Εδώ και πέντε χρόνια ακούμε τα πιο απίθανα πράγματα στην Ελλάδα. Οι δυνάμεις του λαϊκισμού έχουν χαϊδέψει αφτιά και οι δυνάμεις που στηρίζουν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας έχουν υιοθετήσει πλήρως τις προτεσταντικές υστερίες της βόρειας Ευρώπης. Την ώρα που έπρεπε να ανοικοδομούμε την πατρίδα μας χάσαμε πολύτιμο χρόνο σε άκαιρες και ανιστόρητες αντιπαραθέσεις. Αυτές οι αντιπαραθέσεις, όμως, προκάλεσαν την έξαρση του λαϊκισμού, η οποία, σε συνδυασμό με την φτώχεια έδωσε τροφή σε ακραίες μορφές πολιτικής έκφρασης όπως η Χρυσή Αυγή.
Ακόμη και χτες έβλεπε κανείς μηνύματα στο διαδίκτυο που αμφισβητούσαν την σημασία της πολιτικής δολοφονίας και προσπαθούσαν να βρουν σωσίβιο στα οδυνηρά αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα με έναν εχθρικό τρόπο. Σαν να μας έχει οδηγήσει αυτή στην κρίση. Προσέξτε! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έγιναν λάθη και μάλιστα μεγάλα σε όλη αυτή την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας. Λάθη έγιναν, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η κατάσταση ήταν πρωτοφανής από την πρώτη στιγμή. Η χώρα όφειλε πολλαπλάσια από όσα οδήγησαν πρόσφατα την Αργεντινή και την Ρωσία στην χρεοκοπία.
Όλα αυτά όμως έχουν μεγάλη απόσταση από το να συζητάμε για ένα μέλλον που η Ελλάδα θα είναι εκτός της ευρωπαϊκής οικογένειας. Πιστεύει, κανείς στα αλήθεια ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να ανεχτεί ένα κόμμα με νεοναζιστική αντίληψη να απειλεί τις αξίες της; Οι δικές μας πληροφορίες λένε πως όχι.
Πολλοί ρωτάνε για το ποιές είναι οι περιπτώσεις του ατυχήματος που πυκνά - συχνά αναφέρει η στήλη. Τρεις είναι αυτές! Η πρώτη η πιθανότητα να κερδίσουν μεγάλα ποσοστά οι ευρωσκεπτικιστές στις εκλογές στην Γερμανία. Τότε η πίεση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ θα προέρχονται από το εσωτερικό της Γερμανίας και γι΄ αυτό θα είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Η δεύτερη είναι να πιστέψει κανείς ότι μπορεί να απειλήσει την Ευρώπη για να πάρει δήθεν "περισσότερα". Η πιο σοβαρή περίπτωση, όμως, είναι εκείνη της γιγάντωσης της Χρυσής Αυγής. Είναι κάτι που δεν μπορεί να το διαχειριστεί πολιτικά η Ευρώπη και έτσι θα προτιμήσει να κόψει τον γόρδιο δεσμό. Σαν να κόβει κανείς το σχοινί που τραβά την βάρκα από το μεγάλο πλοίο. Κι όποιος αντέξει...
Θανάσης Μαυρίδης από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου