Είναι διασκεδαστικό να βλέπει κανείς στελέχη της εγχώριας παλαβής αριστεράς μετά από δεκαετίες απαγγελίας μονότονων μονολόγων περί εκμετάλλευσης των δαιμονικών προθέσεων του κεφαλαίου να εκφράζουν την αγάπη τους για το κεφάλαιο και την αναγκαιότητα της υποβοήθησης της έλευσής του.
Είναι δικαίωση να έρχονται στα λόγια μας... έστω και αν δικολαβικά προσπαθούν να το παρουσιάσουν αλλιώς. Η θαλπωρή με την οποία ο ΣΕΒ της κρατικοδίαιτης κατά κύριο λόγο ελληνικής επιχειρηματικότητας αγκαλιάζει την κυβέρνηση, είναι ενδεικτικός του ειδυλλίου που αναπτύσσεται.
Το βασικό επιχείρημα υποστήριξης της παραμονής της αριστεράς στην εξουσία από μέρους μερίδας της επιχειρηματικής κοινότητας εκτός από την κρατικοδίαιτη πλειοψηφία που προσπαθεί να τα έχει πάντα καλά με το "γκουβέρνο" έχει να κάνει και με την προσδοκία πως η κυβέρνηση της αριστεράς μπορεί να εξασφαλίσει κοινωνική και ταξική ειρήνη.
Σε μια παρόμοια πεποίθηση εδράζεται και η αγάπη με την οποία περιβάλλουν την κυβέρνηση Τσίπρα οι δανειστές και εταίροι στην Ευρώπη. Αντί να έχουμε τους Σαμαροβενιζέλους στην εξουσία που δεν μπορούν να υλοποιήσουν καμιά δέσμευση επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ ηγείται όλης της κοινωνικής αντίδρασης, ας έχουμε το ΣΥΡΙΖΑ που θα υλοποιεί τις δεσμεύσεις καλύτερα, ελλείψει ισχυρών κοινωνικών αντιδράσεων, φαίνεται να σκέφτονται.
Μοιάζει με την καφετέρια που έχει πέσει θύμα συμμορίας μπράβων της νύχτας και απομυζά τις εισπράξεις με την απειλή της διάλυσης του καταστήματος μέσω επεισοδίων. Αν η συμμορία αποκτήσει τη διεύθυνση του καταστήματος και αλλάξει ρόλο, κάποια άλλη συμμορία θα την υποκαταστήσει στον παρασιτικό της ρόλο. Ξενιστές και παράσιτα στην κοινωνία συνιστούν συμβιωτικές καταστάσεις απαραίτητες για την ομαλή πορεία της ζωής, όπως ακριβώς στη φύση.
Η κοινωνία και η οικονομία ασθενούν όταν ανατρέπεται η ισορροπία μεταξύ ξενιστών και παρασίτων σε βάρος των πρώτων. Στην Ελλάδα αυτό έχει συμβεί εδώ και δεκαετίες και το σύστημα δεν έχει καταρρεύσει χάρη στις εξωτερικές εισροές.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν στην αντιπολίτευση ηγούνταν της διάλυσης κάθε έννοιας νόμου και τάξης. Δεν υπήρχε κατάληψη σχολείου, δρόμου, λιμανιού ή επιχείρησης που να μην την έχει επικροτήσει και καλύψει πολιτικά.
Μοιραία τώρα βρίσκεται απέναντι και οι αντιδράσεις προς το παρόν μοιάζουν υποτονικές μέχρι να αναπληρωθεί το κενό που άφησαν πίσω οι μηχανισμοί της παράταξης που βρίσκεται στην εξουσία.
Το πρόβλημα είναι πως η εκμετάλλευση της πολυσχιδούς ανομίας και μπαχαλοποίησης της κοινωνίας από την αριστερά και τις πελατειακές συντεχνίες για δεκαετίες, έχει καταστήσει την Ελλάδα μια μη κυβερνήσιμη χώρα.
Μοιραία η αριστερά ως κυβέρνηση θα θερίσει με δραματικό τρόπο ό,τι έσπειρε για δεκαετίες. Θα κληθεί να διαχειριστεί την κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Τα πρώτα δείγματα της κατάρρευσης του κράτους και της εθνικής κυριαρχίας είναι ήδη παρόντα και εξελίσσονται ραγδαία.
Ποια είναι αυτά:
Η προσφυγική κρίση αποκάλυψε αυτό που όλοι φοβόμασταν: τη διάλυση του ελληνικού κράτους. Η Τουρκία έστελνε για μήνες όσους και όποιους ήθελε στην ελληνική επικράτεια. Στην Ειδομένη μερικές χιλιάδες λαθρομετανάστες και πρόσφυγες έχουν στήσει το πρώτο κράτος εν κράτει στην ελληνική επικράτεια. Η κυβέρνηση αδυνατεί να επιβάλει τους κανόνες που ισχύουν στα όρια της εθνικής μας κυριαρχίας στον καταυλισμό αυτόν, όπως και σε αρκετούς άλλους...
Πριν λίγες μέρες ένας επιχειρηματίας, ο κ. Βγενόπουλος, κατήγγειλε δημόσια την πρόεδρο του Αρείου Πάγου για χρηματισμό και ζήτησε δικαστική διερεύνηση. Τέτοιες καταγγελίες χρήζουν άμεσης διερεύνησης και όχι σιωπής ή κινήσεων αντιπερισπασμού όπως είναι π.χ. η ανακοίνωση της διερεύνησης των δανείων που έλαβαν τα ΜΜΕ σε βάθος δεκαετίας. Τέτοιες σκιές διαλύουν και τα τελευταία ψήγματα κύρους της δικαιοσύνης και της εξουσίας.
Στην Ελλάδα αν προσφύγει κάποιος στη δικαιοσύνη θα πρέπει να περιμένει πολλά χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Μια πρόσφατη έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας για την ταχύτητα απονομής Δικαιοσύνης σε όλες τις χώρες του κόσμου, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 155η θέση με μέσο χρόνο απόδοσης Δικαιοσύνης που φθάνει κατά υπόθεση τις 1.580 ημέρες. Μόνο αυτός ο λόγος αρκεί για να μην υπάρξει ποτέ στη χώρα καμιά σοβαρή επένδυση.
Πριν από μερικές εβδομάδες κάποιες ΜΚΟ οργάνωσαν την κατάληψη ενός ξενοδοχείου στο κέντρο της Αθήνας προκειμένου να εγκαταστήσουν εντός πρόσφυγες και μετανάστες. Όταν η ιδιοκτήτρια ζήτησε από τον εισαγγελέα να εφαρμόσει το νόμο, αυτός εξέφρασε αντιρρήσεις για λόγους που είχαν να κάνουν με τις πολιτικές ευαισθησίες της κυβέρνησης.
Οι παραπάνω περιπτώσεις είναι μερικές ενδεικτικές της διάχυσης της ανομίας σε όλη την επικράτεια. Η κατάλυση της νομιμότητας και του κράτους δικαίου δεν αποτελεί προνόμιο της παρούσας κυβέρνησης. Εξαπλώνεται σιγά-σιγά για δεκαετίες διαποτίζοντας την κοινωνική συνείδηση με την ανοχή και αποδοχή παρόμοιων φαινομένων. Η παρούσα κυβέρνηση απλά βοηθάει στη γενίκευση του φαινομένου, καθώς όταν ήταν στην αντιπολίτευση το είχε υποστηρίξει ιδεολογικά και πρακτικά.
Είναι αστείο λοιπόν να πιστεύει κάποιος πως μια χώρα με αυτά τα χαρακτηριστικά γενικευμένης ανομίας και απουσίας κράτους δικαίου μπορεί να προσελκύσει σοβαρές ξένες επενδύσεις. Οι υψηλοί φόροι και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές είναι μια μόνο πλευρά της ελληνικής δυσπραγίας που χαράσσει την πορεία προς τη φτωχοποίηση και τη διάλυση.
Του Κώστα Στούπα στο capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου