Πρέπει για παράδειγμα οι υπουργοί μα σαν αντιληφτούν ότι το ελληνικό κράτος υπήρχε και πριν αυτοί αναλάβουν υπουργικό θώκο και είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει και αφού αυτοί δεν κάθονται πια στις αναπαυτικές καρέκλες της εξουσίας.
Να καταλάβουν ότι δεν γίνονται όλα σε αυτή την χώρα για να γίνουν αυτοί υπουργοί ούτε βέβαια όταν οι ίδιοι αναλαμβάνουν κρατική θέση , μπορούν να κάνουν ότι ακριβώς θεωρούν σωστό, αδιαφορώντας για το πριν και το μετά.
Χαρακτηριστική περίπτωση αυτές τις μέρες ο νέος υπουργός Παιδείας Α Λοβερδος.
Ο και καθηγητής πανεπιστήμιου Α Λοβερδος, που όπως φαίνεται βρέθηκε υπουργός παιδείας μάλλον από σπόντα , μια και για αλλού προοριζόταν και αλλού επιθυμούσε να πάει , από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στο πολυτελέστατο και τεράστιο γραφείο του κτιρίου στο Μαρούσι, έδειξε ότι έχει απόψεις και θέλει να τις «επιβάλλει».
Έτσι, ξεκίνησε την «πρώτη κόντρα» με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης για το θέμα των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων.
Μια κόντρα που όπως φαίνεται ξεκίνησε μόνον και μόνον γιατί ο κ Λοβερδος θέλει από την πρώτη στιγμή να δείξει ένα «φιλολαϊκό» προφίλ. Και παράλληλα να «εξευμενίσει « τους συνδικαλιστές των πανεπιστημίων μια και είναι σαφές ότι δεν θέλει συγκρούσεις στον χώρο ευθύνης του.
Έξαλλου , είναι ίσως και η τελευταία του ευκαιρία , μετά τις διάφορές περιπλανήσεις, και θέλει πασει θυσία να πτυχή για να έχει και πολιτικό μέλλον.
Όμως ο υπουργός Παιδειας, δείχνει να ξεχνά ότι και πριν από αυτόν υπήρχε υπουργός και κυβέρνηση άλλα και ότι υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις που έχουν δρομολογηθεί.
Βεβαίως , ο κάθε υπουργός ( όπως και κάθε άνθρωπος που αναλαμβάνει θέση ευθύνης) δίνει στην θέση και το προσωπικό του χρώμα. Και αυτό είναι όχι απλώς σωστό άλλα και αναγκαίο.
Όμως ο κάθε άνθρωπος, πόσο μάλλον ο κάθε υπουργός, θα πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει μια συνεχεία του κράτους. Και δεν είναι δυνατόν , να αλλάζει τα πάντα , έτσι γιατί δεν του άρεσαν τα όσα είχαν ήδη γίνει , πριν αυτός αναλάβει την θέση.
Και βεβαίως , όλα κρίνονται ανά πάσα στιγμή. Και βεβαίως χρειάζεται να γίνονται αναπροσαρμόσεις και τακτικών και στρατηγικών άλλα και στόχων ανάλογα με τα κάθε φορά δεδομένα. Αυτό έξαλλου είναι και η ουσία της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Όμως από αυτό το σημείο, μέχρι του να ξεκινά κάποιος αλλάζοντας αμέσως αποφάσεις προηγουμένων κυβερνήσεων , χωρίς ουσιαστικούς λογούς και προκαλώντας ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις αλλά και εντάσεις με τους «δανειστές», απέχει πολύ. Όπως επίσης το να ξαναβλέπεις ορισμένα θέματα είναι σωστό, δεν είναι όμως σωστό να ανακοινώνεις για παράδειγμα ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστούν οι αλλαγές στην έναρξη του σχολικού έτους , που πριν δεκαπέντε μέρες είχε ανακοινώσει ο προκάτοχος σου.
Δείχνει από την μια προχειρότητα και από την άλλη μια προσπάθεια «επιβολής» των δικών σου απόψεων και έναν τρόπο « να ξεχωρίσουμε « να δείξουμε ότι « εμείς είμαστε διαφορετικοί».
Και βέβαια ο νέος υπουργός Παιδείας τα κάνει τώρα, πρώτες μέρες μετά τον ανασχηματισμό, γιατί ξέρει ότι «τώρα μπορεί κάποια να περάσουν».
Αργότερα όμως, θα γίνει το ταμείο , όταν θα κριθεί για το ουσιαστικό έργο στον τομέα αυτό και για τις πρωτοβουλίες που θα πάρει ώστε να αλλάξει το τοπίο στην εκπαίδευση , που νοσεί.
Εκεί θα φανεί το κουράγιο, η αποτελεσματικότητα του ,το σχέδιο και το όραμα του και βεβαίως η «μαγκιά « του…
Του Πέτρου Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου