Δεν έχει υπάρξει άλλη ανάλογη περίπτωση στο παρελθόν. Μπορείτε να φανταστείτε, όμως, τι θα είχε συμβεί αν γινότανε μία τέτοια καταγγελία στην εποχή της τρισκατάρατης της δεξιάς; Να σας πούμε! Οι προοδευτικοί δημοσιογράφοι θα περνούσαν (και δικαιολογημένα) γενεές δεκατέσσερις τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Δικαιοσύνης και όλη την κυβέρνηση. Θα μιλούσαν για «στημένες δίκες» και για την απειλή σε βάρος της Δημοκρατίας. Και φυσικά θα ζητούσαν Ειδικό Δικαστήριο για τους επίορκους. Αυτά χτες που κυβερνούσε η επάρατη δεξιά. Σήμερα που έχουμε για πρώτη φορά Αριστερά, απλά είχε μία συνέντευξη Τύπου ο Ανδρέας Βγενόπουλος.
Είναι συκοφάντης ο κ. Βγενόπουλος και μιλάει δίχως στοιχεία; Να τον συλλάβουν! Άμεσα! Να μην κυκλοφορεί ελεύθερος ένας συκοφάντης που δηλητηριάζει το κλίμα. Κάτι πρέπει να πουν σχετικά, δεν μπορεί να περάσουν έτσι αναίμακτα τέτοιες βαριές καταγγελίες! Αλλά πέρα από την όποια επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος υπάρχει και ένα ζήτημα ουσίας: Η κυρία Θάνου ασκεί και πειθαρχικό έλεγχο στους υφισταμένους της. Πως είναι δυνατόν να αναλάβει κάποιος έρευνα σε βάρος της αν γνωρίζει ότι το επαγγελματικό του μέλλον εξαρτάται από τις διαθέσεις της; Πριν απ’ όλα, λοιπόν, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να εξασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας. Είναι βασικό αυτό σε μία δημοκρατία.
Η υπόθεση αυτή είναι μία καλή αφορμή να συζητήσουμε κάποια στιγμή σοβαρά για τους Θεσμούς και για την Δικαιοσύνη ειδικότερα. Μπορεί τα πράγματα να έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά δεν χάλασε η μηχανή σε 18 μήνες. Μην τρελαθούμε κιόλας! Κι από την άλλη, όσα συνέβησαν στο παρελθόν δεν μπορεί να είναι άλλοθι για να συμβαίνουν χειρότερα στο μέλλον.
Μία κυβέρνηση, μία οποιαδήποτε κυβέρνηση, ήθελε πάντα να ελέγχει τρία «πόστα»: Την ΕΥΠ, την Δικαιοσύνη και την Εφορία. Πόσα κιλά Δημοκρατίας, λοιπόν, έχουμε όταν οι τρεις αυτοί βασικοί άξονες εξουσίας σε μία χώρα λειτουργούν κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο της εκάστοτε κυβέρνησης;
Δεν θα επιχειρήσουμε να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις. Επειδή πιστεύουμε ότι πολλά από αυτά που συμβαίνουν σήμερα δεν τα είχε διανοηθεί ούτε η Δεξιά στα χειρότερά της.
Οι πολιτευτές της αντιπολίτευσης, λοιπόν, μπορεί να είδαν χτες με ικανοποίηση τις δηλώσεις του κ. Βγενόπουλου. Ενδεχομένως και να τον αγάπησαν, επειδή τους έβγαλε από τον κόπο να κάνουν την δουλειά τους. Αλλά αυτή η υπόθεση ξεπερνάει κατά πολύ την Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μιλάμε για μικροπολιτικά κέρδη. Μία χώρα χωρίς Δικαιοσύνη, χωρίς την εμπιστοσύνη των πολιτών στους Θεσμούς, δεν υπάρχει, δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Και πιστεύουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται τα πράγματα μέσα από αυτό το πρίσμα.
Οι καταγγελίες Βγενόπουλου είναι μία καλή ευκαιρία για να ανοίξει ο φάκελος Δικαιοσύνη. Κι αν δεν θέλει να το κάνει η κυβέρνηση, θα πρέπει να της το θυμίζει κάθε μέρα η αντιπολίτευση. Αυτή άλλωστε είναι η δουλειά της. Ο κ. Τσίπρας από την πλευρά του έχει κι αυτός την δική του ιστορική ευκαιρία: Να αποδείξει ότι πράγματι πιστεύει σε ένα κράτος δικαίου και να βρει έτσι ένα πρώτο σημείο επαφής με την αντιπολίτευση. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης θα πρέπει πάση θυσία να εξασφαλιστεί και να περιφρουρηθεί από όλο τον πολιτικό κόσμο. Είναι βασική αρχή για να μπορούμε να μιλάμε για την επόμενη ημέρα. Θα ρωτήσει κάποιος, πως είναι δυνατόν να περιμένουμε κάτι τέτοιο από μία κυβέρνηση που δεν έχει σεβαστεί ούτε μία Ανεξάρτητη Αρχή. Σωστή η ερώτηση. Την απάντηση την κρατάει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας…
Και επιστρέφουμε στο θέμα Βγενόπουλου. Έκανε χτες σοβαρές καταγγελίες. Υπάρχει βάση σε αυτές; Κάποιος πρέπει να το πει στην ελληνική κοινωνία. Δεν υπάρχει; Τότε ο κ. Βγενόπουλος θα πρέπει να λογοδοτήσει για την φασαρία που προκάλεσε. Δεν υπάρχουν πιο σοβαρές καταγγελίες σε μία Δημοκρατία από αυτές που ήδη έκανε. Μίλησε για τον Ανώτερο Δικαστή της χώρας. Τι να συζητήσουμε περισσότερο;
Το επαναλαμβάνουμε για να μην παρεξηγηθούμε! Οι καταγγελίες του κ. Βγενόπουλου μπορεί να τον κάνουν αγαπητό στην αντιπολίτευση, επειδή δημιουργούν πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση. Αυτό είναι φυσιολογικό, αλλά δεν είναι το ζητούμενο. Το βασικό είναι να εξασφαλιστεί η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και να διερευνηθούν σε βάθος οι σοβαρές καταγγελίες που έγιναν. Αν έχει δίκιο να το βρει. Αν δεν έχει να σιωπήσει. Το πραγματικό ζητούμενο στο τέλος είναι ο κάθε πολίτης να έχει εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη, επειδή αυτή θα λειτουργεί πραγματικά ανεξάρτητα.
Θανάσης Μαυρίδης στο liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου