Όταν φουντώνει η διαφθορά...

Δεν είναι πως δεν προχωράει η αξιολόγηση, βυθίζοντας και το κεφάλι της ελληνικής οικονομίας στο τέλμα. Δεν προχωράει καν η καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων. Ετσι, παρά την προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης για την είσπραξη ενός δισ. ευρώ από την πάταξη της φοροδιαφυγής στα καύσιμα, είχαμε κατάρρευση εσόδων. Σύμφωνα με όσα απάντησε ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης σε σχετική ερώτηση του βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Γιάννη Μανιάτη: 1) Από 4.018 ελέγχους το 2014, το 2016 περιορίστηκαν σε μόλις 1.875, μειώθηκαν δηλαδή κατά 53%. 2) Από 40 αποφάσεις επιβολής προστίμων το 2014, το 2016 εκδόθηκαν μόλις 10, δηλαδή μειώθηκαν κατά 75%. 3) Το 2014 επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικής αξίας 1.784.554 ευρώ και το 2016 πρόστιμα αξίας μόλις 178.191 ευρώ, μείωση δηλαδή κατά 90%.



Φυσικά, κάποιος μπορεί να παρατηρήσει πως δεν είναι η μόνη προεκλογική υπόσχεση που αθετεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: «Εδώ υποσχέθηκαν λεφτά χωρίς μνημόνια και φέρνουν απανωτά μνημόνια χωρίς λεφτά, η πάταξη της λαθρεμπορίας μάς μάρανε;» Φυσικά, διότι και αυτό το έλλειμμα εσόδων θα κληθούν να το πληρώσουν τα συνήθη υποζύγια, ακόμη κι αν δεν τους περισσεύουν. Κυρίως, όμως, πρέπει να θυμηθούμε τη λαϊκή θυμοσοφία για τα «πολλά κεράσια». Οποιος υπόσχεται θεαματικά αποτελέσματα στα μεγάλα συνήθως αποδεικνύεται παντελώς ανίκανος για τα μικρά. Και αυτό είναι η επιτομή της διετούς λαϊκιστικής διακυβέρνησης. Τα μεγάλα λόγια και η ανικανότητα να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα.

Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Σταθάκης κατονομάσει τον Σόιμπλε, τους Γερμανούς, το σύστημα, τον νεοφιλελευθερισμό ως υπευθύνους. Πιθανότατα θα το κάνει, διότι οι λαϊκιστές ποτέ δεν βρίσκουν λύσεις στα προβλήματα, αλλά πάντα αναδεικνύουν ενόχους. Το πρόβλημα όμως είναι πως η προηγούμενη «νεοφιλελέ» κυβέρνηση, αν και δεν εξάλειψε ριζικώς το πρόβλημα, κάτι περισσότερο έκανε. Παρά τον Σόιμπλε, τους Γερμανούς, το σύστημα, τον νεοφιλελευθερισμό...

Το βασικό πρόβλημα των απανταχού γης λαϊκιστών είναι πως δεν θέλουν την εξάλειψη των παθογενειών, αλλά τον προσπορισμό τους. Μας ζάλισαν επί χρόνια με την (υπαρκτή) διαπλοκή και τώρα παλεύουν με βοσκοτόπια και χαριστικές ρυθμίσεις να φτιάξουν τη δική τους. Προελαύνουν προς την εξουσία με σημαία την ηθική (και ουχί την πολιτική) για να αποδειχθούν, αν όχι οι πιο ανήθικοι όλων, οι πιο ανεκτικοί στη διαφθορά των δικών τους. Αλήθεια! Ακούσατε ποτέ κάποιον από τους σούπερ ντούπερ αριστερούς –βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ– να ψελλίσουν κάτι για τη νέα διαφθορά ή τη νέα διαπλοκή; Προτιμούν να γίνουν διά της σιωπής συνένοχοι παρά να βλάψουν το κόμμα ή τους συντρόφους, που σήμερα φτιάχνουν μια ιδιότυπη αλλά και (λόγω οικονομικών συνθηκών) βραχύβια νομενκλατούρα...

Του Π. Μανδραβέλη στην Κ.