Οποιαδήποτε κυβέρνηση (πλην της… εθνοσωτηρίου ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) αποφάσιζε να αυξήσει τον αριθμό των δανειστών-επιτηρητών της χώρας, θα βρισκόταν χωρίς αμφιβολία αντιμέτωπη με φριχτές κατηγορίες περί γερμανοτσολιάδων και Τσολάκογλου.
Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε: Η χώρα θα σειόταν συθέμελα, οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος (μαζί με το υπόλοιπο συνονθύλευμα των δήθεν «αντιμνημονιακών») θα ωρύονταν στο κοινοβούλιο και στις συγκεντρώσεις σε δρόμους και πλατείες, γενικά θα είχε προκληθεί ένας πραγματικός σεισμός.
Από το 2015 και μετά, όμως, όλα συμβαίνουν μέσα στην απόλυτη σιωπή: Οι τρεις της τρόικας έγιναν τέσσερις, η τρόικα βαφτίστηκε «Θεσμοί» και τώρα – πάλι μέσα στην απόλυτη σιωπή – η «εθνοσωτήριος» ετοιμάζεται να προσθέσει και πέμπτο μέλος επιτηρητών και δανειστών, την Παγκόσμια Τράπεζα.
Πληροφορηθήκαμε, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν αρκείται στην τεχνική βοήθεια που η χώρα λαμβάνει από την Παγκόσμια Τράπεζα σε θέματα όπως η ταχύτερη αδειοδότηση επιχειρήσεων, η επιτάχυνση των επενδύσεων, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, η ανεργία, τα κοινωνικά επιδόματα και το Κτηματολόγιο, αλλά θέλησε να την προσθέσει στους δανειστές, ζητώντας ένα δάνειο 3 δις ευρώ, για να δημιουργηθούν λέει 100.000 θέσεις εργασίας!
Πέραν της βεβαιότητας ότι με τα χρήματα αυτά μπορείς να δημιουργήσεις – πελατειακώ τω τρόπω – θέσεις εργασίας όχι μόνιμες, αλλά συγκεκριμένου χρόνου, υπάρχει και κάτι ακόμη πολύ πιο σημαντικό: Με την παροχή δανείου, η Παγκόσμια Τράπεζα θα πάψει να είναι τεχνικός σύμβουλος και θα μετατραπεί σε δανειστή, που θα απαιτήσει να εφαρμοστούν οι προτάσεις της.
Δηλαδή, εκτός από το ΔΝΤ, κυνηγούν τώρα και την Παγκόσμια Τράπεζα!
Και εκεί που ήθελαν το ΔΝΤ ως τεχνικό σύμβουλο και όχι ως απαιτητικό δανειστή, τώρα επιδιώκουν να μετατρέψουν τον τεχνικό σύμβουλο σε δανειστή!
Και εκεί που λέγαμε πως το ΔΝΤ δεν ήταν κατάλληλο για χώρα με σκληρό νόμισμα, τώρα προσκαλείται και η Παγκόσμια Τράπεζα, που, ως γνωστόν, δίνει κάποια χρήματα σε υπανάπτυκτες και όχι σε ανεπτυγμένες χώρες. Και πάντως, τα ποσά που δανείζει είναι πολύ μικρά και για συγκεκριμένα έργα.
Δηλαδή, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατάφεραν να οδηγήσουν τη χώρα σε επίπεδα Αργεντινής (που το περασμένο καλοκαίρι έλαβε από την Παγκόσμια Τράπεζα 845 εκ δολάρια), Σερβίας (που τον Μάρτιο του 2015 έλαβε 88,3 εκ ευρώ), Αλβανίας (που τον ίδιο μήνα έλαβε 32,1 εκ ευρώ), Μαυροβουνίου (που τον Σεπτέμβριο του 2014 έλαβε 50 εκ ευρώ), Κροατίας (70 εκ. ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2014), Ρουμανίας (750 εκ τον Μάιο του 2014), Κοσσυφοπεδίου (23 εκ ευρώ τον Μάιο του 2012).
Μιλάμε για την Παγκόσμια Τράπεζα που έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για τον ρόλο που έχει παίξει στις φτωχές χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, καθώς η παρουσία της εκεί όχι μόνο δεν ανέβασε το βιοτικό επίπεδο των λαών αυτών, αλλά με επιθετικές ενέργειες συνέβαλε στην κρίση χρέους και μετέφερε πλούτο από τις φτωχές στις πλούσιες χώρες.
Μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι ήθελαν μεν την τεχνική βοήθεια εκ μέρους της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά δεν επιθυμούσαν τη συμμετοχή της στο ελληνικό πρόγραμμα με δάνειο, καθώς θεωρούσαν πως θα πρόβαλλε ανάλογες απαιτήσεις με αυτές του ΔΝΤ, κυρίως ως προς το θέμα του χρέους.
Μέχρι τώρα, το μόνο που είχαμε ήταν η αναφορά της συμμετοχής της Παγκόσμιας Τράπεζας στο ελληνικό πρόγραμμα βάσει του τρίτου μνημονίου και μια ευχαριστήρια επιστολή της Κομισιόν (με υπογραφή Μοσκοβισί) προς την Παγκόσμια Τράπεζα (25 Δεκεμβρίου 2015), δια της οποίας οι Ευρωπαίοι αποδέχθηκαν και εξήραν την τεχνική βοήθεια που παρείχε στην Ελλάδα.
Το παράδοξο είναι ότι ξαφνικά άλλαξαν ρότα. Και ξαφνικά, τις προάλλες, στις 3 Μαρτίου, ο κ. Μοσκοβισί και η εκπρόσωπός του, ανέφεραν πως η Επιτροπή βρίσκεται σε επαφή με την Παγκόσμια Τράπεζα προκειμένου να εξεταστεί η πιθανότητα ενός δανείου προς την Ελλάδα!
Είναι προφανές πως δεν θέλουν να χαλάσουν το χατίρι του κ. Τσίπρα να δημιουργήσει θέσεις ολιγόμηνης εργασίας (και πελατείας) με ένα δάνειο υψηλού επιτοκίου, που τελικά θα κληθούν να καταβάλουν όλοι οι Έλληνες!
Κανένα χατίρι του κ. Τσίπρα δεν θέλουν να χαλάσουν, αφού εκείνος τους έδωσε αυτό που αρνήθηκαν οι προηγούμενοι: Το Υπερταμείο για την εκχώρηση του συνόλου του δημόσιου πλούτου για εκατό χρόνια!
Η… ξεχασμένη λίστα
Θυμίζω ότι (σύμφωνα με ουδέποτε διαψευσθέν δημοσίευμα της «Καθημερινής» της 13ης Αυγούστου 2016), η Παγκόσμια Τράπεζα είχε στείλει λίστα με τις περικοπές που προτείνει σε φοροαπαλλαγές και επιδόματα.
Ζητούσε κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης και φοροαπαλλαγών και δραστικές περικοπές στις παροχές ανταποδοτικού τύπου. Στη σχετική λίστα περιλαμβάνονταν στα «υπό αναδιάρθρωση» επιδόματα περισσότερες από 100 παροχές που δίνονται σε ασφαλισμένους ή άνεργους, με μοναδική εξαίρεση τα οικογενειακά επιδόματα.
Έναν χρόνο νωρίτερα, το τρίτο μνημόνιο, προέβλεπε τη συμμετοχή της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά μόνο ως τεχνικού συμβούλου και όχι ως δανειστή. Συγκεκριμένα αναφερόταν (και αυτό και μόνον αυτό ψηφίστηκε):
«1. Ως προαπαιτούμενο, η κυβέρνηση αναλαμβάνει τη δέσμευση να συμφωνήσει σχετικά με τους όρους αναφοράς και να δρομολογήσει συνολική επανεξέταση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, συμπεριλαμβανομένων των παροχών τόσο σε μετρητά όσο και σε είδος, των φορολογικών πλεονεκτημάτων, των παροχών κοινωνικής ασφάλισης και άλλων κοινωνικών παροχών, σε ολόκληρο τον τομέα της γενικής κυβέρνησης, με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας, με τα πρώτα επιχειρησιακά αποτελέσματα να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, με στόχο να προκύπτει εξοικονόμηση ύψους ½ τοις εκατό του ΑΕΠ σε ετήσια βάση, η οποία θα αποτελέσει το υπόβαθρο για τον επανασχεδιασμό ενός στοχοθετημένου συστήματος πρόνοιας, συμπεριλαμβανομένης της δημοσιονομικά ουδέτερης εθνικής εφαρμογής του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Ο συνολικός σχεδιασμός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος θα πρέπει να συμφωνηθεί με τα θεσμικά όργανα.
2. Έως τον Σεπτέμβριο του 2015, οι αρχές θα προσδιορίσουν τις λεπτομερείς προετοιμασίες τους για τη βαθμιαία εθνική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος (ΕΕΕ) από 1ης Απριλίου 2016, μεταξύ άλλων και για τη σύσταση ενός μητρώου παροχών και την κατάρτιση στρατηγικής για να εξασφαλίζεται η ένταξη των ευάλωτων ομάδων και να αποφεύγεται η απάτη. Θα δημιουργηθούν στενοί δεσμοί με τους δήμους και τις υπηρεσίες απασχόλησης.
3. Έως τον Ιανουάριο του 2016, οι αρχές θα υποβάλουν προτάσεις και θα νομοθετήσουν μεταρρυθμίσεις στις παροχές κοινωνικής πρόνοιας και θα λάβουν αποφάσεις σχετικά με τους συντελεστές παροχών της αρχικής εφαρμογής του ΕΕΕ σε συμφωνία με τους θεσμούς. Ο σχεδιασμός του ΕΕΕ θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις παραμέτρους των πιλοτικών σχεδίων μετά την αξιολόγηση της Παγκόσμιας Τράπεζας, με ενδεχόμενη πρόσθετη στόχευση των αναγκών προτεραιότητας σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, προκειμένου να τηρηθούν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί».
(Εδώ αξίζει να θυμηθούμε πως όλα αυτά περιλαμβάνονταν στην πρόταση Γιούνκερ, που στις 29 Ιουνίου 2015 δόθηκε στη δημοσιότητα από την Κομισιόν, και η οποία μπήκε στο δημοψήφισμα με τους ΣΡΥΖΑΝΕΛ να καλούν τον λαό να ψηφίσει «Όχι», μεταξύ άλλων, και στη συμμετοχή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αλλά, βέβαια, όχι μόνο έκαναν το «όχι» «ναι», όχι μόνο αποδέχθηκαν μια χαρά με το τρίτο μνημόνιο την παρουσία της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά τώρα τη βάζουν ακόμη πιο βαθιά ζητώντας και δάνειο από αυτήν)!
Για να μην μιλήσουμε για τις απόψεις του κ. Κατρούγκαλου, που ως υπουργός Εργασίας, στην Ομιλία του στο 1ο Ασφαλιστικό Συνέδριο της Ναυτεμπορικής (14 Ιουνίου 2016), είχε… διαφωνήσει με την Παγκόσμια Τράπεζα, λέγοντας πως δική της ιδέα ήταν να αντιμετωπιστεί το κοινωνικοασφαλιστικό θέμα ως βασικά δημοσιονομικό ζήτημα.
Όπως είπε, «αυτό που αναδεικνυόταν από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας ήταν ότι έτσι όπως αναπτύσσεται το κράτος πρόνοιας, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην οικονομική ανάπτυξη. Και ενόψει του γεγονότος αυτού χρειαζόταν μια ανακατανομή πόρων. Η αντίληψη επομένως της Παγκόσμιας Τράπεζας δεν ήταν να αντιμετωπιστεί ένα κοινωνικό ζήτημα, δηλαδή να βελτιωθεί η παροχή της ασφαλιστικής προστασίας, αλλά ένα οικονομικό θέμα και μάλιστα ιδωμένο από τη μεριά του κυρίαρχου και τότε, και μάλιστα στο απόγειό του, νεοφιλελευθερισμού».
Δηλαδή, κατά τον κ. Κατρούγκαλο, η Παγκόσμια Τράπεζα υπηρετεί τον «κυρίαρχο νεοφιλελευθερισμό»!
Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πια καμιά σημασία που ο Κορέα του Ισημερινού (τον οποίο θαυμάζουν και τον οποίο ο κ. Κατρούγκαλος είχε επισκεφθεί λίγες μέρες μετά, στα τέλη Ιουνίου 2016, για να… μελετήσει «ένα σημαντικό εγχείρημα εφαρμογής εναλλακτικών πολιτικών που αμφισβητούν το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα»), τον Απρίλιο του 2007 είχε ανακοινώσει την απέλαση του διευθυντή της Παγκόσμιας Τράπεζας στον Ισημερινό.
«Θα απελάσουμε από τη χώρα τον αντιπρόσωπο της Παγκόσμιας Τράπεζας επειδή δεν θα δεχτούμε εκβιασμό από κανένα», είχε δηλώσει ο Κορέα. «Η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης είναι αυτοί που προκάλεσαν, με τη συμφωνία της Ουάσιγκτον, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση του κράτους».
Ξέχασαν και τους αγώνες για το νερό!
Ως γνωστόν, η Παγκόσμια Τράπεζα είχε αποφασίσει να σταματήσει να δανείζει χρήματα στις κυβερνήσεις των υπό ανάπτυξη χωρών, αν αυτές συνέχιζαν να επιδοτούν αγαθά όπως το νερό και το ηλεκτρικό. Οι επιδοτήσεις σταμάτησαν με ολέθριες συνέπειες για τους πληθυσμούς.
Όπως επίσης είναι γνωστό, το 1997 η Παγκόσμια Τράπεζα απαίτησε από τη βολιβιανή κυβέρνηση να ιδιωτικοποιήσει την επιχείρηση ύδρευσης.
Θυμίζω εδώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε εμβληματικούς τους αγώνες του Βολιβιανού Προέδρου Έβο Μοράλες κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού και ότι αυτούς τους αγώνες προέβαλε κάθε φορά που επισκεπτόταν (ως αντιπολίτευση, βέβαια) τη Θεσσαλονίκη.
Μάλιστα, στις 7 Σεπτεμβρίου 2013, ο κ. Τσίπρας είχε συναντήσει στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στη συμπρωτεύουσα τον υπουργό Πολιτισμών της Βολιβίας, Πάμπλο Σέζαρ Γκρουξ Κανέδο, με τον οποίο… συζήτησε για τα κινήματα κατά του νεοφιλελευθερισμού στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη, και την εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία, που απέτυχε πλήρως γι’ αυτό και εγκαταλείφθηκε.
(Ο Βολιβιανός υπουργός βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος της πρωτοβουλίας πολιτών και φορέων SOSτε το νερό, για συμπαράσταση στις κινητοποιήσεις κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ)
Και στις 7 Απριλίου 2014, ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε με το συντονιστικό πολιτών και φορέων "SOSTE το Νερό", στις εγκαταστάσεις του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο 93,4» και κάλεσε τους Θεσσαλονικείς να στείλουν ένα καθαρό και σημαντικό πολιτικό μήνυμα ψηφίζοντας «όχι» στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, στο περίφημο άτυπο δημοψήφισμα της 18ης Μαΐου μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Τότε, ο κ. Τσίπρας είχε πει ότι στη Βολιβία η σημερινή κυβέρνηση Μοράλες αναδείχθηκε μέσα από ένα κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού από μια εταιρία που ενδιαφερόταν και για την ΕΥΑΘ.
Τα ίδια και στις 6 Μαϊου 2014, στην ομιλία Τσίπρα στους εργαζομένους της ΕΥΔΑΠ. Είπε:
«Σε ποιες χώρες λοιπόν προχωρούν διαδικασίες ιδιωτικοποίησης αυτού του δημόσιου αγαθού; Μόνο σε χώρες του τρίτου κόσμου, σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, Αφρικής, Λατινικής Αμερικής και εκεί είχαν μεγάλες συγκρούσεις. Κυβερνήσεις έπεσαν. Στη Βολιβία, το μεγάλο κίνημα για την υπεράσπιση του δημόσιου αγαθού του νερού έφερε στη διακυβέρνηση τον Έβο Μοράλες»!
Δηλαδή, τότε η Παγκόσμια Τράπεζα ήταν κακή!
Στίγκλιτς, Τσάβες και άλλα δαιμόνια
Επίσης είναι γνωστό, ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, μέγας υποστηρικτής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, υπήρξε επικεφαλής των οικονομολόγων της Παγκόσμιας Τράπεζας και παραιτήθηκε λέγοντας: «Την είδα από κοντά και τρομοκρατήθηκα. Η Παγκόσμια Τράπεζα καταδικάζει ανθρώπους σε θάνατο».
Μάλιστα, σε συνέντευξή του στις 22 Ιουλίου 2015 στο ΑΠΕ και υπό τον τίτλο «Η συμφωνία επιβλήθηκε στην Ελλάδα με το πιστόλι στον κρόταφο», ο Στίγκλιτς είχε πει:
«Όταν ήμουν επικεφαλής οικονομολόγος στη Παγκόσμια Τράπεζα, πείστηκα ότι είναι πολύ δύσκολό για ξένους να αποκτήσουν πλήρη αντίληψη του τι συμβαίνει. Είναι ένας από τους λόγους γιατί η έξωθεν υποβολή όρων σχεδόν πάντα αποτυγχάνει, γιατί πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα που σχεδιάζεται από την ίδια τη χώρα και δεν σχεδιάζεται με πιστόλι στο κρόταφο άλλα με γνώμονα τα πραγματικά προβλήματα»!
Αλλά και ο Ούγκο Τσάβες, του οποίου ο κ. Τσίπρας υπήρξε και παραμένει μέγας θαυμαστής στην περίφημη δήλωσή του τού Ιουλίου 2010, όπου κυριάρχησε η φράση «Δεν καταντάμε Ελλάδα» (οπότε κατάντησε η Ελλάδα… Βενεζουέλα), είχε αναφερθεί απαξιωτικά για την Παγκόσμια Τράπεζα. Είχε πει:
«Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί.
Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος;».
Μα... γιατί έκλεψε!
Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση.
Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους.
Γι' αυτό φυλακίστηκαν. Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των τραπεζών μακριά απ' τα πόδια μας.
Δεν καταντάμε Ελλάδα!»
Στις 2 Απριλίου 2015 η ΜΚΟ Oxfam είχε δώσει στη δημοσιότητα έκθεση με την καταγγελία ότι η Παγκόσμια Τράπεζα προσέφερε χρηματοοικονομική υποστήριξη σε αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία οδήγησαν σε κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νότια Αμερική και στην Ασία.
Η οργάνωση καταφέρθηκε εναντίον του τμήματος της Παγκόσμιας Τράπεζας που συνδέεται με τον ιδιωτικό τομέα, το Διεθνή Οργανισμό Χρηματοδότησης (ΔΟΧ), ορισμένα εκ των δανείων που έχει χορηγήσει οδήγησαν σε «σκανδαλώδεις παραβιάσεις», από την αρπαγή γαιών ντόπιων πληθυσμών μέχρι δολοφονίες.
«Η οδυνηρή αλήθεια είναι ότι (...) ο ΔΟΧ δεν γνωρίζει πού καταλήγει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων που χορηγεί, εάν προσφέρουν βοήθεια ή προκαλούν κακό», είχε υπογραμμίσει ο Νίκολας Μόμπριαλ, διευθυντής του γραφείου της Oxfam στην Ουάσιγκτον.
Η Oxfam υπογράμμισε ότι τα δάνεια που χορηγήθηκαν από τον ΔΟΧ σε οικονομικούς ή χρηματοπιστωτικούς μεσάζοντες των αναπτυσσόμενων χωρών (τράπεζες, επενδυτικοί οίκοι...) κατόπιν κατανεμήθηκαν σε προγράμματα χωρίς ωστόσο να έχουν υποβληθεί «τα απαραίτητα δικαιολογητικά» σχετικά με τον ενδεχόμενο αντίκτυπό τους σε ανθρώπινο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα ενός δανείου που χορηγήθηκε σε μία εταιρεία στην Ονδούρα για τις οποία υπήρχαν υποψίες ότι εμπλεκόταν σε δολοφονίες και εκδιώξεις χωρικών με στόχο να προστατευτεί μια μονάδα παραγωγής λαδιού από φοίνικα. Ένας εσωτερικός έλεγχος της Παγκόσμιας Τράπεζας αποκάλυψε αυτές τις παραβιάσεις τον Ιανουάριο του 2014.
Η Oxfam αναφερόταν ακόμη σε παραβιάσεις στα προγράμματα για την ηλεκτροδότηση στην Ινδία ή την κατασκευή φραγμάτων στη Γουατεμάλα που δεν αποτελούν, σύμφωνα με την οργάνωση, παρά μόνο «την κορυφή του παγόβουνου».
Σύμφωνα με την έκθεση της Όξφαμ, τα δάνεια προς ιδιώτες οικονομικούς μεσάζοντες έχουν σημειώσει εκρηκτική άνοδο και ανέρχονται στο ποσό των 36 εκατομμυρίων δολαρίων το διάστημα μεταξύ 2009 και 2013, δηλαδή ήταν 2 φορές υψηλότερα από τα κεφάλαια που χορηγούνταν στους τομείς της υγείας κατά την ίδια περίοδο.
Στις αρχές Μαρτίου 2015 η Παγκόσμια Τράπεζα είχε αναγνωρίσει το λάθος της και παραδέχθηκε ότι ορισμένα από αυτά τα αναπτυξιακά σχέδια οδήγησαν σε εκτοπίσεις πληθυσμών.
Και τελικά, τι έχει αλλάξει από τον Δεκέμβριο του 2012, όταν είχε ξεκαθαριστεί ότι η Παγκόσμια Τράπεζα μόνο τεχνική βοήθεια μπορούσε να προσφέρει στην Ελλάδα, καθώς, όπως είχε δηλώσει ο πρόεδρός της, Τζιμ Γιονγκ Κιμ, «δεν δανείζουμε χρήματα στην Ελλάδα» επειδή «για παράδειγμα, δεν είναι μια χώρα που εκπληρώνει τα κριτήρια για ένα δάνειο από την IBRD».
Η Διεθνής Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (IBRD) είναι θυγατρική της Παγκόσμιας Τράπεζας που δανείζει σε κράτη, κυρίως σε «χώρες μέσου εισοδήματος». Όπως είχε αναφερθεί τότε, η Ελλάδα έχει ταξινομηθεί από τον θεσμό ανάμεσα στις «χώρες με αυξημένο εισόδημα», που πρέπει να χρηματοδοτούν την IBRD και όχι να δανείζονται απ' αυτή.
(Μέχρι σήμερα, εξαίρεση έχει αποτελέσει η Ουγγαρία, άλλη μία «χώρα με αυξημένο εισόδημα», που το 2008 είχε λάβει δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα, στο πλαίσιο ενός σχεδίου αρωγής συντονισμένου από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ).
Μπορεί κάποιος να μας πει τι έχει αλλάξει και ξαφνικά η Ελλάδα θεωρείται χώρα που εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Παγκόσμιας Τράπεζας;
Μήπως ότι ενέσκηψε η λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου