε δηλώσει: «Είμαι λίγο επιφυλακτικός και δεν ταυτίζομαι με τους υπεραισιόδοξους ανθρώπους, που λένε ότι αυτό είναι το τέλος του ελληνικού προβλήματος. Δεν είναι. Η Ελλάδα έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Η ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί να μη χρειαστεί ένα νέο πρόγραμμα (στήριξης), αλλά εάν δει κανείς το μέγεθος του κρατικού χρέους και τις αναχρηματοδοτικές της ανάγκες για τα επόμενα δύο χρόνια, εξακολουθεί ακόμη να υπάρχει μια μείζων πρόκληση για την Ελλάδα».
Προφανώς τώρα δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Διότι έκτοτε, χάρη στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και σε δύο ακόμη μνημόνια οδηγηθήκαμε και άρπαξαν το υπερταμείο των εκατό χρόνων με όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου…
www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου