Ο κ Τσίπρας με την απόφαση της Παρασκευής, μια απόφαση που φαίνεται ότι οι αντιλαμβανόμενοι την πολιτική ως «τζόγο» μελετούσαν εβδομάδες, απέδειξε ότι δυστυχώς, παρά τις αντίθετες προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει, δεν έχει το πολιτικό θάρρος άλλα και την διορατικότητα να οδηγήσει την χώρα και τον ελληνικό λαό σε ασφαλή λιμάνια.
Δικαίωσε όλους όσους θεωρούσαν πως παρά τα χρόνια που έχουν περάσει , έχει έντονα μέσα του τις ιδεοληψίες και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις του εφηβικού παρελθόντος του.
Δεν μπορεί να αντιληφθεί άλλα και να καταλάβει την πραγματικότητα, δεν έχει αίσθηση του διεθνούς περιβάλλοντος άλλα και των διεθνών σχέσεων. Βρίσκεται ακόμα σε μια οραματική, ιδεατή ιδεολογική σύγχυση και ελπίζει πως όλα μπορούν να γίνουν όπως τα ονειρεύεται. Άσχετα με το ότι τα γεγονότα είναι εντελώς διαφορετικά.
Και δυστυχώς, απέδειξε ότι δεν είχε την ψυχική και πολιτική ωριμότητα να μην υποκύψει σε όλους αυτούς που θεωρούν πως σήμερα , που κάτω από συγκεκριμένες συγκυρίες, βρεθήκαν να έχουν εξουσία στα χεριά τους, μπορούν να πραγματοποιήσουν τα νεανικά όνειρα τους, τις ουτοπίες που ο χρόνος απέδειξε όχι μόνον ανεφάρμοστες άλλα και καταστροφικές για εκατομμύρια ανθρώπους
Η χώρα, έχει μπει σε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο. Ένα δρόμο που σήμερα κανείς δεν ξέρει ούτε που οδηγεί , άλλα ούτε τι μπορεί να συναντήσει κανείς σε αυτόν.
Όποια και αν είναι η εξέλιξη της πορείας προς το δημοψήφισμα, αν τελικά φτάσουμε ως εκεί γιατί πολλά είναι ακόμα τα ερωτηματικά, η χώρα έχει πληγεί σε μια σειρά από καίριους τομείς.
Έχει πληγεί οικονομικά, μια και εδώ και έξι μήνες ( για να μην πω δώδεκα) η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, με αμέλειες άλλα και ερασιτεχνισμούς.
Έχει πληγεί κοινωνικά, μια και το τελευταίο διάστημα φαίνεται να καλλιεργείται μια λογική εθνικού διχασμού, μια λογική εμείς και οι άλλοι, μια λογική των πατριωτών και των «άλλων». Και αυτός ο διχασμός , δεν μπορεί να οδηγήσει σε κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Αντίστοιχοι διχασμοί έχουν οδηγήσει την χώρα σε εθνικές καταστροφές και κοινωνική διάλυση. Και θα πρέπει να μην ξεχνούν όσοι σήμερα τον καλλιεργούν, πως ήταν αυτοί που πλήρωσαν βαριά , άδικα και για δεκαετίες τις αντίστοιχες καταστάσεις στο παρελθόν.
Έχει τέλος πληγεί η χώρα στην διεθνή της αξιοπιστία Και δεν επηρεάζει μόνον τις όποιες επενδύσεις θα μπορούσαν να γίνουν και είναι αναγκαίες για να ελπίζει η χώρα σε ανάκαμψη , άλλα και στο πολίτικο επίπεδο.
Πολύ δύσκολα πια, οι εταίροι μας και οι διεθνείς συνομιλητές μας μπορούν να δεχθούν τα όσα λεμέ και να πιστέψουν ότι θα λεμέ τα ίδια και αύριο. Οι παλινωδίες, τα ψέματα, τα τρικ και η μη ύπαρξη «μπέσας», έχουν πλήξει καίρια την χώρα μας.
Και μπορεί να λέει ο κ Σόιμπλε ότι συζήτηση με την λογική Τσίπρα δεν μπορεί να γίνει, όμως το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Γιατί αν το θέμα ήταν απλώς γι αυτήν την κυβέρνηση , το πρόβλημα θα ήταν μικρό. Αργά η γρήγορα θα έχουμε άλλη κυβέρνηση. Δυστυχώς, το πρόβλημα άφορα την χώρα συνολικά και θα ακόλουθη, τουλάχιστον «μέχρι αποδείξεως του εναντίου», την όποια ελληνική κυβέρνηση από εδώ και πέρα.
Και αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό του τελευταίου εξαμήνου.
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου