Σήμερα, που η κατάσταση στις σχέσεις της χώρας με τους εταίρους και δανειστές είναι κυριολεκτικά «στην κόψη του ξυραφιού», λογω και ελληνικών λανθασμένων επιλογών , κινήσεων και συμπεριφορών, ο Αλέξης Τσίπρας έχει την ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να κινηθεί μέσα στο υπάρχων περιβάλλον ( πολιτικό και οικονομικό) αλλά και με βάση τα πραγματικά δεδομένα και όχι μέσα από θεωρητικές αναζητήσεις του παρελθόντος.
Και έχει την χρυσή ευκαιρία ο κ Τσίπρας γιατί αυτή την στιγμή, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών ,ανεξαρτήτως του τι κόμμα ψήφισε στις τελευταίες εκλογές , είναι έτοιμη να αποδεχτεί (και να υποστηρίξει) την όποια στροφή του πρωθυπουργού προς την πραγματικότητα. Την όποια στροφή θα διασφαλίζει την παραμονή της χώρας στο ευρώ, άρα και την απρόσκοπτη ροη του χρήματος προς της τράπεζες και μέσω αυτών στην πραγματική αγορα.
Και μόνον μια τέτοια στροφή στην πραγματικότητα , μπορεί βραχυπρόθεσμα να διατηρήσει την χώρα στην σημερινή της κατάσταση και μεσοπρόθεσμα να την οδηγήσει σε αναπτυξιακή τροχιά.
Μόνον που για να συμβεί αυτό ο κ Τσίπρας (και όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ βλεπουν την πραγματικότητα) θα πρέπει να κινηθεί δυναμικά ο ίδιος, ξεχνώντας ιδεολογικές αγκυλώσεις, «προεκλογικές υποσχέσεις» και "κόκκινες γραμμές" που δεν έχουν σχέση με τα δεδομένα πάνω στα οποία κινείται η οικονομία της χώρας.
Θα πρέπει ο κ Τσίπρας να αντιληφτεί (και νομίζω ότι μπορεί αυτό να το δει ο ίδιος καθαρά) ότι δεν μπορεί να προχωρήσει η χώρα πουθενά, αν ακολουθηθούν οι φωνές για άρνηση της πραγματικότητας που υπάρχει όχι μόνον στην ευρωπαϊκή οικονομία αλλά και στην διεθνή οικονομική σκηνή.
Και το κυριότερο είναι να αντιληφτεί και να πείσει γι αυτό τους συντρόφους του ( ή έστω να τους αναγκάσει να το δεχτούν) ότι η διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή την στιγμή τουλάχιστον, δεν μπορεί να είναι πολιτική.
Η διαπραγμάτευση έχει να κάνει με δυο συγκεκριμένες κατευθύνσεις:
Πρώτη την οικονομική, μια και όταν παίρνεις δάνειο, είτε είσαι άτομο, είτε επιχείρηση είτε κράτος, τα πράγματα κινούνται με συγκεκριμένους κανόνες. Κανόνες που στηρίζονται σε οικονομικά δεδομένα, κυρίως και
Δεύτερη, που αναφέρεται στον τομέα που έχει να κάνει με την αντιμετώπιση ακραίων καταστάσεων «ανθρωπιστικής κρίσης» στην χώρα, καταστάσεων που πρέπει να αντιμετωπιστεί (και να βοηθηθεί η χώρα σε αυτό). Όμως η ρύθμιση δεν μπορεί να γίνει , ¨παράθυρο» για να αποφύγουμε την συζήτηση για την πραγματικότητα και τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις της χώρας μας.
Γιατί τότε θα χασο0υμε «το δίκιο μας» και δεν θα βρίσκουμε συμπαράσταση από κανέναν άλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που ήδη βέβαια έχουμε καταφέρει με τις χωρίς στόχο, σχέδιο και πρόγραμμα κινησεις μας τους τελευταίους μήνες.
Ο κ Τσίπρας έχει αυτή την στιγμή την ευκαιρία να αποτινάξει από πάνω του κάθε είδους «αγκυλώσεις» και «υποχρεώσεις» που έχουν δημιουργηθεί από την «βερμπαλιστική λογική» του παρελθόντος και να κινηθεί μέσα στην πραγματικότητα. Αψηφώντας το κόστος που θα υπάρξει από κάποια πλευρά του. Γιατί θα μπορέσει να έχει την στήριξη μεγάλης πλειοψηφίας πολιτών που δεν είναι πολιτικά συμπαθούντες τον ίδιο και τον Σύριζα.
Και οι ευκαιρίες αυτές παρουσιάζονται μια φορά σε οσους πολιτικούς είναι «τυχεροί». Σε αυτούς έγκειται να δείξουν ότι έχουν την «στόφα» του οραματιστή και να τις αξιοποιήσουν.
Σε αντίθετη περίπτωση , η κατηφόρα θα είναι μεγάλη. Και κινδυνεύουμε να παρασυρθούμε σε αυτοί όλοι οι έλληνες πολίτες. Με άγνωστα αποτελέσματα...
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου