Έτσι έχει η αλήθεια είτε τον συμφέρει είτε όχι τον Γ. Παπανδρέου που επιμένει προκλητικά να αναστρέφει ακόμη και την ιστορία υποστηρίζοντας (Γ. Παπανδρέου: Έχει ο καιρός γυρίσματα...) «...Τόλμησα να πω ότι λεφτά, πλούτος σε αυτή τη χώρα υπάρχει, αλλά σπαταλιέται, χάνεται ή χαρίζεται και εγώ αυτό θα το σταματήσω. Μακάρι να είχαμε λίγο χρόνο ακόμη. Για την επανάσταση του αυτονόητου. Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα».
Ο καιρός μπορεί να έχει γυρίσματα, κ. Παπανδρέου, αλλά όχι για πολιτικούς που θεωρούν τους Έλληνες «λαό διεφθαρμένων», τραβώντας την ουρά του ΠΑΣΟΚ από την «ιδεολογία» του Α. Παπανδρέου «...μπορούμε να κάνουμε ένα δωράκι στον εαυτό μας αλλά όχι μεγάλα ποσά».
Πρέπει πρώτα να αδειάσουν οι φυλακές από πολιτικούς και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. με μίζες, αρπαχτές και καταχρήσεις (που θα ζήλευε και ο Δον Κορλεόνε) για να τολμήσει πολιτικός ή κόμμα, να αποκαλεί διεφθαρμένο τον λαό του.
Ένα λαό που εκμεταλλεύθηκε ο δικομματισμός Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ (καλλιεργώντας την όποια τάση συνάντησαν) ακόμη και με «σπουδές» στη διαφθορά με «εκπαιδευτική ύλη» γνωστά αριστερά συνθήματα του τύπου «...η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» ή «...ο λαός στην εξουσία» , «...νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» ή ο «...λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά».
Φαντασθείτε σήμερα το ΠΑΣΟΚ της Εκάλης και της Κηφισιάς, που ξέρουμε όλοι μας, να μιλάει για δεξιά και ότι ο λαός δεν την ξεχνάει...
Ευτυχώς που ο λαός δεν ξεχνάει τίποτε και κανένα.
Και βεβαίως δεν ξεχνάει την περίοδο 2008-2009 που ο Παπανδρέου χάλαγε τον κόσμο να ρίξει την κυβέρνηση είτε κατά την εκλογή του προέδρου είτε καταγγέλλοντας τη «δημιουργική λογιστική» της οικονομίας του Καραμανλή που βεβαίως και βάδιζε στον δρόμο της «στατιστικής ευρηματικότητας» των Σημίτη-Παπαντωνίου.
Την περίοδο εκείνη που ο Καραμανλής (πριν το βάλει στα πόδια) είχε αρχίσει και ως πρωθυπουργός να ψελλίζει δημόσια (προφανώς για να μην γίνει κατανοητός ενόψει εκλογών) τα περί «ανάγκης για ήπια λιτότητα...».
Τότε που ο Παπανδρέου αντέκρουε τα ψιθυρίσματα Καραμανλή για άδεια ταμεία, ουρλιάζοντας από τα μπαλκόνια «λεφτά υπάρχουν» κατά το αλησμόνητο... «Τσοβόλα δώστα όλα...» του Ανδρέα Παπανδρέου.
Είναι διπλά υπεύθυνος για την κατάντια μας ο Γ. Παπανδρέου αφού ήξερε πολύ καλά ότι είχε την εξουσία στην τσέπη του ιδιαίτερα μάλιστα μετά την (μοναδική στην ιστορία του τόπου) ανικανότητα της κυβέρνησης Καραμανλή να αποτρέψει, το Δεκέμβριο του 2008, την καταστροφή της Αθήνας και τη δολοφονία των δύσμοιρων της Μαρφιν μόνο από μια χούφτα αληταράδων των Εξαρχείων.
Και αντί να απευθυνθεί με σοβαρότητα στο λαό κάνοντας λιανά τα ψελλίσματα Καραμανλή για λιτότητα (που τους παράγγελναν από τις Βρυξέλλες) προτίμησε την «αποδοτική» Πασοκική φαυλότητα των συνθημάτων για να προλάβει τον κουρασμένο Καραμανλή που αδυνατούσε να βροντοφωνάξει (όπως θα έκανε και ο πρωθυπουργός της Ουγκάντα) «...Τα λεφτά και τα δανεικά τελειώνουν. Και άλλα λεφτά ούτε υπάρχουν και ούτε θα βρούμε».
Να το βροντοφωνάξει όμως με πράξεις και όχι με λόγια και παρακλήσεις. Εξαγγέλλοντας, ως κυβέρνηση, συγκεκριμένα μέτρα με περικοπές και μειώσεις πρώτα στη Βουλή και στη συνέχεια στο κράτος.
Και ας έπεφτε, ο Καραμανλής, την επομένη των εξαγγελιών.
Θα έπεφτε όμως από τα μέτρα που είχε εξαγγείλει και όχι από κάποια ακαταλαβίστικα και ασαφή παρακάλια κατανόησης των αναγκών της οικονομίας, αφήνοντας τον Γ. Παπανδρέου να διαψεύδει την αλήθεια με τα δικά του ψέματα...
Ούτε ο Γ. Παπανδρέου, ούτε ο Κ. Καραμανλής δικαιούνται να αγνοούν τη μνήμη των Ελλήνων ψηφοφόρων που τους παρέσυραν σε λάθος αποφάσεις.
Πολύ δε περισσότερο να ασελγούν στη μνήμη των ανέργων, των μισθωτών του τετράωρου, των κλοπιμαίων από τους ομολογιούχους ή από τους συνταξιούχους που δούλεψαν την σύνταξή τους.
Αυτήν την ελληνική τραγωδία, του 2009-2014, δεν δικαιούται να την συνεχίσει άλλο ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με αστεία επιχειρήματα που δικαιολογούν τις δικές τους «κλοπές» όπως ο ΕΝΦΙΑ, οι εισφορές, οι φόροι δήθεν αλληλεγγύης, ο ΦΠΑ, ή τα ακριβά καύσιμα και το ακριβό ρεύμα και φυσικό αέριο που οδηγούν τη χώρα σε βεβαιότατο παραγωγικό και οικονομικό αφανισμό. Γιατί ο λαός δεν ξεχνά... ότι τα λεφτά που υπάρχουν σήμερα συνεχίζουν να πηγαίνουν στις πελατειακές ανάγκες χρηματοδότησης του κρατικού κομματικού στρατού κατοχής όλων των παρατάξεων.
Του Γιώργου Κράλογλου από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου