Το ερώτημα αυτό, υπάρχει τις τελευταίες μέρες όχι μόνον μεταξύ των στελεχών της ΝΔ, ούτε μόνον ανάμεσα σε αυτούς που ψηφίσαν την περασμένη Κυριακή , ούτε εν τέλει μόνον ανάμεσα σε όσους προσβλέπουν στην ΝΔ ή ασχολούνται με τα της παράταξης αυτής.
Το ίδιο ερώτημα υπάρχει και στο σύνολο σχεδόν του πολίτικού συστήματος και μεγάλης μερίδας των πολιτών.
Κι αυτό γιατί έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα, ίσως μάλιστα συντομότερα και από ότι φανταζόμαστε, η στάση που θα κρατήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να καθορίσει το πολιτικό μέλλον της χώρας.
Το ιδιαίτερο ρολό που θα παίξει (με τον ένα η τον άλλο τρόπο) ο νέος αρχηγός της ΝΔ στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου , τον κάνουν εμφανέστατο τόσο οι διαφορές δηλώσεις-παρεμβάσεις στελεχών των κόμματων που συγκυβερνούν (ή και κάποιων ,δημοσιογράφων ,καλλιτεχνών κλπ που εκφράζουν τις απόψεις τους), όσο και οι επισημάνσεις πολιτικών άλλων κομμάτων (πχ Β Λεβέντης) που τάσσονται υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου, εξηγώντας μάλιστα ότι το κάνουν για να υπάρξει οικουμενική κυβέρνηση.
Και βεβαία το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που δείχνει για την εκλογή συγκεκριμένου υποψήφιου - έστω και χωρίς να το λέει ο ίδιος ευθέως- ο πρώην πρωθυπουργός Κ Καραμανλής
Αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα ψυχρά, ο δεύτερος της πρώτης Κυριακής, ο Κ Μητσοτάκης , φαίνεται αυτή την στιγμή να έχει και τις περισσότερες πιθανότητες εκλογής. Χωρίς βεβαίως αυτό να είναι ούτε σίγουρο ούτε απλό.
Ο Κ Μητσοτάκης , έχοντας ένα καθαρό φιλελεύθερο προφίλ , ήταν ο μόνος υποψήφιος που έκανε σαφές το τι θέλει για την ΝΔ της επόμενης μέρας και σε προέκταση για την Ελλάδα του αύριο.
Και μάλιστα , είναι σαφές ήτοι πολλά από αυτά που προτείνει και υπόσχεται δεν είναι και τα πιο δημοφιλή , ιδίως στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ αλλά και σε μερίδα ψηφοφόρων που έχουν συνηθίσει στο παλαιό καθεστώς και ελπίζουν σε επιστροφή του.
Γι αυτό και το 30% περίπου που πήρε στις κάλπες , είναι από μονό του μια πολύ μεγάλη νίκη.
Παράλληλα βεβαία, το ότι έχει την στήριξη του ενός τουλάχιστον συνυποψήφιου του στον α γύρο, του κ Α Γεωργιάδη , που κατάφερε να πάρει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 12%, του δίνει έναν αέρα. Όχι γιατί οι ψηφοφόροι του κ Γεωργιάδη θα πάνε «ως πρόβατα» να ψηφίσουν Κυριάκο, αλλά γιατί και αυτοί φαίνεται να τάσσονται υπέρ των μεταρρυθμίσεων και των αλλαγών. Κάτι που και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων Τζιτζικώστα , του τρίτου στην σειρά εκλογής του πρώτου γύρου, φαίνεται να επιζητεί.
Άρα θεωρητικά ο κ Μητσοτάκης , έχει μαζί του όλους αυτούς που θέλουν ριζικές αλλαγές, πρώτα στο κόμμα τους και μετά στην ελληνική κοινωνία.
Από την άλλη , ο Ε Μειμαράκης , που καλώς η κακώς , έχει κατοχυρωθεί στην ελληνική κοινωνία ( άρα και στην βάση της ΝΔ) ως αυτός που εκφράζει το υπάρχων σύστημα και δεν είναι πρόθυμος για μεγάλες αλλαγές ή «για να σπάσει αυγά» στο κόμμα και γενικότερα στο πολιτικό σύστημα, φαίνεται πως έχει πιάσει ταβάνι-κατά το κοινώς λεγόμενο.
Άρα , μάλλον πολύ λίγες δυνατότητες να αντλήσει ψήφους από το υπόλοιπο 60% έχει.
Βεβαία, όλα αυτά είναι ρευστά και γιατί οι επόμενες μέρες ως τις 10 Ιανουαρίου και τα όσα θα γίνουν μπορεί να διαμορφώσουν δεδομένα, αλλά και γιατί κάνεις δεν ξέρει πόσοι θα είναι αυτοί που θα πάνε μα ψηφίσουν την δεύτερη Κυριακή. Θεωρητικά, όσο περισσότεροι , τόσο καλύτερα για τον μεταρρυθμιστή Κ Μητσοτάκη.
Του Π.Τρουπιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου