Από το σύνολο των δικαιουμένων ψήφου σχεδόν το 46% απείχε. Και από το υπόλοιπο 54% που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε το 36,4%. Αρα μόνο το 19% του συνόλου των εγγεγραμμένων που δικαιούνται ψήφο (ψηφισάντων και μη ψηφισάντων μαζί). Παρά δε το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε νομίμως τις 145 από τις 300 έδρες στη Βουλή (χάρη και στο απαράδεκτο μπόνους των 50 εδρών) πάλι θα ήταν μειοψηφία χωρίς τους ΑΝΕΛ. Αν το 46% που δεν ψήφισε ισχυριζόταν τώρα ότι δεν το εκπροσωπεί η κυβέρνηση, καλείται να το βουλώσει.
Αν δεν ήθελε να το κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ ας ψήφιζε κάποιο άλλο κόμμα αντί να απόσχει. Το μόνο που του απομένει είναι να πάει στον εξομολογητή του (αν έχει) και να του ζητήσει συγχώρεση. Και κ. Τσίπρας προχωρεί ακάθεκτος, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση κλυδωνίζεται με τα της εκλογής νέου αρχηγού, τα δε λοιπά κόμματα είτε διαθέτουν ελάχιστη δύναμη, είτε τα ανήκοντα στα δύο άκρα ακονίζουν τα σπαθιά τους φλερτάροντας με τον πειρασμό να καταλάβουν την εξουσία διά της επαναστατικής βίας.
Ο νεαρός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχοντας έντεχνα ξεφορτωθεί την Αριστερή Πλατφόρμα και τις συνιστώσες έκανε την τολμηρή στροφή προς την αστική δημοκρατία της Ευρωπαϊκής Ενωσης αφού διασφάλισε με την υπογραφή και υπερψήφιση του τρίτου Μνημονίου την ανοχή ή και στήριξη των κυβερνήσεων της δημοκρατικής Ευρώπης και τα αναγκαία δάνεια για να αποφευχθεί το Grexit. Και αφού πείστηκε ότι δεν επρόκειτο να στηρίξουν Ρώσοι και Κινέζοι τα φιλοσοβιετικά όνειρά του, πέταξε στον σκουπιδοτενεκέ τις αριστερές φαντασιώσεις της ελληνικής κοινωνίας και παράλληλα, στην αρχή παρασκηνιακά και τελευταία ολοφάνερα, αναζήτησε και ως φαίνεται εξασφαλίζει την πολιτική και οικονομική στήριξη και της αμερικανικής υπερδύναμης.
Ολα αυτά βέβαια θα προκαλούσαν επαναστατικές και ανατρεπτικές κινητοποιήσεις αν είχαμε κυβέρνηση κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή. Με τη σημερινή όμως για δεύτερη φορά αριστερή κυβέρνηση επικρατεί προς το παρόν ηρεμία και παρέχεται έμμεση στήριξη από το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού, που ανέχεται (ως πότε;) όχι μόνο τη διάψευση των προσδοκιών του αλλά και την ασταμάτητη περαιτέρω φτωχοποίησή του. Ταυτόχρονα παραβλέπει την ασχετοσύνη, την ανικανότητα, αλλά και την ολοένα εντεινόμενη πολιτική της φαυλότητα, τις εύνοιές της προς τους παρανομούντες και κάποιους φοροφυγάδες, και κάποια παλιά και νέα τζάκια. Μια παρέα κυρίως φαίνεται να καθοδηγεί και στηρίζει τον άπειρο αλλά ευφυέστατο Πρωθυπουργό. Και φυσικά οι άφαντοι και αδρανούντες κουκουλοφόροι, που έτσι του συμπαρίστανται.
Αναπόφευκτο φαίνεται ότι έτσι θα ενισχυθεί σημαντικά το ΚΚΕ ως η μόνη σοβαρή αριστερή αντιπολίτευση, καθώς μάλιστα η Αριστερή Πλατφόρμα του Λαφαζάνη βρέθηκε εκτός κοινοβουλευτικού παιχνιδιού.
Περισσότερο κερδισμένος ο παμπόνηρος Πάνος Καμμένος, ο οποίος λησμόνησε αντιμνημονιακό μένος και κόκκινες γραμμές και στρογγυλοκάθησε στο υπουργείο Αμυνας, εγγυώμενος μάλιστα την εσωτερική ασφάλεια.
Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου