Το νέο, σύγχρονο, ριζοσπαστικό κέντρο (1)

Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών , με όλες τις ιδιαιτερότητες που έχει , με όλες τις παραμέτρους τις οποίες πρέπει κάποιος να λάβει υπόψιν του, δείχνει ένα σημείο του πολίτικου χάρτη που φαίνεται πως αν δεν «αναγεννάτε» ήδη , έχει εμφανή παρουσία.

 Αναφέρομαι στον κεντρώο φιλοευρωπαϊκό χώρο, όπως θα τον λέγαμε παλαιοτέρα . Ένα χώρο που έχει στοιχειά  ευρωπαϊκής φιλελεύθερης ιδεολογίας.

 Ένας πολίτικος χώρος που στην Ελλάδα , έχει μετά την μεταπολίτευση όχι απλώς λεηλατηθεί από όλες τις πλευρές, με πρώτο το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και έχει δυσφημίσει για να επιτευχτεί αυτό.
 Είναι βέβαιο ότι τα πολιτικά κόμματα εκφράζουν πολιτικούς χώρους Και η δυναμική τους έχει σχέση με τις συνθήκες κάθε εποχής, με το κοινωνικό περιβάλλον , με την οικονομική και άλλη κατάσταση της κοινωνίας στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

 Έτσι, από το 1974, λογω των κοινωνικών συνθηκών και του πολίτικου περιβάλλοντος αλλά και της έξυπνης πολίτικης του Α Παπανδρέου ( και εν μέρει του Κ Καραμανλή) , ο πολιτικός χώρος του κέντρου ) που δεν είχε και πολιτικά στελέχη εκείνο το διάστημα , που να μπορούν να εκφράσουν την εποχή του.
 Όμως από τότε που ο κεντρώος χώρος , « εξαφανίστηκε» ως πολιτικό κόμμα , αυτόνομο, όχι μόνον δεν έλειψαν  οι ιδέες του αλλά αντίθετα όλο και μεγάλωναν.
 Γιατί αν δείτε από τις εκλογές του 1977, οπότε και άρχισε η «εξαφάνιση» των κόμματων που εξέφραζαν τυπικά τον χώρο αυτό, τουλάχιστον τα δυο μεγάλα κόμματα των τελευταίων δεκαετιών  (και όχι μόνον αυτά) όλο γι αυτόν μιλούσαν Όλο και αυτόν διεκδικούσαν.
 Τον ονομάτιζαν «μεσαίο χώρο» όπως έγινε τις μόδας τις τελευταίες δεκαετίες, πραγματιστές πολίτες και άλλα παρόμοια, αλλά τελικά εννοούσαν τους πολίτες, που είναι μεγάλος αριθμός , που συνήθως αποτελούν τον κορμό της κοινωνίας και της οικονομίας.
 Του πολίτες που δεν θελουν ακρότητες κανενός είδους , πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία , στην ύπαρξη συγκεκριμένων δεδομένων στην λειτουργία του κράτους , που θεωρούν πως η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται όχι απλώς στην Ευρώπη αλλά στην πρώτη γραμμή της.
 Τους πολίτες που δεν είναι εύκολο να τους παρασύρει ο λαϊκίστικος λόγος της μιας ή της άλλης πλευράς , αν και από την μεταπολίτευση και μετά το κατάφερε αρκετές φόρες.
 Τους πολίτες εν πάσει περιπτώσει που πιστεύουν στην δημοκρατια , χωρίς εκπτώσεις.
 Αυτός είναι ο χώρος του κέντρου  Του πολίτικού ευρωπαϊκού ,φιλελεύθερου κέντρου.
 Αυτός λοιπόν ο χώρος φάνηκε στις τελευταίες ευρωεκλογές ότι υπάρχει όντως, ότι δεν έχει «πεθάνει» και ότι αναζητεί μια δική του αυτόνομη έκφραση , μέσα σε αυτές τις συνθήκες έντασης και πόλωσης.
   Και ο χώρος αυτός και σε πολιτικό επίπεδο βρίσκει σιγά σιγά στελεχη να τον εκφράσουν αλλά και ως πολιτική βάση δείχνει να υπάρχει.
 Όμως , χρειάζεται ακόμα μια περίοδος αναζήτησης των στελεχών που βρίσκονται , που κινούνται σε αυτό τον χώρο. Ένα χρονικό διάστημα όχι ενδοσκόπησης , αλλά προσπάθειας συνύπαρξης των πολίτικών στελεχών αυτού του χώρου και προσπάθειας να "αναγνωρίσουν» και να κατανοήσουν» ο ένας τις απόψεις του αλλού.
 Για τα επόμενα βήματα θα τα πούμε αύριο.

Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο