Άγριες πλάκες στο Eurogroup No5 ...

Εδώ και δύο και κάτι χρόνια η Ελλάδα ζει σε μια βιντεοταινία του ’80. Κυβερνιέται από ένα 15μελές με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, που πιστεύει ότι η διαπραγμάτευση για το χρέος είναι όπως με τον λυκειάρχη αν η πενταήμερη θα είναι για Ρόδο ή Κέρκυρα. Από τον Γιουκλίντ Τσακαλώτο, που κάνει τον φύτουλα που τον στέλνουν στο συμβούλιο των καθηγητών, να παίρνει αμήχανο βλέμμα και να λέει δικαιολογίες. Και το υπουργικό συμβούλιο με διάφορους χαριτωμένους χαρακτήρες. Τον χοντρό που την έσπασε στον θεολόγο και τον απέβαλε από την τάξη. Τον κουτό που το σχολείο έχει πάρει φωτιά και αυτός δεν το καταλαβαίνει. Και την ανάποδη της τάξης που στο τέλος κάθε σκηνής λέει «Καλά εμείς απατεώνες είμαστε;». Και οι θεατές σκάνε στα γέλια.



Η τελευταία βιντεοταινία θα μπορούσε να λέγεται «Το τρελό θηριοτροφείο της Κουμουνδούρου». «Ο Ακαταμάχητος Διαπραγματευτής». «Αγριες πλάκες στο Eurogroup No4». Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα ξεκινούσε με τη σκηνή που έχουν στείλει τον φύτουλα στο γραφείο των καθηγητών για να ζητήσει συγγνώμη. Εδώ δεν χρειάζεται να γραφτεί τίποτα. Για σενάριο υπάρχει η ανακοίνωση της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για τις διαπραγματεύσεις.

Ξεκαρδιστικές τοποθετήσεις, όπως ότι η ελληνική οικονομία άλλαξε σελίδα και τα συστημικά Μέσα συντρίφτηκαν επειδή ο δείκτης της ΕΛΣΤΑΤ έδειξε 0,4% ανάπτυξη αντί για 0,1% ύφεση, δεν χρειάζονται ηθοποιία. Τη μεγαλύτερη πλάκα όμως έχουν αυτές που αναφέρονται στο ταλαίπωρο ελληνικό χρέος.

Στη δεύτερη παράγραφο ο άγνωστος συντάκτης του 15μελούς εγκαλεί τους δανειστές, με το πάθος της ηλικίας του. «…τώρα είναι η σειρά των δανειστών μας να τηρήσουν τις δικές τους δεσμεύσεις. Αποτελεί ηθική και νομική τους υποχρέωση να δρομολογήσουν τις αναγκαίες αποφάσεις για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους…». Τι καταλαβαίνει αυτός που το διαβάζει; Ότι έχουμε τυλίξει τους σατανάδες σε μια κόλλα χαρτί που λέει τις νομικές τους υποχρεώσεις. Αμ δε. Στην τρίτη παράγραφο ξετυλίγονται.

«Οι πρόσφατες δηλώσεις από την πλευρά της Διοίκησης του ΔΝΤ… δεν συνιστούν θετική συνεισφορά στην κατεύθυνση εξεύρεσης μιας έντιμης και κοινά αποδεκτής λύσης». Προηγουμένως δεν είχαν νομική υποχρέωση; Τώρα γιατί τους ζητάμε να βρεθεί «έντιμη και κοινά αποδεκτή λύση»; Είναι απλό. Όχι μόνο δεν είχαν συμφωνήσει σε κάτι. Ούτε καν το είχαν συζητήσει. «Το ΔΝΤ... υποχωρεί άτακτα κάθε φορά που έρχεται η στιγμή να συζητηθεί το θέμα του ελληνικού χρέους». Βέβαια του εξηγούμε τι πρόκειται να πάθει αν δεν το κουβεντιάσει «…πρόκειται για μια θέση που αν διατηρηθεί ως το τέλος, θα επιφέρει άλλο ένα καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία του». Αλλά παρά τη ζημιά που μπορεί να κάνει σε κάθε διεθνή οργανισμό η άρση της στήριξης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, φοβάμαι ότι το ΔΝΤ δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη.

Ούτε και οι Γερμανοί. Το «Η γερμανική πλευρά, από την οποία αναμένουμε αντί για κλιμάκωση αντιπαράθεσης, με διαρροές και λεκτικές προκλήσεις, να συμβάλει εποικοδομητικά για μια λύση οριστικής υπέρβασης της ελληνικής κρίσης» θα συγκινούσε περισσότερο αν και οι γερμανοί δεν είχαν βίντεο. Για να βάλουν τη βιντεοκασέτα και να δουν τον τσαμπουκά της τάξης, Πολάκη να μιλάει. Μετά για να τους πεις ότι πρέπει να αποφεύγουν τις λεκτικές προκλήσεις χρειάζεται κάποια αναίδεια.

Βεβαίως στην προσπάθεια της μείωσης του χρέους η κυβέρνηση έχει συμμάχους. Την Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ που λέει «Στηρίζουμε τις προσπάθειες και τη στρατηγική της κυβέρνησης για μια καθαρή λύση». Έτσι μπορεί να ξεκινήσει το «Άγριες πλάκες στο Eurogroup No5». Με τον ταλαίπωρο φύτουλα να φεύγει ξανά στην Ευρώπη. Μέχρι να βαρεθούν και τους βαρεθούνε και η οθόνη γράψει ΤΕΛΟΣ.

Του Αντώνη Πανούτσου
Liberal.gr