Και όμως , τελικά κάναμε λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο. Και ο ξενοδόχος στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ο ελληνικός λαός ο οποίος με την ψήφο του , οδήγησε τον Σύριζα και τους Ανελ στην κυβέρνηση. Και αυτοί με την σειρά τους προσπάθησαν να κάνουν τα οράματα τους και τα όσα πίστευαν πραγματικότητα.
Μόνον που όπως ήταν σαφές σε όλους όσους έβλεπαν την πραγματικότητα, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αλλάξει η πραγματικότητα.
Φτάσαμε λοιπόν στο τρίτο μνημόνιο , που είναι το μόνο που πέρασε χωρίς μεγάλες συγκεντρώσεις. Μόνον μερικές εκατοντάδες συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ συγκεντρώθηκαν την Παρασκευή στο Σύνταγμα, διαμαρτυρηθήκαν και διαδήλωσαν για λίγο και τέλος
Θα θυμάστε βέβαια το τι γινόταν όταν ψηφιζόταν τα προηγούμενα μνημόνια η κάποιοι νομοί εφαρμοστικοι.
Τώρα όμως και οι οργανωτές των διαδηλώσεων είναι αυτοί που υπέγραψαν το μνημόνιο και από την άλλη οι πολίτες έχουν κουραστεί άλλα και απογοητευθεί. Και δεν ακούνε πια τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Βέβαια, ίσως είναι ακόμα η αρχή. Γιατί το μνημόνιο, το αρχικό κείμενο, είναι αυτό που περιγράφει τις γενικές κατευθύνσεις. Οι εφαρμοστικοι νομοί είναι αυτοί που «φέρνουν το μνημόνιο στην πόρτα του καθενός».
Και όταν η κυβέρνηση θα φέρνει τους εφαρμοστικους νομούς που αφορούν όλους μας, ίσως τα πράγματα να είναι αλλιώς.
Γι αυτό ίσως και ο κ Τσίπρας οδηγουμενος από κάποιους τακτικιστές συνεργάτες του σκάφτεται να πάει σε εκλογές.
Ελπίζει πως έτσι θα λύσει το τεράστιο εσωκομματικό του πρόβλημα από την μια και από την άλλη θα αναβαπτιστεί στην λαϊκή ψήφο.
Είναι αμφίβολο αν οι εκλογές θα λύσουν και τα δύο προβλήματα του.
Γιατί το εσωκομματικό του ζήτημα δεν είναι απλώς η διαφωνία της αριστερής πλατφόρμας και ορισμένων άλλων. Είναι ένα δομικό ζήτημα που άφορα την ύπαρξη του Σύριζα. Ενός κόμματος με πολλές γραμμές και εντελώς διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του Και ψηφοφόρους που δεν έχουν σχεδόν καμία ιδεολογική αντιστοιχία με την ηγεσία του.
Από την άλλη , είναι σχεδόν βέβαιο ότι το κόμμα Τσιπρα , μετά από τις εκκαθαρίσεις διαφωνούντων, δεν θα μπορέσει να πιάσει τα σημερινά ποσοστά. Θα οδηγηθεί σε ποσοστά του 26-28%, κάτι που και αν είναι πρώτο κόμμα δεν θα του δώσει την δυνατότητα να κυβερνήσει χωρίς προβλήματα.
Θα αναγκαστεί τότε , μετά από πιθανές εκλογές να προχωρήσει σε συνεργασίες. Και σε εκείνη την περίπτωση η συνεργασία δεν θα μπορεί να είναι με ένα μικρό κόμμα όπως τώρα , άλλα θα χρειάζεται για πολλούς λογούς συνεργασία πιο ευρεία και κυρίως με το δεύτερο κόμμα.
Θα οδηγηθούμε λοιπόν στο ίδιο αποτέλεσμα. Την ανάγκη κυβέρνησης εθνικής ενότητας με μεγάλη πλειοψηφία.
Κάτι που ο κ Τσιπρας φοβάται να κάνει τώρα για να μην διχάσει κι άλλο το κόμμα του.
Επιδιώκει λοιπόν , μέσω των εκλογών , να οδηγηθεί εκεί, λέγοντας πως αυτό ήθελε ο λαός
Μόνον που για να κάνει το βήμα που τώρα δεν τόλμα για εντελώς εσωκομματικούς λογούς και λογούς ιδεολογικών αγκυλώσεων, μπορεί να οδηγήσει την χώρα σε εκλογική δοκιμασία που μπορεί να είναι και δοκιμασία για την ίδια την οικονομία της χώρας, χωρίς να είναι αυτή την στιγμή γνωστά τα αποτελέσματα της.
Επικίνδυνα παιχνίδια….
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου