Πήγα λοιπόν 10:00 πμ φορτωμένος με όλα τα χαρτιά που έχω από τότε που γεννήθηκα.
Εκείνη την ώρα εξυπηρετούταν το Νο38. Πήρα το Νο120. Υπάλληλοι για το μητρώο: 1. Υπάλληλοι στον όροφο 10.
Μια κυρία μου λέει: ενώθηκαν πολλά ΙΚΑ και γι΄ αυτό γίνεται χαμός.
Κάποια στιγμή ένας ηλικιωμένος άνω των 80 φωνάζει για τα λεφτά. Ο διευθυντής του απαντάει με το ύφος : "δεν καταλαβαίνετε τι γίνεται κύριε; Οι Γερμανοί που μας θέλουν υπόδουλους μειώνουν συνέχεια τις συντάξεις και οι δικοί μας απλά υπογράφουν και ψηφίζουν νόμους. Χίλιες φορές να είχαμε δραχμή".
Αρχίζει ο κόσμος και συμφωνεί και λένε αρκετοί "ναι! να πάμε στη δρχ."
Λίγο μετά τις 12:00 βγάζουν το μηχάνημα με τα νούμερα από τη πρίζα.
Λίγο μετά τη 1:00 η υπάλληλος (η μοναδική του μητρώου) πατάει 10 νούμερα μαζί..... κανένας πελάτης δεν τα είχε (;)
Στη 1:20 πατάει άλλα 10 μαζί. Εύλογη απορία "μόνοι τους οι υπάλληλοι τα κόβουν αυτά τα νούμερα;"
Η ώρα 1:30 ήρθε η σειρά μου. Δίνω τα έγγραφα, υπογράφω μια αίτηση και με στέλνουν στο διευθυντή για υπογραφή... ο οποίος εννοείται δεν ήταν στο γραφείο του. Έρχεται σε 5 λεπτά, του δίνω τα χαρτιά και του λέω "δεν έχει σχέση ούτε το ευρώ, ούτε η δραχμή. Έχει σχέση ότι εδώ μέσα δουλεύει ένα άτομο μόνο".
Με κοιτάει με ένα τεράστιο ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι του. Από πίσω του το ραδιόφωνο παίζει τραγουδάρα επαναστατική Μαρία Δημητριάδη "Παιδιά σηκωθείτε".
Έχασα μισή μέρα χωρίς λόγο.
Τελικά η μοναδική αλλαγή εδώ και 50 χρόνια είναι το air condition που υπήρχε και δούλευε.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
ΒΦ
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου