Μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από το 2015;

Όταν έχεις συναντήσει μία δύσκολη χρονιά, όπως ήταν το 2015, έχεις δικαίωμα να αναρωτηθείς τι άλλο χειρότερο μπορεί να σε βρει! Μία συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.; Μία νέα δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου για το ασφαλιστικό; Τα στρατιωτικά λύκεια του Πάνου του Καμμένου; Τι άλλο; Μήπως το 2016 να είναι "δίδυμο αδερφάκι" του 2015;

Περάσαμε έξι πραγματικά δύσκολα χρόνια! Το ένα πιο δύσκολο από το άλλο. Έξι σκληρά χρόνια. Η απογοήτευση βρίσκεται στο ζενίθ. Λίγο καιρό πριν θα βρίσκατε μερικούς αισιόδοξους να σας πούνε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Είτε επειδή πίστευαν στο success story του Αντώνη, είτε επειδή περίμεναν να έρθει ο Αλέξης και να επιστρέψει η ελπίδα. Τελικώς ο Αλέξης ήρθε και η ελπίδα δραπέτευσε έντρομη…



Κι όμως! Αυτή η υπερβολική απαισιοδοξία που επικρατεί μας κάνει να σκεφτόμαστε αν υπάρχει κάτι που μας διαφεύγει. Τα τελευταία έξι χρόνια κέρδισαν όσοι πόνταραν στην πτώση. Σήμερα η συνέχιση της πτωτικής τάσης φαίνεται κάτι παραπάνω από σίγουρη. Η αίσθηση που δημιουργείται είναι ότι αν κανείς επενδύσει στην πτώση θα κερδίσει τόσο εύκολα που θα είναι σαν να κλέβει εκκλησία! Μήπως η μεγάλη απαισιοδοξία είναι μία ένδειξη ότι διανύουμε τη μεγαλύτερη νύκτα του χρόνου κι ότι από εδώ και πέρα το σκοτάδι θα αρχίσει να περιορίζεται;

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι τουλάχιστον άλλη μία φορά έγραψα παραμονή πρωτοχρονιάς ένα ανάλογο θέμα. Και τότε μου φάνηκε ότι η απαισιοδοξία ήταν μεγάλη και κι ότι αυτό ήταν μία καλή ένδειξη για τη συνέχεια. Ότι θα έκλεινε ο πτωτικός κύκλος και θα άνοιγε ένας νέος ανοδικός, όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Η αίσθηση αυτή ενισχύεται κάθε φορά από τη στατιστική! Υπολογίζαμε πόσο χρόνο κράτησε η ύφεση στο παρελθόν και έτσι προσπαθούσαμε να μαντέψουμε το μέλλον, πιστεύοντας ότι δεν θα ανατραπεί η… παράδοση. Να που είχαμε άδικο! Η κρίση έχει ισοπεδώσει τα πάντα και συνεχίζει το καταστροφικό της έργο, λες και θέλει να εξαφανίσει ακόμη και τις πέτρες που έχουν σωριαστεί στους δρόμους από τα γκρεμισμένα κτήρια.

Οι παλαιότεροι παίκτες των αγορών θα θυμούνται ότι μία βασική αρχή είναι ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο. Οι μεγάλες καταστροφές έχουν σημειωθεί όταν ακολουθήσαμε τη μεταφυσική και πιστέψαμε ότι ο κύκλος της καταστροφής θα έκλεινε, επειδή δήθεν δεν υπήρχε κάτι άλλο για να καταστραφεί. Κάναμε λάθος!

Σήμερα μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις η αγορά μπορεί να γυρίσει, να δείξει σημάδια ανάκαμψης. Κι αυτό είναι σωστό! Μόνο που αυτές οι προϋποθέσεις δεν είναι εύκολο να σημειωθούν. Κι η κυριότερη όλων είναι η επίλυση του πολιτικού προβλήματος της χώρας. Έτσι και λυθεί αυτό, όλα τα άλλα θα έρθουν! Πόσο εφικτό είναι; Το να περιμένει κανείς ότι θα τους έρθει η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και ενεργούν είναι σαν να περιμένει να του πέσει το λαχείο δίχως να έχει αγοράσει ούτε έναν λαχνό! Πιο πιθανό είναι να πιεστούν να αλλάξουν κάτω από την πίεση των γεγονότων από το να λυπηθούν για το χάος που έχουν ήδη προκαλέσει. Κι ίσως λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά κάτω από τον φόβο ότι αν δεν αλλάξουν θα ξεπεραστούν από την Ιστορία, όπως συνέβη με τα καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης.

Όποιος σας ρωτήσει αν μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από το 2015, μπορείτε να απαντήσετε άφοβα: Ίσως το 2016! Ίσως και πάλι όχι! Αρκεί να τους αναγκάσουμε να μας σέβονται. Πόσο δύσκολο είναι;

Χρόνια Πολλά!

Θανάσης Μαυρίδης
liberal.gr