Πορεία προς την άβυσσο;

Ενώ απειλείται νέος ψυχρός ή και θερμός πόλεμος λόγω Ουκρανίας, εμείς εδώ ζούμε στην ακατάσχετη φλυαρία περί τις εξελίξεις στα κόμματα και την περισπούδαστη καθημερινή ανάλυση από τα ΜΜΕ της κάθε ανοησίας που θα εκτοξεύσει ο κάθε γραφικός πολιτικός ή «καλλιτέχνης». Ετσι δεν έχει γίνει αντιληπτό επειδή αποκρύπτεται από όλους, αριστερούς, κεντρώους, δεξιούς, ότι απειλείται με οριστική εξόντωση η απελπιστικά συρρικνωμένη βιομηχανία μας, όση απέμεινε μετά την ΠΑΣΟΚική λαίλαπα της δεκαετίας του '80 και την αδιαφορία των κυβερνήσεων που ακολούθησαν.

Η μια μετά την άλλη μικρές και μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες κλείνουν και οι ξένες εγκαταλείπουν την Ελλάδα όχι μόνο λόγω κρίσης αλλά και εξ αιτίας της διεφθαρμένης γραφειοκρατίας και των εξωφρενικών βαρών που τους επιβάλλονται με την άθλια συνενοχή της στυγνής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Μάταια οι απομείνασες ειδοποιούν ότι η κύρια αιτία για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας δεν είναι τόσο οι ήδη δραστικά μειωθέντες μισθοί, αλλά τα αντικίνητρα, που έχουν υψωθεί απέναντι στην επιχειρηματικότητα, η βαριά φορολογία και ιδιαίτερα το υπέρογκο κόστος της ενέργειας σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. (Κάπως ξυπνήσαμε για το ενεργειακό.)


Η αντικαπιταλιστική απαξίωση, από το πάντα ισχυρής επιρροής ΚΚΕ και η ξεσαλωμένη ακροαριστερή ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ που απειλεί με κρεμάλες, γουναράδικα και δημεύσεις όσους ξένους επενδύσουν στην Ελλάδα, κλείνουν τα μάτια στην κυριαρχούσα παγκοσμιοποίηση που σαρώνει τις αντιστάσεις των βολεμένων πίσω από προστατευτισμούς και προνόμια και αναδεικνύει νέες παραγωγικές δυνάμεις που αξιοποιούν τα θαύματα της τεχνολογίας, ενώ στην Ελλάδα αυτή χρησιμοποιείται κυρίως στο Διαδίκτυο για ανταλλαγή ύβρεων, ψευδολογία και τρομοκρατική προπαγάνδα των δύο άκρων. Μένει π.χ. στο απυρόβλητο το εγκληματικό κομμουνιστικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας, η δικτατορία της οικογένειας Κάστρο στην εξαθλιωμένη Κούβα και οι λατινοαμερικάνοι ημιδικτάτορες μιμητές της, ενώ παραβλέπεται το οικονομικό θαύμα που συντελείται με καλπασμό στην εξελισσόμενη κομμουνιστική(;) Κίνα καθώς εξήλθε από τη βαθιά καθυστέρηση προσχωρώντας στον πιο ανεμπόδιστο και ενθουσιώδη καπιταλισμό, έστω και με τον πρωτογονισμό του και τη διαφθορά του δικτατορικού καθεστώτος.

Και η Ευρώπη παραπαίει εθελοτυφλούσα μέσα στα περασμένα μεγαλεία και την πολιτιστική της προσφορά και λησμονούσα τα εγκλήματα με τα οποία βαρύνεται σε βάρος όλου του πλανήτη. Ασχολείται με τις εν όψει ευρωεκλογές και την Ουκρανία και εθελοτυφλούσα αρνείται να δώσει απάντηση στην επείγουσα ανάγκη ολοκλήρωσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, πριν καταρρεύσει μέσα στην αδυναμία να εκλογικεύσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τον καλπάζοντα ευρωσκεπτικισμό. Τον τελευταίο εύλογα προκαλούν τα στερημένα επαρκούς λαϊκής νομιμοποίησης θεσμικά όργανά της, οι αναζωογονημένοι εθνικισμοί και η πιο ακριβοπληρωμένη και καταπιεστική γραφειοκρατία, που εμποδίζει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια στην Ελλάδα. Της είναι ουσιαστικά αδιάφορες οι στρατιές των ανέργων και αρνείται να επιτρέψει τον επείγοντα εκσυγχρονισμό της Ευρώπης, που κινδυνεύει να καταλήξει σε μια καθυστερημένη επαρχία του πλανήτη, παρηγορούμενη με τα άλλοτε μεγαλεία της, όπως και η «μικρά και έντιμος» Ελλάς που μαραζώνει καμαρώνοντας για την πολιτιστική προσφορά των αρχαίων προγόνων της.

Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα της 09-03-14