Κάποιοι γίνονται γιατί πρέπει να «ανακυκλωθούν» οι βουλευτές, ώστε να εκτονωθεί και η σχετική πίεση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.
Κάποιοι άλλοι γιατί έχουν διαταραχτεί επικίνδυνα οι ισορροπίες στο κυβερνών κόμμα.
Άλλοι γιατί υπάρχουν υπουργοί που « δεν τους θέλει καλώς ή κακώς το εκλογικό σώμα».
Υπάρχουν επίσης οι « εκλογικοί» λεγόμενοι ανασχηματισμοί , όπου γίνονται αλλαγές, μόνον και μόνον για να φανεί ότι κάτι αλλάζει
Σε περιπτώσεις συμμαχικών κυβερνήσεων , υπάρχουν και οι ανασχηματισμοί ισορροπιών’.
Και βέβαια , υπάρχουν και οι «κανονικοί» ας πούμε ανασχηματισμοί , που έχουν ως βασικό κριτήριο την καλύτερη λειτουργία της κυβερνήσεως την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με τα συγκεκριμένα δεδομένα. Όμως σε αυτούς λαμβάνονται υπόψιν και άλλα κριτήρια, όπως τοπικιστικά, εντυπώσεων της κοινής γνώμης κλπ. Και βέβαια, ισχύει και η περίπτωση «καραμπόλα» όπου κάποιος βγαίνει από την κυβέρνηση ή αλλάζει υπουργείο , γιατί έτσι «βολεύει» το πάζλ του ανασχηματισμού.
Στις περισσότερες περιπτώσεις των ανασχηματισμών , αυτοί που φεύγουν από κάποια υπουργεία, ιδιαιτέρα αν πρόκειται για υπουργούς , δεν σημαίνει ότι είναι αποτυχημένοι. Εκτός ειδικών περιπτώσεων , αρκετοί από τους ανασχηματιζόμενους , έχουν χάσει την υπουργική θέση γιατί ”δεν γινόταν αλλιώς" την συγκεκριμένη στιγμή .΄Η γιατί οι συνθήκες ήταν τέτοιες που έπρεπε να θυσιαστεί για κάποιο λόγο ‘ Η γιατί η αντίληψη των πολιτών ήταν αρνητική για τον συγκεκριμένο υπουργό, πολλές φόρες εκ λάθους. ΄Η τέλος, γιατί έτσι έπρεπε να γίνει την συγκεκριμένη στιγμή για να φάνει ότι αλλάζει μια πολιτική ή και για να αλλάξει στην πραγματικότητα
Έτσι συνέβη και στον τελευταίο ανασχηματισμό. Έναν ανασχηματισμό , που για να πραγματοποιηθεί χρειάστηκε να εφαρμοστούν πολλά από τα πιο πάνω κριτήρια που συνήθως εφαρμόζονται στους ανασχηματισμούς.
Ένας από τους υπουργούς που βρέθηκε εκτός του νέου κυβερνητικού σχήματος ήταν και ο υπουργός Ανάπτυξης, ο Κ Χατζηδάκης.
Ένας υπουργός που εκτιμώ προσωπικά ότι μόνον ως ‘αποτυχημένος ‘ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Θα έλεγα ότι ήταν ένας από τους πιο δραστήριους υπουργούς των από το 2012 κυβερνήσεων . Και μάλιστα σε έναν τομέα που είχε κυριολεκτικά βουλιάξει (και λογω συνθηκών) τα τελευταία χρόνια.
Και όμως θεωρώ ότι ο κ Χατζηδάκης προσπάθησε, αγωνίστηκε, έκανε ότι μπορουσε και ότι τον άφηνε το ελληνικό κρατικό σύστημα να κάνει.
Ίσως ο κ Χατζηδάκης , έκανε δυο λάθη. Που τελικά του στοίχησαν και την υπουργική θέση ( πράγμα που δεν ξέρω πόσο τον «στενοχώρησε», είναι η αλήθεια…)
Το πρώτο λάθος του κ Χατζηδάκη , ήταν πιστεύω ότι λειτούργησε με άλλη λογική από την τρέχουσα ελληνική. Δηλαδή δεν «μπάλωνε τρύπες», δεν έλυνε τα ζητήματα όπως προέκυπταν ανά περίπτωση δηλαδή, αλλά προσπαθούσε να δημιουργήσει την υποδομή, το σύστημα, τους θεσμούς , έτσι ώστε τα προβλήματα να μπαίνουν κατευθείαν μέσα σε ένα υπαρκτό πλαίσιο και να λύνονται.
Να λειτουργεί δηλαδή το σύστημα με βάσει τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Όμως αυτό φαίνεται ότι όχι μόνον δεν έγινε κατανοητό από το ελληνικό σύστημα , αλλά θεωρήθηκε και καθυστέρηση. Γιατί έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα κατά περιπτώσει, όπως και όταν εμφανίζονται. Και όχι συνολικά και με τα ίδια κριτήρια όλα.
Βέβαια, ίσως ο κ Χατζηδάκης θα έπρεπε γνωρίζοντας το πρόβλημα να προσπαθεί να λύσει και τα άμεσα προβλήματα παράλληλα με την οργάνωση του συστήματος, ώστε να μην μένει η λανθασμένη εντύπωση.
Το δεύτερο «λάθος του’ είναι η μη ύπαρξη επικοινωνιακής πολίτικης του. Κάτι βέβαια γνωστό και από άλλες θητείες του. Δεν συνηθίζει να προβάλλει αυτά που κάνει, δεν συνηθίζει ν α κάνει δημόσιες σχέσεις και γενικότερα ακόμα και οι άνθρωποι που κατά καιρούς έχει μαζί του και ασχολούνται με το θέμα δημοσιότητα ή δεν έχουν το «πράσινο φως» να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση ή ίσως και οι ίδιοι να μην μπορούν να κάνουν αυτό που πρέπει. Που πρέπει δηλαδή για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα.
Πιστεύω λοιπόν ότι ο κ Χατζηδάκης «πλήρωσε» αυτά τα δυο « λάθη» του.
Μόνον που όπως φαίνεται οι άλλες ενέργειες του ήταν πολύ περισσότερο θετικές για Τήνο κοινωνία. Αλλά δυστυχώς στην τρέχουσα πολιτική δεν μετράμε πάντα οι κινησεις ουσίας, αλλά οι εντυπώσεις…
ΥΓ. Θεωρώ πολύ σημαντικό το κείμενο που έστειλε προχθές ο κ Χατζηδάκης σε ολους τους βουλευτές, τους οποίου ενημερώνει με έναν απολογισμό, τι έγινε τα δυο χρόνια που ήταν στο υπουργείο.
Και το θεωρώ πολύ σημαντικό όχι γιατί καταγράφει τα όσα έκανε, αλλά γιατί κάποιος που είχε μια θέση εξουσίας, νοιώθει την ανάγκη να «απολογηθεί» και να κάνει απολογισμό του έργου σε οσους με την ψήφο τους τον στήριζαν για να είναι υπουργός…
Ας το ακολουθούσουν και άλλοι το παράδειγμα του. Θα ήταν μάλιστα πολύ σωστό να γίνει και ένας διάλογος γι αυτούς τους απολογισμούς…
Του Πέτρου Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου