Έχουμε μια αγορά εργασίας με μισθούς 450 ευρώ (στο μεγαλύτερο μέρος), με 4ωρα εργασίας, με 4ήμερη απασχόληση και με 17.000 περισσότερες απολύσεις από τις προσλήψεις (των 450 ευρώ και των 4ημέρων...) αλλά πετάμε από την χαρά μας... γιατί ο ισολογισμός προσλήψεων-απολύσεων (τον Νοέμβριο) εμφανίσθηκε καλύτερος από το 2002 που βεβαίως η αγορά εργασίας δε είχε καμία σχέση με την σημερινή...
Κατά τον ισολογισμό όμως είναι τρανό σημάδι ανάπτυξης...
Έχουμε νοικοκυριά που χρωστάνε μόνο για ρεύμα πάνω από 1 δισ. ευρώ και όπως αντιλαμβάνεται η ΔΕΗ αποκλείεται να τα εισπράξει, αλλά είμαστε πανευτυχείς γιατί βρήκαμε την φόρμουλα να βολέψουμε αυτά τα χρέη ώστε (στις εκλογές) να επικρατήσουν τα πλεονάσματα και οι δείκτες για ανάπτυξη...
Και εφόσον υπάρχουν ακόμη φορολογούμενοι που σήκωσαν τα βάρη αυτών που δεν έχουν γιατί να μην πούμε ότι βαδίζουμε σε ανάπτυξη...
Έχουμε δεκάδες χιλιάδες ακίνητα αγορασμένα με δάνεια που κοκκίνισαν και δεν μπορούν να εξοφληθούν. Πανηγυρίζουμε όμως επειδή περάσαμε τις θέσεις μας στην Τρόικα και τα φορτώσαμε για ακόμη περισσότερο χρόνο στις Τράπεζες.
Μιας και βολέψαμε όμως, όπως-όπως, την κατάσταση γιατί να μην ισχυριζόμαστε ότι έχουμε άλλο ένα στοιχείο ανάπτυξης...
Έχουμε την Τράπεζα της Ελλάδος να διακρίνει για το 2014 πορεία για ανάπτυξη αλλά υπό την (απαραίτητη) προϋπόθεση των μεταρρυθμίσεων που έχουν προγραμματισθεί μαζί με την γενναία συρρίκνωση του κράτους.
Εδώ κρατάμε, σε ψιλά γράμματα, τις προϋποθέσεις που βάζει η Τράπεζα της Ελλάδος και χρησιμοποιούμε μόνο τους δείκτες της έκθεσης επειδή βλέπουν ανάπτυξη...
Έχουμε την αγορά ακινήτων σε διάλυση χωρίς να μετρήσουμε ακόμη τις επιπτώσεις από την νέα φορολογία. Αλλά επειδή θεωρούμε ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε υπερφορολόγηση και ότι βρισκόμαστε στον μέσο όρο της φορολόγησης της Ε.Ε. μπορούμε να επιχειρηματολογούμε ότι δεν προβάλλονται εμπόδια στην ανάπτυξη...
Έχουμε βάλει, ως κράτος, απίθανα χρέη σε φορολογούμενους και επιχειρήσεις αλλά μιας και τα βολεύουμε ακόμη με τους μισθούς και των κρατικών υπαλλήλων που δεν χρειαζόμαστε και με τις συντάξεις μαϊμούδες ενώ ετοιμαζόμαστε να σκορπίσουμε και λεφτά του ΕΣΠΑ σε ρουσφέτια με προσλήψεις γιατί να μην τα καταγράψουμε όλα αυτά ως στοιχεία αισιοδοξίας για ανάπτυξη...
Άλλωστε αυτήν την ανάπτυξη έβλεπαν Καραμανλής-Αλογοσκούφης από το 2004 με ετήσιους ρυθμούς 3,4% μέχρι το 2008. Αλλά το 2009 η ίδια η κυβέρνηση Καραμανλή «έφαγε» τον αρχιτέκτονα της ανάπτυξης Γ. Αλογοσκούφη και έβαλε τον αναπληρωτή του για να φέρει τα γνωστά μαντάτα από τις Βρυξέλλες.
«...Αφήστε τις αναπτυξιακές ανοησίες και ετοιμαστείτε για πτώχευση...».
Υποθέτω, τελικά, ότι το πιθανότερο είναι να έχουν ξεχάσει τι σημαίνει ανάπτυξη.
Εάν δεν είναι έτσι... τότε θέλουν να μας πείσουν ότι μπορεί μεν στην Ελλάδα τα μόνα που αναπτύσσονται να είναι οι ουρές στα συσσίτια, οι ουρές «ερευνητών» στα σκουπίδια, οι ουρές των αδύναμων να πληρώσουν ρεύμα και σύντομα και νερό, οι ουρές στα Ταμεία ανεργίας και οι ουρές στα καρβουνιάρικα εμείς όμως, ως πιστοί ιθαγενείς της χώρας, πρέπει να κοιτάμε τους δείκτες και να χορεύουμε από τώρα γιατί θα ανέβουν...
Λες και δεν ζούμε στην Ελλάδα, δεν βιώνουμε την φτώχεια και δεν καταλαβαίνουμε ότι το μαγαζί μας, η βιοτεχνία μας, το εμπορικό μας και το συνεργείο μας δεν πάει. Δεν δουλεύει. Γιατί και να το αφήσουμε να δουλέψει θα φάμε τα έτοιμα που τα έχουμε για να καλύψουμε την περίθαλψη, τα νοσοκομεία και τα φροντιστήρια των παιδιών επειδή το κράτος τα θεωρεί όλα τακτοποιημένα.
Διαφορετικά γιατί οι δείκτες προβλέπουν ανάπτυξη;
Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτό που έχουν καταλάβει οι γείτονές μας Αλβανοί, Σκοπιανοί, Βούλγαροι, Τούρκοι και πιο μακριά μας οι Ινδοί και οι Αφρικανοί ακόμη (που βρίσκονται μπροστά από εμάς σε ανταγωνιστικότητα) πως ανάπτυξη σημαίνει να ξεφύγεις από τον κρατισμό, να διαλύσεις τις άχρηστες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και υπηρεσίες, να σηκώσεις τα μανίκια και να δουλέψεις χωρίς το σύμπλεγμα ότι στηρίζοντας τον ιδιωτικό τομέα και προσφέροντας ευκαιρίες στον επιχειρηματία θα έχεις πολιτικό κόστος και θα χάσεις κουκιά στις εκλογές, είναι αδύνατον να το δεχθούν παλαιοί αλλά και νέοι πολιτικοί στην Ελλάδα. Λέω να το δεχθούν γιατί αν τελικά πεισθούμε πως τους είναι αδύνατον να το αντιληφθούν οφείλουμε ή να μεταναστεύσουμε μαζικά ή (αν μείνουμε) να αυτοκτονήσουμε ομαδικά.
Του Γιώργου Κράλογλου από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου